Joan Miro (1893-1983) - Parler Seul - Lithographic licensed print 2004 - COA

Λιθογραφία του Joan Miró (*)
Αυτό το έργο αναπαράγει μια από τις εικονογραφήσεις που δημιουργήθηκαν αρχικά από τον Miró για την εικονογράφηση του βιβλίου ποιημάτων «Parler Seul» (**) (Μιλώντας μόνος), γραμμένο από τον Tristan Tzara το 1947.
Εκδόθηκε από τη Maeght Editeur το 2004.
Πραγματοποιήθηκε σε χαρτί Vellum από 100% βαμβάκι υψηλής γραμμαρίδας (220g).
Σφραγισμένη με πλάκα.
Σφραγίδα του εκδότη και της Διαδοχής Miró στην πίσω πλευρά του φύλλου.
Περιλαμβάνει Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας (COA).

Προδιαγραφές

Διαστάσεις υποστήριξης: 60 x 45 εκ.
- Διαστάσεις εικόνας: 42 x 33 εκ.
Έτος 2004
- Έκδοση: 1000ex.
- Αναφορές: Cramer 17. Rauch 165
- Κατάσταση: Εξαιρετική (αυτό το έργο δεν έχει ποτέ πλαίσιο ή εκτεθεί, και διατηρείται πάντα σε επαγγελματική φάκελο τέχνης, επομένως διατηρείται σε άψογη κατάσταση).

Το έργο θα χειριστείται προσεκτικά και θα συσκευαστεί σε επίπεδη ενισχυμένη χαρτόκουτα. Η αποστολή θα είναι πιστοποιημένη με αριθμό παρακολούθησης.

Η αποστολή θα περιλαμβάνει επίσης πλήρη ασφάλεια για την τελική αξία του έργου με πλήρη αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή ζημιάς, χωρίς κανένα κόστος για τον αγοραστή.

(*) Joan Miró (1893-1983) γεννήθηκε στη Βαρκελώνη, όπου μεγάλωσε και άρχισε τις καλλιτεχνικές σπουδές του. Πήγε στην ακαδημία La Llotja ενάντια στη θέληση των γονιών του, που ήθελαν να εργάζεται με έναν πιο παραδοσιακό τρόπο. Αργότερα σπούδασε στην Escola d'Art του Francesc Galí και γνώρισε τους Fauves και τους κυβιστές.
Τα συναισθηματικά του τοπία, αυτά που θα τον διαμορφώσουν ως άτομο και καλλιτέχνη, είναι ουσιαστικά το Μον-Ρουαγιάλ, το Παρίσι, η Μαγιόρκα και αργότερα το Νέα Υόρκη και η Ιαπωνία. Το Μον-Ρουαγιάλ, μια μικρή πόλη στη περιφέρεια του Baix Camp, θα αποτελέσει το αντίβαρο στην πνευματική αναταραχή που ζει στο Παρίσι, όπου μετακόμισε στα τέλη της δεκαετίας του '20 μαζί με τους σουρεαλιστές ποιητές και τους πιο δημιουργικούς καλλιτέχνες της εποχής του. Εκεί συναντήθηκε με τους Άρπ, Μαγκρίτ, Μπρανκούζι και Τζιακομέτι και εκθέτει μαζί με τον Νταλί, τον Τανγκί, τη Μπερέτ Όπενχαϊμ και τον Μάξ Έρνστ σε διάφορες εκθέσεις για τον ντα-ντό και το σουρεαλισμό.
Το ερέθισμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού το ανακάλυψε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του σαράντα. Αργότερα, το 1956, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Joan Miró θα εγκαταλείψει την εξορία του στη Γαλλία και θα εγκατασταθεί στη Μαδρίτη, χώρο καταφυγίου και εργασίας, όπου ο φίλος του Josep Lluís Sert θα σχεδιάσει το εργαστήριο που πάντα ονειρευόταν. Εκεί εστιάστηκε στη δουλειά με γλυπτά και κεραμικά, μέχρι τον θάνατό του το 1983.
Η ρίζωσή του στο τοπίο του Mont-roig πρώτα και στη συνέχεια στη Μάλαγα θα είναι καθοριστική στο έργο του. Ο δεσμός με τη γη και το ενδιαφέρον για τα καθημερινά αντικείμενα και το φυσικό περιβάλλον θα αποτελέσουν το υπόβαθρο ορισμένων από τις τεχνικές και μορφικές του έρευνες. Ο Miró αποφεύγει τον ακαδημαϊσμό, επιδιώκοντας διαρκώς ένα παγκόσμιο και καθαρό έργο, ανεξάρτητο από οποιοδήποτε συγκεκριμένο κίνημα. Περιεχόμενο στις μορφές και στις δημόσιες εκφράσεις, είναι μέσω του πλαστικού γεγονότος που ο Joan Miró δείχνει την αντίστασή του και μια μεγάλη ευαισθησία στα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που τον περιβάλλουν. Αυτός ο αντίθετος συνδυασμός δυνάμεων θα τον οδηγήσει στη δημιουργία μιας μοναδικής και πολύ προσωπικής γλώσσας, που τον κατατάσσει ανάμεσα στους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.

