Partial: M. Z. - Topographiae sive Descriptionis Galliae - 1657

Παρουσιάζεται αποκλειστικά από το Elegitur: Τοπογραφία της Γαλλίας – Μέρος VI: Επαρχίες Berry, Auvergne & Limosin
Φραγκφούρτη, Εκδόσεις Καζάρη Μέριαν, 1657

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.

Το έργο και το εκδοτικό του πλαίσιο.

Ο τόμος ανήκει στη μνημειώδη σειρά της Topographia, μιας από τις μεγαλύτερες εκδοτικές προσπάθειες του 17ου αιώνα, καρπός της συνεργασίας μεταξύ του γεωγράφου Martin Zeiller (1589–1661) και της διάσημης χαράκτικης εργαστηριακής μονάδας των Merian στη Φραγκφούρτη. Η σειρά, που περιλαμβάνει πάνω από τριάντα τόμους που δημοσιεύτηκαν μεταξύ 1640 και 1688, αποτελεί μια από τις πιο φιλόδοξες συνοψίσεις γεωγραφικής χρονογραφίας, αστικής εικονογραφίας και αρχαιολογικής περιγραφής που έχουν παραχθεί στην εποχή της μοντέρνας εποχής.

Αυτό το pars VI, αφιερωμένο στις επαρχίες του Μπερύ, της Ωβέρνης και της Λιμουζίν, τυπώθηκε το 1657 από τον Κάσπαρ Μεριάν (1627–1686), γιο και διάδοχο του μεγάλου Ελβετού χαράκτη Ματαίου Μεριάν του Πρεσβύτερου (1593–1650). Ο Κάσπαρ συνέχισε το έργο του με εξαιρετική φιλολογική πειθαρχία και γραφιστική ποιότητα, συμβάλλοντας στο να δοθεί στην παραγωγή του Μεριάν ένας σχεδόν «εγκυκλοπαιδικός» χαρακτήρας, πρόδρομος της σύγχρονης εκλαΐκευσης.

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.

Συγγραφέας: Μάρτιν Τσάιλερ

Ο Τσάιλλερ, Γερμανός μελετητής με ουμανιστικό υπόβαθρο, ήταν ένας από τους πιο παραγωγικούς γεωγραφικούς συλλέκτες της εποχής του. Τα έργα του χρονολογούνται από μια εποχή που η περιγραφική γεωγραφία, συνδυάζοντας την άμεση παρατήρηση, τις ταξιδιωτικές πληροφορίες, την αρχαιογνωσία και την χαρτογραφική οργάνωση, γινόταν θεμελιώδες εργαλείο πολιτικής και οικονομικής γνώσης για τα ευρωπαϊκά κράτη.

Το γραπτό του, σε κομψά και καθαρά λατινικά, συνδυάζει την τοπογραφία, την τοπική ιστορία, τα πολιτικά νέα και τις περιγραφές εθίμων, ακολουθώντας το μοντέλο της αναγεννησιακής χορογραφίας αλλά επεκτείνοντάς το προς μια πρωτοστατιστική προοπτική.

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.

Τα τραπέζια και οι σχεδιαστές

Η καρδιά που χτυπά στα Τοπογραφικά είναι οι χαλκογραφίες, ένα πραγματικό σήμα κατατεθέν του εργαστηρίου του Merian. Οι αστικές όψεις και απεικονίσεις κάστρων, μοναστηριών, τειχισμένων πόλεων και γεωργικών τοπίων του Berry, της Auvergne και της Limousin χαράχτηκαν ως επί το πλείστον από τον Matthäus Merian τον Πρεσβύτερο στα χρόνια που προηγήθηκαν του θανάτου του και ολοκληρώθηκαν από:
• Κάσπαρ Μεριάν
• Matthäus Merian ο νεότερος (1621–1687)
• Μερικοί ανώνυμοι συνεργάτες του εργαστηρίου της Φρανκφούρτης, εξειδικευμένοι σε προοπτικές απόψεις.

Οι πλάκες—περίπου πενήντα στον τόμο—συνδυάζουν εκπληκτική χαρτογραφική ακρίβεια με εκλεπτυσμένη εικονογραφική απόδοση. Η χρήση μιας πανοραμικής άποψης και αρχιτεκτονικής προοπτικής τις καθιστούν αναντικατάστατες μαρτυρίες του προεπαναστατικού γαλλικού πολεοδομικού σχεδιασμού.

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.

