Pompei - Istituto della enciclopedia Italiana Treccani - 2003

Πομπηία - Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας Treccani - 2003.

Ο τόμος Pompei είναι ένα έργο τεράστιας αξίας, τόσο στο περιεχόμενο όσο και στην εξαιρετικά εκλεπτυσμένη εκδοτική εμφάνιση: αποτέλεσμα της σύνθεσης προηγμένης τεχνολογίας και εκλεπτυσμένης χειροτεχνίας.

Στη σειρά «πόλεις του Βεζούβιου και η τύχη τους», το τεύχος Πομπηία, που δημοσιεύτηκε το 2003 και επιμελήθηκε ο Giovanni Pugliese Carratelli με συνδιευθυντή τον Antonio Giuliano, συγκεντρώνει έναν μεγάλο αριθμό σχεδίων που φυλάσσονται στο Εθνικό Μουσείο του Ναπάλιο, τα οποία δείχνουν την κατάσταση των ζωγραφιών (των κτιρίων και των δαπέδων τους) κατά τη στιγμή της ανακάλυψής τους, ζωγραφιές που στη συνέχεια σε κάποιο βαθμό εξαφανίστηκαν ή ακόμα και χάθηκαν λόγω της παρατεταμένης έκθεσης στα καιρικά φαινόμενα.

Επίσης, δημοσιεύονται μερικές απεικονίσεις των ανασκαφών. Η ανακάλυψη της Ερκολάνο και στη συνέχεια αυτή της Πομπηίας, έδωσαν ζωή σε μια αισθητική που διαδόθηκε ευρέως σε όλη την Ευρώπη, επηρεάζοντας ακόμη και τις πιο ποικίλες παραγωγές εφαρμοσμένης τέχνης. Για να δείξουν τη σημασία που απέδιδε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός στις ανακαλύψεις − κυρίως στις ζωγραφιές − αναπαράγονται, εκτός κειμένου, μερικές εικόνες που δημοσιεύτηκαν στα Αρχαία της Ερκολάνο.

Μαζί δημοσιεύονται οι έγχρωμες φωτογραφίες των κλάδων που προέρχονται από τα σχέδια που εκτελέστηκαν στην Πομπηία από τον Giovan Battista Piranesi λίγο πριν τον θάνατό του (κλάδοι πιθανώς χαραγμένοι από τον γιο του, Francesco).

Η ιδιαίτερα επισημασμένη περίοδος στον όγκο είναι αυτή που καλύπτει περίπου το διάστημα μεταξύ 1770 και 1870, όταν η φωτογραφία δεν είχε ακόμη επικρατήσει στις ερμηνευτικές δυνατότητες των μεμονωμένων σχεδιαστών.

Το όγκο είναι σε μορφή εκ. 26,5 × 34, δεμένη σε bodoniana με κουτί από δέρμα πλήρους φλούδας, χειροποίητο, σε χρώμα αμαράντο.