Το «Parler Seul» αντιπροσωπεύει μια ιδιαίτερα αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ καλλιτέχνη και συγγραφέα. Οι λαμπερές, αυθόρμητες και αόριστες εικόνες του Miró, σχεδιασμένες απευθείας πάνω στον λίθο με ελάχιστα προπαρασκευαστικά σκίτσα, έχουν το εφευρετικό πνεύμα των τυχαίων στίχων του Tzara.
Η αρχική έκδοση ήταν υπό την επιμέλεια της Maeght Editeur και αποτελείται από 72 πρωτότυπες λιθογραφίες του Miró, εκ των οποίων 49 σε χρώμα, και 18 από αυτές είναι hors-texte. (*) Ο Joan Miró (1893-1983) γεννήθηκε στη Βαρκελώνη, όπου μεγάλωσε και άρχισε τις καλλιτεχνικές σπουδές του. Πήγε στην ακαδημία La Llotja κατά παράβαση της θέλησης των γονιών του, που ήθελαν να εργαστεί με πιο παραδοσιακό τρόπο. Αργότερα σπούδασε στην Escola d'Art de Francesc Galí και γνώρισε τους Fauves και τους Κυβιστές.
Τα συναισθηματικά του τοπία, αυτά που θα τον διαμορφώσουν ως άτομο και καλλιτέχνη, είναι ουσιαστικά το Μον-Ρουαγιάλ, το Παρίσι, η Μαγιόρκα και αργότερα το Νέα Υόρκη και η Ιαπωνία. Το Μον-Ρουαγιάλ, μια μικρή πόλη στη περιφέρεια του Baix Camp, θα αποτελέσει το αντίβαρο στην πνευματική αναταραχή που ζει στο Παρίσι, όπου μετακόμισε στα τέλη της δεκαετίας του '20 μαζί με τους σουρεαλιστές ποιητές και τους πιο δημιουργικούς καλλιτέχνες της εποχής του. Εκεί συναντήθηκε με τους Άρπ, Μαγκρίτ, Μπρανκούζι και Τζιακομέτι και εκθέτει μαζί με τον Νταλί, τον Τανγκί, τη Μπερέτ Όπενχαϊμ και τον Μάξ Έρνστ σε διάφορες εκθέσεις για τον ντα-ντό και το σουρεαλισμό.
Το ερέθισμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού το ανακάλυψε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του σαράντα. Αργότερα, το 1956, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Joan Miró θα εγκαταλείψει την εξορία του στη Γαλλία και θα εγκατασταθεί στη Μαδρίτη, χώρο καταφυγίου και εργασίας, όπου ο φίλος του Josep Lluís Sert θα σχεδιάσει το εργαστήριο που πάντα ονειρευόταν. Εκεί εστιάστηκε στη δουλειά με γλυπτά και κεραμικά, μέχρι τον θάνατό του το 1983.
Η ρίζα στο τοπίο του Mont-roig πρώτα και στη συνέχεια της Mallorca θα είναι καθοριστική στο έργο του. Ο δεσμός με τη γη και το ενδιαφέρον για τα καθημερινά αντικείμενα και το φυσικό περιβάλλον θα αποτελέσουν το υπόβαθρο ορισμένων από τις ερευνητικές του τεχνικές και μορφικές. Ο Miró αποφεύγει τον ακαδημαϊσμό, επιδιώκοντας διαρκώς ένα συνολικό και καθαρό έργο, χωρίς να ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο κίνημα. Περιεχόμενο στις μορφές και στις δημόσιες εκφράσεις, είναι μέσω του πλαστικού γεγονότος που ο Joan Miró δείχνει την αντίστασή του και μια μεγάλη ευαισθησία στα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που τον περιβάλλουν. Αυτός ο ανταγωνισμός δυνάμεων θα τον οδηγήσει στη δημιουργία μιας μοναδικής και πολύ προσωπικής γλώσσας, που τον καθιερώνει ως έναν από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.

