Andrea Imwiehe - Memory Room_Golden_03

Η Andrea Imwiehe, νικήτρια του βραβείου τέχνης της AOK Nordost, Βερολίνο/Βραδεμβούργο και υπότροφος του Künstlerhauses Lukas στο Ahrenshoop, είναι απόφοιτη της Ακαδημίας Τεχνών HbK Braunschweig. Ασχολείται με την ζωγραφική από την εφηβεία της με πάθος και τώρα ζει και εργάζεται σε ένα εργαστήριο στο παλιό αυτοκρατορικό ταχυδρομείο στην καρδιά του Βερολίνου.

Τα ακρυλικά έργα σας εμπνέονται από τη δική σας ανάμνηση, αλλά υπερβαίνουν αυτήν. Ο στόχος σας είναι να δημιουργήσετε μια ατμόσφαιρα μέσω της ζωγραφικής.
Τα έργα τέχνης σας αποτελούν σήμερα μέρος πολλών ιδιωτικών συλλογών και έχουν παρουσιαστεί σε γκαλερί, μουσεία και διακεκριμένες εκθέσεις τέχνης. https://artfacts.net/artist/andrea-imwiehe/383311

Ιστότοπος: https://www.andrea-imwiehe.de/
Instagram: https://www.instagram.com/andreaimwiehe/

Η Αντρέα Ίμβιεχε εργάζεται σε έναν συνδυασμό ακρυλικής ζωγραφικής και γραμμικού σχεδίου, όπου οι γραμμές κόβονται απευθείας μέσα στο ακρυλικό χρώμα και σχηματίζουν έτσι ένα βυθισμένο ανάγλυφο.

Το έργο τέχνης με μία ματιά:

- Εικόνα της σειράς «Memory Rooms» – Εντυπώσεις από χώρους και αναμνήσεις σε μοναδική ζωγραφική.
- Συνδυασμός ακρυλικών ζωγραφιών και γραμμικού σχεδίου - μοναδική δομή επιφάνειας
Ζωγραφισμένο σε υψηλής ποιότητας ξύλινη βάση ζωγραφικής – άμεσα έτοιμο για κρέμασμα.
Αποτελείται από την πίσω πλευρά, υπογεγραμμένο, με αριθμό και με όλες τις πληροφορίες της εικόνας.
Η αποστολή πραγματοποιείται επαγγελματικά συσκευασμένη σε μετάξι και πλαστική φυσαλίδα.
Πιστοποιητικό αυθεντικότητας συμπεριλαμβάνομαι

Η Ανδρέα Ιμβίεχε είναι μια αρχαιολόγος της μνήμης. Αυτό με το οποίο ασχολείται - τα χρώματα που επιλέγει, οι γραμμές που σχεδιάζει και τα μοτίβα που επιλέγει – περιβάλλουν αυτό το ασαφές πεδίο, όπου αποθηκεύονται ό,τι έχει χαθεί και το παρελθόν – και να τα ξαναδημιουργεί! Διότι η μνήμη δεν είναι ένα συρτάρι όπου θα μπορούσε να ανασύρεται αμαχητί το κάτι που έχει τοποθετηθεί εκεί, αλλά κάθε προσπάθεια μνήμης είναι μια ανανεωμένη ανασύσταση στον παρόντα χρόνο. Αυτά τα έργα έχουν επίσης σχέση με μια πρόθεση ανακατασκευής: υποδεικνύουν έναν χαμένο κόσμο και επιμέρους, αμφισβητούμενα σε νοήμα αντικείμενα, τα οποία ωστόσο αντιμετωπίζονται με έναν τόσο ιδιαίτερο τρόπο, ώστε όχι μόνο η καλλιτέχνις, αλλά και όσοι τα βλέπουν καλούνται να επαναστήσουν τον χαμένο τους πλαίσιο.
Η ζωγράφος βασίζεται σε προσωπικές συγκεκριμένες αναμνήσεις και αντικείμενα που έχουν προσωπική σημασία γι' αυτήν, χωρίς όμως να δημιουργεί μια προσωπική μυθολογία από αυτά, στην οποία οι θεατές θα πρέπει να αναλογίζονται. Αντίθετα, μετατρέπει τα αντικείμενα μέσω της απομόνωσής τους και της προσεκτικής, λεπτομερής παρουσίασής τους σε κάτι περισσότερο από ανθρώπινο-γενικό, ώστε να ενεργοποιούνται μέσα μας προσωπικές εμπειρίες και εικόνες. Διότι η σχέση της με τη ζωή δεν είναι δομημένη – το σημείο όπου βρίσκονται αυτά τα ελεύθερα κινούμενα, κολλεγιοειδή σχήματα που έχουν τοποθετηθεί στην εικόνα είναι εντελώς απροσδιόριστο.
Κρέμονται πάνω σε μια ομοιογενή επιφάνεια χρώματος, που αποτελείται από τρεις έως τέσσερις διαδοχικές στρώσεις χρωμάτων, από τις οποίες τις κάτω μεριές διακρίνονται στενές λωρίδες που περικυκλώνουν την εικόνα σαν ένα δικό της πλαίσιο. Εδώ κι εκεί έχουμε μια αναλογία με τη μνήμη, όπου κάθε μέρα σχηματίζονται νέες στρώσεις. Δεν μπορείς ποτέ να δεις ολόκληρο το παρελθόν ξανά, παρά μόνο να ανασύρεις τμήματά του.
Δρ. Ανέτε Νόαμαν