Η προμετωπίδα

Το μεγαλοπρεπές χαλκογραφικό προμετωπίδιο, γεμάτο μοναρχικό συμβολισμό, περικλείει το κείμενο μέσα σε ένα βασιλικό στέμμα που περιβάλλεται από το περιλαίμιο του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος - την υψηλότερη διάκριση της γαλλικής μοναρχίας - που υποστηρίζεται από φοίνικες και αλληγορικές κορδέλες.
Αυτή η εικονογραφία δεν είναι αμιγώς διακοσμητική: επιβεβαιώνει την κεντρικότητα της Γαλλίας ως ευρωπαϊκής δύναμης και την επιθυμία να την εκπροσωπήσει σε όλο της το γεωγραφικό μεγαλείο.

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.

Η πολιτιστική σημασία και ο αντίκτυπος του έργου

Δημοσιευμένο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ΄, σε μια Ευρώπη που σημαδεύτηκε ακόμη από τον Τριακονταετή Πόλεμο, το Topographia Galliae αποκτά μια αξία που υπερβαίνει την απλή περιγραφή τόπων. Αποτελεί ένα εργαλείο για:
• γνώση της κατάστασης, χρήσιμη σε εμπόρους, διπλωμάτες και διοικητικούς υπαλλήλους·
• πολιτιστική προώθηση, καθώς προσφέρει μια εύρυθμη και ένδοξη εικόνα της Γαλλίας·
• διατήρηση της μνήμης, παρέχοντας αναπαραστάσεις πόλεων και εδαφών που έχουν αλλάξει δραστικά σήμερα.

Δεν είναι τυχαίο ότι έργα αυτής της σειράς ανήκαν σε πριγκιπικές βιβλιοθήκες, όπως αυτή του Δούκα της Ορλεάνης, και ότι τα συμβουλεύονταν καλλιεργημένοι ταξιδιώτες, επιστήμονες, στρατιωτικοί αξιωματικοί και χαρτογράφοι.

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.

Συνδέσεις με ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα

Η εξάπλωση της Τοπογραφίας διευκολύνθηκε από την επέκταση της γερμανικής τυπογραφίας στα τέλη του δέκατου έβδομου αιώνα και την αυξανόμενη κινητικότητα των Ευρωπαίων διανοουμένων. Μεταξύ των χρηστών και των αναφορών του έργου ήταν:
• Ο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς, ο οποίος συμβουλεύτηκε διάφορες σειρές Meridian για τις διπλωματικές του σπουδές·
• Ο Ζαν-Μπατίστ Κολμπέρ, υπουργός του Λουδοβίκου ΙΔ΄, ο οποίος προώθησε έργα εδαφικής περιγραφής με παρόμοιο πνεύμα·
• Οι βασιλικοί μηχανικοί του Βασιλιά Ήλιου, συμπεριλαμβανομένου του Βωμπάν, για τους οποίους οι απόψεις των γαλλικών πόλεων αποτελούσαν χρήσιμες αναφορές.

Υπάρχει ένα πολύ γνωστό ανέκδοτο που αναφέρεται σε σύγχρονη αλληλογραφία: ορισμένοι Ολλανδοί ταξιδιώτες, έκπληκτοι από την πιστότητα των απόψεων του Μεριάν, μετέφεραν τους τόμους μαζί τους για να αναγνωρίζουν καλύτερα τις γαλλικές πόλεις στο ταξίδι τους, σαν ένα είδος φορητού άτλαντα πριν από την ανάγνωση.

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.

Συμπέρασμα

Η Τοπογραφία των Γαλατιών – Pars VI είναι ένα αριστούργημα που συνδυάζει την πολυμαθή αυστηρότητα, την εικονογραφική λαμπρότητα και την εξαιρετική δεξιοτεχνία της χαλκογραφίας. Το έργο μαρτυρά όχι μόνο την κυριαρχία των Μεριανών, αλλά και τη γέννηση μιας νέας κουλτούρας εδαφικής εκπροσώπησης στην καρδιά της σύγχρονης Ευρώπης.
Είναι, από κάθε άποψη, μια χαρτογραφική συμφωνία του 17ου αιώνα: λιτή, σοβαρή, επιστημονικά φιλόδοξη και καλλιτεχνικά πλούσια. Ένα βιβλίο που όχι απλώς αξίζει να το ξεφυλλίσεις, αλλά και να το σκεφτείς.


Συλλογή και κατάσταση διατήρησης

Σε άριστη κατάσταση διατήρησης, η συλλογή έχει ως εξής: 24 αριθμημένες σελίδες, 3 μη αριθμημένες σελίδες που αποτελούν το Ευρετήριο και στο εσωτερικό υπάρχουν οι υπέροχες 7 διπλωμένες πλάκες διπλωμένης μορφής.