Αρχαία Ρωμαϊκή Μάρμαρο Herm του Hermes - 21 cm

Άγαλμα του Ερμή.
ΥΛΙΚΟ: Μάρμαρο
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ρωμαϊκός
1ος - 2ος αιώνας μ.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 210 mm x 110 mm x 90 mm
Καλή κατάσταση
Προέλευση: Από J. Bagot Ancient Art (2018), Από ιδιωτική συλλογή στη Γαλλία, Seine-et-Marne (1977).

Περιλαμβάνει Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας, άδεια εξαγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας της J. Bagot Ancient Art.

Εάν κάνετε προσφορά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και κερδίσετε το αντικείμενο, θα πρέπει να ζητήσουμε μια νέα άδεια εξαγωγής στη χώρα σας και η αποστολή θα καθυστερήσει μεταξύ 3 - 5 εβδομάδων.

Λόγω της αξίας του αντικειμένου, οι αποστολές θα γίνονται μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή σε γειτονικές χώρες προσβάσιμες οδικά και με ιδιωτική υπηρεσία μεταφοράς (από πόρτα σε πόρτα).

Αν και πρόκειται για μια ρωμαϊκή παραγωγή, αυτό το είδος γλυπτικής προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Για τους Έλληνες, ένα herma ήταν ένας τετράγωνος ή ορθογώνιος στύλος κατασκευασμένος από πέτρα, αν και υπάρχουν παραδείγματα σε πηλό και μπρούντζο, πάνω στον οποίο τοποθετούταν ένα προτομή, συνήθως του θεού Ερμή—εξ ου και το όνομα. Ωστόσο, ο όρος μπορεί επίσης να προέρχεται από την ελληνική λέξη για «μπλοκ πέτρας». Ο Ερμής απεικονίζεται με γενειάδα, καθώς συμβολίζει τη σωματική δύναμη, και η βάση του στύλου ήταν διακοσμημένη με έναν όρθιο φαλλό, σύμβολο ανδρισμού και ετοιμότητας για πόλεμο, δηλαδή άμυνα.

Οι ερμαί χρησιμοποιούνταν για να σηματοδοτούν και να οριοθετούν δρόμους, σύνορα και όρια ιδιοκτησίας. Εκτός από την ένδειξη ορισμένων πληροφοριών σχετικά με αυτές τις τοποθεσίες, είχαν επίσης και αποτρεπτική λειτουργία, δηλαδή θεωρούνταν ότι απομάκρυναν το κακό, είτε πνεύματα, είτε κακοτυχία, είτε εχθρούς. Στην Αθήνα, τοποθετούνταν έξω από τα σπίτια για να προσελκύσουν καλή τύχη. Κάθε γειτονιά είχε το δικό της ερμα, και μερικές αμφορείς απεικονίζουν θυσίες που πραγματοποιούνται μπροστά τους.

Μέσω καλλιτεχνικής εξέλιξης, δημιουργήθηκαν πολλές αγάλματα άλλων θεοτήτων με την ίδια μορφή όπως τα ηρώα, που προέρχονταν από την ίδια πηγή και φέρουν το ίδιο γενικό όνομα, ακόμα και όταν δεν παρουσίαζαν το προφίλ του Ερμή. Ο Παυσανίας περιέγραψε αρκετές τέτοιες εικόνες: μια του Ποσειδώνα στα Τρικόλονι (Αρκαδία), άλλη του Ζεύς Τηλείος στην Τεγέα και μια της Αφροδίτης Ουρανίας στην Αθήνα. Πολλά από αυτά εξελίχθηκαν σε πιο εκλεπτυσμένες μορφές, με το κεφάλι και το προφίλ του θεού, ενώ το κάτω μέρος παρέμενε στύλος. Ενώ τα ηρώα του Ερμή γενικά, αν και όχι πάντα, διατηρούσαν το αρχαίο τους στυλ, αυτό οφειλόταν στη θρησκευτική σημασία του στύλου ως ορίου. Όπου αυτή η συμβολική σημασία δεν ήταν σημαντική, ο ίδιος ο Ερμής απεικονιζόταν σε πλήρη ανθρώπινη μορφή, αποδίδοντας με την καλλιτεχνική τελειότητα της ελληνικής γλυπτικής, όπως φαίνεται στα αγάλματα που βρίσκονται στα γυμνάσια.

Ένας τρίτος τύπος αυτών των έργων παρουσίαζε ένα άγαλμα που δεν αναπαριστούσε θεότητα, αλλά απλώς το πορτρέτο ενός άνδρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο στύλος έχανε το συμβολικό του νόημα και γινόταν απλώς ένα βάθρο. Ένας άλλος ειδικός τύπος είναι ο λεγόμενος διπλός herma, όπου δύο κεφάλια τοποθετούνται απέναντι το ένα στο άλλο, ενωμένα στον αυχένα. Ο ρωμαϊκός θεός Janus συχνά απεικονιζόταν σε αυτή τη μορφή. Μερικές φορές, επίσης, απεικονίζονταν διάσημοι ποιητές με αυτόν τον τρόπο.

