Francisco Ribera Gómez (1907–1996) - Ofrenda

Francisco Ribera Gómez (Μαδρίτη, 1907 – Βαρκελώνη, 1996)

Τίτλος: Προσφορά
Έτος: 1969 (MCMLXIX)
Λάδι σε καμβά
Διαστάσεις: 100 × 80 εκ. — (39,4 × 31,5 ίντσες)
Στήριξη/Τοποθέτηση: Καμβάς με αναγόμωση, χωρίς πλαίσιο
Υπογραφή: Υπογραφή στην κάτω δεξιά γωνία: Francisco Ribera και ημερομηνία MCMLXIX
Επιγραφή στο πίσω μέρος: Προσφορά / από τον Francisco Ribera / MCMLXIX

Κατάσταση διατήρησης
Το έργο έχει αναδιαμορφωθεί και δομικά σταθεροποιηθεί. Έχει υποβληθεί σε επαγγελματικές εργασίες αποκατάστασης στη δεξιά πλευρά, όπου τηρήθηκε η αρχική σύνθεση του καλλιτέχνη. Μια ελαφριά γραμμή σύνδεσης είναι ορατή υπό ορισμένες συνθήκες φωτισμού, τυπικές της διαδικασίας επαναβαφής. Η επιφάνεια διαθέτει ομοιόμορφο βερνίκι και καλά ισορροπημένα χρώματα.

Περιγραφή του έργου

Ημίσεο πορτρέτο μιας νεαρής γυναίκας με ασπρόμαυρο φόρεμα, καθισμένης δίπλα σε ένα καλάθι με φρούτα - ρόδια, σταφύλια και μήλα - που συμβολίζουν την αφθονία. Το μοντέλο, με μελαγχολική έκφραση και χαμηλωμένο βλέμμα, ξεχωρίζει σε ένα ουδέτερο φόντο ώχρας και πρασινωπών τόνων που τονίζουν την αίσθηση οικειότητας.
Το πινέλο του Francisco Ribera συνδυάζει τον ακαδημαϊσμό και τον αισθησιασμό: απαλό impasto, ακριβείς μεταβάσεις φωτός και λεπτεπίλεπτα αποδοσμένη γυναικεία ανατομία. Το συνολικό έργο αποδίδει γαλήνη και τεχνική ωριμότητα, χαρακτηριστικά της καλύτερης περιόδου της ισπανικής παραστατικής ζωγραφικής των μέσων του 20ού αιώνα.

Καλλιτεχνικό σχόλιο

Ο Οφρέντα αποτελεί παράδειγμα της τεχνικής μαεστρίας και του λυρικού κλασικισμού του Φρανθίσκο Ριμπέρα Γκόμεζ, ενός από τους μεγάλους εκπροσώπους του ισπανικού ακαδημαϊκού ρεαλισμού του 20ού αιώνα. Στο έργο του, η γυναικεία μορφή αποκτά μια σχεδόν αλληγορική αξιοπρέπεια, στο πνεύμα δασκάλων όπως ο Χούλιο Ρομέρο ντε Τόρες, ο Μανουέλ Μπενεντίτο, ο Άλβαρεζ ντε Σοτομαγιόρ και ο Χοσέ Κρουζ Ερέρα.

Το έργο συνδυάζει την ακρίβεια του ακαδημαϊκού σχεδίου με μια οικεία, συγκρατημένη ατμόσφαιρα, στην οποία το φως διαμορφώνει το πρόσωπο και τις πτυχές του φορέματος με αξιοσημείωτη ευαισθησία. Το αποτέλεσμα είναι ένα διαχρονικό πορτρέτο, κάπου ανάμεσα στη φυσιοκρατική παρατήρηση και την κλασική εξιδανίκευση.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Φρανθίσκο Ριμπέρα Γκόμεζ (Μαδρίτη, 1907 – Βαρκελώνη, 1996) ήταν ζωγράφος, εικονογράφος και ακαδημαϊκός, που σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Σαν Φερνάντο, μαθητής των Μορένο Καρμπονέρο και Ρομέρο ντε Τόρες.
Νικητής βραβείου στις Εθνικές Εκθέσεις Καλών Τεχνών (1928 και 1930), μετακόμισε στη Βαρκελώνη τη δεκαετία του 1930, όπου εργάστηκε ως καθηγητής και αργότερα ως διευθυντής της Βασιλικής Καταλανικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Σαντ Τζόρντι (1964–1972).

Ακαδημαϊκός του Σαν Φερνάντο (1967) και της Σάντα Ισαβέλλα ντε Σεβίλλη (1971), τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο Τεχνών, Επιστημών και Γραμμάτων του Παρισιού (1968) και ονομάστηκε Ιππότης του Τάγματος της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Το έργο του —αναγνωρίσιμο από την κομψότητα των πινελιών του, την μαεστρία του στο φωτοσκίαση και την ενδοσκοπική ομορφιά των μοντέλων του— εκτιμήθηκε ιδιαίτερα τόσο στην Ισπανία όσο και στο εξωτερικό, με εκθέσεις στην Κούβα, τις Βρυξέλλες και το Παρίσι.