Ed Ruscha - Ed Ruscha, Photographer - 2006

Η σχέση του Ed Ruscha με τη φωτογραφία είναι πολύπλοκη και αμφιλεγόμενη. Ο παγκοσμίου φήμης ζωγράφος — και συγγραφέας ενός άρθρου των New York Times το 1972 με τίτλο «Δεν είμαι πραγματικά φωτογράφος» — είτε το θέλει είτε όχι, τα μικρά άλμπουμ με απλά τραβηγμένες, στιγμιότυπα εικόνων που δημιούργησε τη δεκαετία του 1960 και του 1970, συμπεριλαμβανομένου του Twenty-Six Gasoline Stations, ενθουσίασαν τους σύγχρονούς του και του απέδωσαν μια αμετάβλητη φήμη. Πώς; Το θέμα του δεν ήταν ούτε καθαρά ντοκιμαντέρ ούτε αποκλειστικά καλλιτεχνικό, στην πραγματικότητα ήταν στερεοτυπικό και κοινότοπο, με μοτίβα αντλημένα από το αυτοκινητοκρατούμενο δυτικό τοπίο. Αυτό το επαναστατικό υλικό, μαζί με την σειριακή παρουσίασή του, δημιούργησε ένα μυθικό αποτέλεσμα τύπου road-movie ή φωτο-νουβέλας με υπαινιγμούς της Beat Generation. Ο συνδυασμός αυτός προσέλκυσε τόσο καλλιτέχνες όσο και κριτικούς, ειδικά όταν η σειριακή λογική ήταν κυρίαρχη στην Pop art και τον Μινιμαλισμό, και αργότερα διατήρησε το ενδιαφέρον καθώς η σειριακή εργασία έγινε κυρίαρχη στην Εννοιολογική τέχνη. Οι κριτικοί παρέμειναν προσεκτικοί για δεκαετίες, και η επιρροή του Ruscha παραμένει εμφανής σε νέα έργα στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Το Ed Ruscha, Photographer αποχωρίζεται από προηγούμενες συλλογές για να εξερευνήσει πώς αυτές οι εικόνες — και όλη η εργασία του Ruscha σε τομείς όπως η ζωγραφική, το σχέδιο, η χαρακτική και η φωτογραφία — καθοδηγούνται και διαμορφώνονται από μια ενιαία όραση.