Όπως και πολλά ελληνικά αγάλματα, οι Ρωμαίοι δημιούργησαν αντίγραφα των herms βασιζόμενοι στα αρχικά μοντέλα, κυρίως για διακόσμηση των σπιτιών και των βιλών τους. Οι πλούσιοι Ρωμαίοι επιζητούσαν έντονα αυτά τα αγάλματα για διακοσμητικά κιγκλιδώματα στους κήπους, συχνά διακοσμημένα με προτομές φιλοσόφων και άλλων εξέχοντων προσωπικοτήτων. Ορισμένα herms είχαν τετράγωνα ανοίγματα στους ώμους για την εισαγωγή κιγκλιδωμάτων, αν και τέτοια ανοίγματα εμφανίζονταν και στα αρχαία ελληνικά herms, όπου πιθανότατα κρατούσαν γιρλάντες. Οι Ρωμαίοι περιελάμβαναν επίσης ήρωες όπως τον Ηρακλή και αυτόχθονους θεούς στα herms τους. Κατά την εποχή της Αυτοκρατορίας, η λειτουργία τους έγινε περισσότερο αρχιτεκτονική παρά θρησκευτική — χρησιμοποιούνταν για να στηρίζουν κουρτίνες μέσα στα σπίτια και στο Circus Maximus, εξυπηρετούσαν ως υποστηρίγματα για φράγματα.

Σε αυτό το συγκεκριμένο ημίθεο, η άνω ενότητα παρουσιάζει το πρόσωπο του Ερμή. Ήταν ένας θεός του Ολύμπου, αγγελιοφόρος και προστάτης των βοσκών, των ταξιδιωτών, των ρητόρων, της ευφυΐας και του εμπορίου γενικότερα. Συνδεόταν επίσης με την πονηριά των κλεφτών και των ψευτών. Απεικονίζεται με γενειάδα, που συμβολίζει τη σωματική δύναμη, και με ώριμη έκφραση στο πρόσωπο.

Ο Hermes ήταν σημανθείς θεός στη ρωμαϊκή θρησκεία, υιοθετημένος από τον ελληνικό θεό με το ίδιο όνομα. Ήταν γνωστός ως Mercury στο ρωμαϊκό πάνθεον, υπηρετώντας ως ο αγγελιοφόρος των θεών και ο προστάτης των ταξιδιωτών, εμπόρων και κλεφτών. Όπως ο αντίστοιχός του στην ελληνική μυθολογία, συνδεόταν με την ταχύτητα, την ευγλωττία και την πονηριά. Οι απεικονίσεις του Hermes στην ρωμαϊκή τέχνη συχνά παρουσίαζαν τα χαρακτηριστικά του, όπως τα φτερωτά σανδάλια, ένα κηρύκειο (ένα ραβδί τυλιγμένο με φίδια) και ένα petasos (φτερωτό καπέλο), που συμβόλιζαν τον ρόλο του ως γρήγορος και ευφυής θεϊκός μεσολαβητής.

Στη ρωμαϊκή γλυπτική, ο Έρμής συχνά απεικονιζόταν σε ερμείς—τετράγωνους ή ορθογώνιους κίονες με το προφίλ του στην κορυφή, μια μορφή που κληρονόμησε από την ελληνική παράδοση. Αν και αρχικά χρησιμοποιούνταν για να σηματοδοτούν δρόμους και όρια, οι ρωμαϊκοί ερμείς εξελίχθηκαν σε διακοσμητικά στοιχεία που συναντώνται σε σπίτια, κήπους και δημόσιους χώρους. Οι Ρωμαίοι διεύρυναν την ποικιλία των μορφών που απεικονίζονταν στους ερμείς, συμπεριλαμβανομένων φιλοσόφων, αυτοκρατόρων και μυθολογικών ηρώων, συνδυάζοντας θρησκευτική σημασία με καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική χρησιμότητα.

Ο ρόλος του Ερμή στη ρωμαϊκή μυθολογία παρέμεινε ζωτικός, ιδιαίτερα στο εμπόριο και την επικοινωνία, αντικατοπτρίζοντας τα διευρυνόμενα εμπορικά δίκτυα της αυτοκρατορίας. Συνδεόταν επίσης με την οικονομική ευημερία και τιμούταν από εμπόρους που αναζητούσαν την εύνοιά του. Παρά τις αλλαγές στις θρησκευτικές πρακτικές με την πάροδο του χρόνου, ο Ερμής διατήρησε την επιρροή του στον ρωμαϊκό πολιτισμό, και η εικόνα του συνεχίστηκε να αναπαράγεται σε γλυπτά, ανάγλυφα και νομίσματα, εδραιώνοντας την κληρονομιά του ως ένας από τους πιο διαχρονικούς θεούς της αρχαιότητας.