Το «Parler Seul» αντιπροσωπεύει μια ιδιαίτερα αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ καλλιτέχνη και συγγραφέα. Οι λαμπερές, αυθόρμητες και αόριστες εικόνες του Miró, σχεδιασμένες απευθείας πάνω στον λίθο με ελάχιστα προπαρασκευαστικά σκίτσα, έχουν το εφευρετικό πνεύμα των τυχαίων στίχων του Tzara.
Η αρχική έκδοση επιμελήθηκε ο Maeght Editeur και αποτελείται από 72 πρωτότυπες λιθογραφίες του Miró, 49 από αυτές έγχρωμες, εκ των οποίων οι 18 είναι εκτός κειμένου.






























Ετικέτες:
Picasso, Dalí, Pollock, Miró, Beuys, Warhol, Giacometti, Hodgkin, Moore, Malevich, Mondrian, O'Keefe, Matisse, Kandinsky, Bacon, Klimt, Hooper, Rothko, Chirico, Duchamp, Chagall, Braque, Picabia, Paulglinest, Koondiing Delaunay.
Κιφερ, Κουσάμα, Μουρακάμι, Κουνς, Μπασκιέ, Ναουμάν, Σέρμαν, Μπουρζουά, Πολκε, Ραφ, Ρούσχα, Χόλζερ, Αμπραμοβίτς, Φρόιντ, Μεντιέτα, Τουϊμάνς, Κρούγκερ, Χόκνεϊ, Σάβιλ, Φανζί, Οέλεν, Ρίχτερ, Σκάλλι, Στέλλα, Σουττέ, Ξιαντόνγκ, Τζαντ, Πέιτον, Ρίτσαρντ Σέρα, Λεβιτ, Κίπενμπεργκερ, Μαλντεράρι, Ντόιγκ, Γκονζάλεθ-Τόρες, Σαλβαδόρ Νταλί, Τζων Μιρό, Μαγκρίτ, Μαξ Έρνστ, Λεονόρα Καρίγκτον, Ντοροθέα Τάνινγκ, Ρομπέρτο Μάττα, Μαν Ρέι, Βάρο, Οπενχάιμ, Κι Σέιτζ, Αντρέ Μασόν, Πολ Ντελβό, Τζόρτζιο ντε Κίρικο, Μαρσέλ Ντυσάν, Μαρκ Σαγκάλ, Πωλ Κλε, Χανς Μπελμερ, Ζανγκ Ξιαογάνγκ, Σαβίνιο, Αλέξανδρος Κάλντερ, Ντόρα Μαρά, Βίτρα, Πούλσεν, Γιάκομπσεν, Χανς Βέγκνερ, Τσαρλς Ίμς, Περιάν, Φιλίπ Σταρκ, Μαρσέλ Μπρεουέρ, Κνολ, Γιούλ, Βέρνερ Πάντον, Λε Κορμπυζιέ, Μις Βάντερ Ρόε, Νέλσον, Μογκένσεν, Ίμς, Τζιο Ποντί, Κνολ, Ισαμού Νογκούτσι, Μπερτόια, Άλτο, Ορκιουόλα, Ίλιν Γκρέι, Πέσκιε, Μαγιστρέτι. Louis Vuitton, Gucci, Chanel, Burberry, Hermès, Prada, Dior, Armani, Cartier, Dolce & Gabbana, Versace, Balenciaga, Ralph Lauren, Rolex, Fendi, Givenchy, Tiffany, Alexander McQueen, Yves Saint Laurent, Valentino, Bvlgari.