Yves Klein (after) - RE 26 - Offset Lithography - Achenbach licensed print 1994

Λιθογραφία όφσετ μετά τον Yves Klein (*)
Αναπαραγωγή του έργου «RE 26» που δημιουργήθηκε από τον Yves Klein το 1960.
Πολυτελής έκδοση σε παχύ, υψηλής ποιότητας σατινέ χαρτί (250g).
Δημοσιεύθηκε από την Achenbach Art Edition, Ντύσελτορφ.
Εξουσιοδοτημένη εκτύπωση με πνευματικά δικαιώματα
Μεγάλη διάσταση.

Διαστάσεις φύλλου: 70,5 x 90 εκ.
- Έτος: 1994
Κατάσταση: Εξαιρετική (αυτό το έργο ποτέ δεν έχει πλαίσιο ή εκτεθεί, πάντα διατηρείται σε επαγγελματικό φάκελο τέχνης, γι' αυτό και προσφέρεται σε άριστη κατάσταση).
Προέλευση: Ιδιωτική συλλογή.

Το έργο θα χειριστείται και θα συσκευαστεί με προσεκτικό τρόπο σε ενισχυμένο χαρτόνι. Η αποστολή θα γίνει με πιστοποιημένο δέμα με αριθμό παρακολούθησης.

Η αποστολή θα περιλαμβάνει επίσης ασφάλεια μεταφοράς αξίας τελικού έργου με πλήρη αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή ζημιάς, χωρίς κόστος για τον αγοράστή.

(*) Ο Paul Klee είναι ένας καλλιτέχνης που είναι πολύ δύσκολο να κατηγοριοποιηθεί, αδύνατο να αποδοθεί σε κάποια σαφή τάση ή συγκεκριμένη σχολή. Κατά τη νεότητά του, βρισκόταν κοντά στο πνευματικό κλίμα του γερμανικού εξπρεσιονισμού και το μεταγενέστερο έργο του άλλοτε προσέγγιζε τη γεωμετρική αφαίρεση και άλλοτε τον σουρεαλισμό.
Γεννήθηκε κοντά στη Βέρνη σε οικογένεια μουσικών και η μουσική ήταν θεμελιώδης τόσο για τη ζωή όσο και για το έργο του. Σπούδασε καλλιτέχνης στο Μόναχο, όπου συνεργάστηκε με την ομάδα Der Blaue Reiter (Ο Γαλάζιος Καβαλάρης), μαζί με τους Wassily Kandinsky, Franz Marc, August Macke και Alexej Jawlensky. Σε αυτήν την πόλη, που τότε ήταν ένα από τα πιο προοδευτικά καλλιτεχνικά κέντρα, ξεκίνησε το ενδιαφέρον του για τη διεθνή πρωτοπορία, οδηγώντας τον στην υποχρεωτική επίσκεψη στο Παρίσι, όπου εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από το έργο του Robert Delaunay. Το 1914, ταξίδεψε στην Τυνησία με τον Macke και τον Louis Moilliet. Εκεί, το φως της Βόρειας Αφρικής τον οδήγησε να ανακαλύψει το χρώμα, το οποίο από τότε και στο εξής θα ήταν το κύριο μοτίβο των καλλιτεχνικών του εξερευνήσεων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, επιστρατεύτηκε, αλλά συνέχισε να ζωγραφίζει (ειδικά ακουαρέλες) με φωτεινό ύφος με μια συγκεκριμένη εξπρεσιονιστική αύρα. Μεταξύ 1921 και 1931, ήταν καθηγητής στο Bauhaus, πρώτα στη Βαϊμάρη και αργότερα στο Ντεσάου. Αυτά ήταν τα πιο καρποφόρα χρόνια της καλλιτεχνικής του καριέρας, όταν η εικαστική του γλώσσα εδραιώθηκε οριστικά και το έργο του άρχισε να αναγνωρίζεται. Παρά το ανεξάρτητο πνεύμα του, ο εποικοδομητικός τόνος του Μπάουχαους ήταν αισθητός στο καλλιτεχνικό του έργο, ειδικά κατά την περίοδο του Ντεσάου. Το 1928, ταξίδεψε στην Αίγυπτο, όπου το τοπίο εκεί ενέπνευσε τις γραμμωτές συνθέσεις του, σχετιζόμενες με τη θεωρία του για τις οριζόντιες και κάθετες δομές και επηρέασε την ενσωμάτωση ιερογλυφικών και επιγραφών στη ζωγραφική του. Από το 1931 έως το 1933, έζησε στο Ντίσελντορφ, όπου εργάστηκε ως καθηγητής στην Ακαδημία. Μετά την άνοδο του Ναζισμού και την ανακήρυξη της τέχνης του ως εκφυλισμένης, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία και να επιστρέψει στη Βέρνη, όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Παρά την απαισιοδοξία και τη σωματική του αδυναμία, αποτέλεσμα μιας σοβαρής ασθένειας που υπέστη το 1935, αυτή η τελευταία περίοδος σημαδεύτηκε από πρωτοφανή δημιουργική ένταση. Τότε, ίσως περισσότερο από ποτέ, η ζωγραφική του πέτυχε μια τέλεια ενότητα μεταξύ ζωής και τέχνης.