Antonio Mancini (1852-1930), after - Giovane Violinista

Ο έντονος πίνακας που προτείνεται αποδίδεται σε έναν ακόλουθο του Antonio Mancini και διακρίνεται για την εκφραστική δύναμη της απεικονιζόμενης μορφής: ένα νεαρό, που απεικονίζεται σε μια στιγμή συναισθηματικής αναστολής, με ένα βιολί στο ένα χέρι και ένα ταμπουρά στο άλλο. Το έργο εντάσσεται στην καλλιτεχνική ρεύση του νεαπολιτάνικου ρεαλισμού, εμπλουτισμένη με συμβολικά στοιχεία και μια θεατρική διάθεση.
Ο χώρος είναι αραιός, χωρίς ορισμένο χωρικό πλαίσιο: αναδύεται με μεγάλη δύναμη η φιγούρα, σχηματισμένη από ένα ακτινοβόλο φως που χαράσσει τα χαρακτηριστικά της και υπογραμμίζει την βαθιά έκφραση του προσώπου: τα ανοιχτά χείλη, το βλέμμα προσανατολισμένο και η διαμορφωμένη φυσιογνωμία χαρακτηρίζουν μια έντονη συναισθηματική κατάσταση, με μελαγχολικές αποχρώσεις. Το φως χτυπά το πρόσωπο και τα χέρια με υπέροχο χρωματικό και φωτιστικό αντίθεση, αναδεικνύοντας το πάθος του νεαρού.

Η πινελιά είναι πλούσια, ζωντανή και καλλιγραφική, με γρήγορες και σίγουρες παρεμβάσεις κυρίως στους αντανακλασμούς και στις λεπτομέρειες των δύο οργάνων. Το χρώμα φαίνεται υλικό, στους κόκκινους, καφέ και λευκούς τόνους, ακολουθώντας τη διδασκαλία του Mancini για μια ζωγραφική που ανυψώνεται σε διαστάσεις γλυπτικές. Τα μαύρα και οι γήινοι τόνοι κυριαρχούν στη σκηνή, ενώ οι φωτεινές πινελιές καθοδηγούν το μάτι του θεατή προς τα κύρια εκφραστικά σημεία: το πρόσωπο, το βιολί, το περίγραμμα του ταμπουρά.

Το έργο ανήκει στη ζωγραφική της μετα-ρομαντικής εσωτερικής αναζήτησης, όπου ο πορτραίτο, αποτυπωμένος σε μια ασυνήθιστη στάση, αναλαμβάνει να μεταφέρει μια ψυχολογική και εικονική αφήγηση της προσωπικής εμπειρίας.

Το ύφασμα προέρχεται από μια ιδιωτική συλλογή της Βενετίας.

Έχει καθαριστεί τον περασμένο αιώνα, ταυτόχρονα με μια αποκατάσταση του πλαισίου στήριξης.

Στο Omaggio, συνοδευτικά του έργου, υπάρχει ένα όμορφο ξύλινο κάδρο.

Διαστάσεις: 55 εκ. x 45 εκ.