Elio Schiavon - Κατσαρόλα - Κεραμικό - Volto

Αυτή η κεραμική του Elio Schiavon είναι ένα ζωντανό και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του διακριτού του στυλ, που συνδυάζει την βενετσιάνικη παράδοση κεραμικής με μια μοντέρνα και παιχνιδιάρικη ευαισθησία.
Ραρά κεραμικά του Elio Schiavon Erhart Ιταλία, δεκαετίες 60/70. Πολύ σπάνια και αυθεντική κεραμική του Elio Schiavon, διάσημου κεραμιστή της Veneto. Πρόκειται για ένα μπολ, κατσαρόλα, σε άριστη vintage κατάσταση όπως φαίνεται στη φωτογραφία, με ελαφρά σημάδια χρήσης. Τα χρώματα είναι ζωηρά και αντιπροσωπευτικά της εποχής των δεκαετιών 60/70.

Διαστάσεις μήκος 25 εκ., διάμετρος 15 εκ., ύψος 5,5 εκ.

Γεννήθηκε στο Arzergrande (Padova) το 1925 και πέθανε το 2004.
Σπούδασε στη Σχολή Κεραμικής Τέχνης του Nove (μαθητής του Andrea Parini) και στην Ακαδημία των Carmini στη Βενετία.
Στα τέλη της δεκαετίας του '50 άνοιξε στη Πάδοβα τη βιοτεχνία κεραμικών «Schiavon Ceramiche» (1954) και το 1964 μετακόμισε στο Abano Terme.
Πραγματοποίησε μια παραγωγή που καλύπτει από το χειροποίητο/μονοτυπικό μέχρι πιο εμπορικές παραγωγές, διατηρώντας ωστόσο μια προσωπική αισθητική έρευνα.

Το έργο απεικονίζει ένα στιλιζαρισμένο πρόσωπο, ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στην παραγωγή του Schiavon. Το πρόσωπο αποδίδεται με βασικά χαρακτηριστικά, σχεδόν «πρωτογονιστικά»:
Τα μάτια είναι μακριά και υπογραμμισμένα με χαραγμένα σημάδια.
Η μύτη είναι μια κάθετη λωρίδα διακοσμημένη εσωτερικά.
Το χαμόγελο είναι ένα ευρύ τουρκουάζ τόξο που προσδίδει στο κομμάτι μια αύρα ειρωνείας.
Αυτό είναι ένα μικρό τηγάνι ή ένα διακοσμητικό μικρό τηγάνι με μακρύ χερούλι. Η παρουσία οπής στο άκρο του χερούλι υποδηλώνει ότι το αντικείμενο έχει σχεδιαστεί για να κρεμιέται, καθιστώντας το διακοσμητικό αντικείμενο τοίχου. Η άκρη διαθέτει επίσης ένα μικρό πλαϊνό στόμιο, διατηρώντας την αναφορά στις μορφές καθημερινής χρήσης της λαϊκής κουζίνας.
Η παλέτα είναι ζεστή και τολμηρή, χαρακτηριστική της μέσης του εικοστού αιώνα.
Κυρίαρχο χρώμα: ένα έντονο πορτοκαλί, απλωμένο με μια τεχνική που αφήνει να διακρίνονται πιο σκούρες και κάθετες πινελιές, δημιουργώντας ένα εφέ βάθους.
Οι αντιθέσεις: Η χρήση του τιρκουάζ/γαλάζιου για τις λεπτομέρειες του προσώπου και για τα γεωμετρικά μοτίβα (ελληνικά και στιλιζαρισμένα φύλλα) δημιουργεί μια ζωηρή και ελκυστική χρωματική αντίθεση.
Το τελείωμα είναι γυαλιστερό (με επίστρωση), αλλά τα διακοσμητικά στοιχεία επιτυγχάνονται μέσω χαράξεων «sgraffito», που προσθέτουν ένα αφής και υλικού στοιχείο στην ομαλή επιφάνεια.
Στο πίσω μέρος (όπως φαίνεται στη τελευταία φωτογραφία) υπάρχει η αυθεντική υπογραφή «Schiavon». Η βάση δείχνει την αργίλιο σε γυμνή μορφή κατά μήκος της άκρης στήριξης, χαρακτηριστικό της χειροτεχνικής εργασίας με τροχό και του ψήσιμου σε φούρνο αυτών των κομματιών.
Εν κατακλείδι
Είναι ένα κομμάτι μεγάλης επικοινωνιακής δύναμης, που μετατρέπει ένα ταπεινό αντικείμενο σε ένα μικρό έργο τέχνης ποπ-folk. Αντιπροσωπεύει τέλεια εκείνη την περίοδο της ιταλικής κεραμικής (δεκαετίες '50-'60), όταν καλλιτέχνες όπως ο Schiavon κατάφεραν να ενώσουν το δημιουργικό τους πνεύμα με την καλλιτεχνική δεξιοτεχνία.