Agustín Alegre Monferrer (1936) - Contraluz

Το έργο υπογράφεται στο πίσω μέρος από τον καλλιτέχνη και χρονολογείται το 1975.

Επίσης, έχει τίτλο «Contraluz, Alcocebre, Castellón».

Η κατάσταση του έργου είναι καλή

Παρουσιάζεται σε πλαίσιο η εργασία.

Μέτρα έργου: 65 εκ. ύψος x 50 εκ. πλάτος

Μέτρα πλαισίου: 100 εκ. ύψος x 84 εκ. πλάτος

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Βιογραφία του καλλιτέχνη

Ζωγράφος που γεννήθηκε στην τοπική κοινότητα Σάντα Εουλαλία ντελ Κάμπο του Τερουέλ το 1936. Σπούδασε στο Τερουέλ και στην Ακαδημία του Αγίου Καρόλου στη Βαλένθια, με υποτροφία από την Περιφερειακή Νομαρχία του Τερουέλ. Δάσκαλος της σύγχρονης ισπανικής εικαστικής ζωγραφικής, ο Αγκουστίν είχε έναν μικρότερο αδελφό, τον Φερμίν, που επίσης ασχολήθηκε με τη ζωγραφική: «Ήταν ρεαλιστής όπως κι εγώ, πιο ευχάριστος, του άρεσε περισσότερο το φως, ήταν πιο ανατολικός».

Έχει το στούντιο ζωγραφικής στη Villa Miriam – το όνομα της κόρης του με αυτισμό – που βρίσκεται στην οδό Leocadio Brun στο Teruel. Ήταν δάσκαλος στο σχολείο Las Anejas στο Teruel. Είναι γνωστό ότι ήταν φίλος και συμμαθητής στην Ακαδημία του San Carlos στη Βαλένθια, με τον Paco Pérez Monleón, τον γλύπτη José Gonzalvo και τον επίσης γλύπτη και φίλο, Isaac Rodríguez, από το Jabaloyas, «ένας καλλιτέχνης με απίστευτες δυνατότητες», σύμφωνα με τον Alegre.

Η ζωγραφική του βασίζεται στη διατήρηση της εικονογράφησης και στην άσκηση τέλειας τεχνικής στο σταθερό σχέδιο και στην αντίληψη του χρώματος. Χαρακτηριστικό του στυλ του είναι το ρομαντικό κλίμα των χαρακτήρων του και η επεξεργασία φωτεινών πινελιών σε αντίθεση με σκοτειστές μάζες που θυμίζουν το ισπανικό τενεβρισμό του Μπαρόκ.

Έχει εκθέσει στη Μαδρίτη, το Μιλάνο, τη Ζιρόνα και τη Βαλένθια, μεταξύ πολλών άλλων πόλεων. Έλαβε, μεταξύ άλλων, το Βραβείο Μονκάδα το 1995· το Χρυσό Μετάλλιο της Benimar το 1957· διάφορα βραβεία Ciudad de Albarracín· το Πρώτο Βραβείο Ζωγραφικής στον Αέρα της Logroño το 1969· το Μετάλλιο της Αφρικής στην Έκθεση Ζωγράφων της Αφρικής το 1974· το τρίτο μετάλλιο στην Εθνική Έκθεση Καλών Τεχνών το 1976 και το Βραβείο Galerías Preciados το 1977, μεταξύ άλλων. Έλαβε το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλης του Teruel (ένα από τα βραβεία για τα οποία αισθάνεται περισσότερο περήφανος). Μια οδός στο Teruel φέρει το όνομά του.

Αν έπρεπε να επιλέξουμε έναν πίνακα, θα διαλέγαμε τον ενταφιασμό της Santa Eulalia, ο οποίος δωρήθηκε από τον καλλιτέχνη το 1963 στη μονή της Virgen del Molino. Αυτό το έργο βρίσκεται πάνω από το 'El Coro' από ξύλινα ευγενή υλικά, χειροποίητα, που βρίσκεται στην άλλη άκρη του μεγάλου βωμού, και διατηρείται με επιμέλεια, όπως όλα όσα αντιπροσωπεύει αυτός ο εμβληματικός τόπος, χάρη στην προσπάθεια, την αφοσίωση και την αδιάκοπη εργασία που η 'Hermandad de la Virgen', υπεύθυνη για τη συντήρηση, εθελοντές όλοι, αναπτύσσει με την πιο επίμονη ψυχή.