Pere Falqués i Urpí - Plaza de Cataluña - Barcelona [Original drawing project in ink and signed] - 1887

Pere Falqués i Urpí
Έργο της Πλατείας Καταλούνια
1887

Παρουσιάζουμε το σχέδιο που έχει σχεδιαστεί με μελάνι και υπογραφεί από τον αρχιτέκτονα Pere Falqués, ένα από τα προσόψεις που θα αποτελούσαν μέρος της ανανέωσης της Πλατείας Καταλούνια στη Βαρκελώνη. Εκτελέστηκε σε χαρτί διαστάσεων 33 x 55 εκ., με την υπογραφή του αρχιτέκτονα δεξιά. Υπάρχουν μερικές λεκέδες υγρασίας και ελαφριά βρωμιά. Το έργο του Falqués, παρουσιάστηκε σε δημόσιο διαγωνισμό, ήταν ένας από τους τρεις φιναλίστ και τελικά κέρδισε το 1893. Ξεκίνησε μια περίοδος απαλλοτριώσεων γης.
Και μέχρι το 1902 δεν ξεκίνησε η μεταρρύθμιση του χώρου. Εκείνη τη χρονιά, ο αρχιτέκτονας Falqués διαμόρφωσε την πλατεία, δημιουργώντας δύο μεγάλους άξονες σε σχήμα σταυρού που συνέδεαν τη Rambla de Catalunya με
Οδός Paseo de Gracia, αλλά δεν προχώρησε περισσότερο. Το αρχικό έργο του Falques περιελάμβανε ένα κτίριο και τον καθορισμό του χώρου της πλατείας με δύο μεγάλους διαδρόμους με στοές.

Το πακέτο περιλαμβάνει, εκτός από το αρχικό σχέδιο, τρεις φωτοτύπιες διαστάσεων 43 x 70 εκ., με μια γενική άποψη του έργου της πλατείας, μια με την όψη του κτιρίου και τελικά μια με την όψη του πεζόδρομου με στοά.

ΠΕΡΕ ΦΑΛΚΕΣ και URPÍ (Σαν Αντρέες ντε Παλόμαρ, 1850 - Βαρκελώνη, 8 Αυγούστου 1916) ήταν Καταλανός μοντερνιστής αρχιτέκτονας. Πήρε το πτυχίο του αρχιτέκτονα στις 26 Νοεμβρίου 1873. Το 1874 ανέλαβε την πρώτη δημόσια θέση του, ως δημοτικός αρχιτέκτονας του Sant Andreu de Palomar, όπου ο πατέρας του κατείχε τη θέση του Δημοτικού Συμβούλου Δημοσίων Έργων· το 1875 διαδέχθηκε τον Antoni Rovira i Trias στη θέση του δημοτικού αρχιτέκτονα του Sant Martí de Provençals· το 1877 προστέθηκε η θέση του συμβούλου αρχιτέκτονα της Badalona· το 1889, στην πλατεία του δημοτικού αρχιτέκτονα της Βαρκελώνης, ανταγωνιζόμενος τον φίλο του Domènech i Montaner, και διορίστηκε επικεφαλής του σώματος των πυροσβεστών, θέση που κατείχε μέχρι τον ξαφνικό θάνατό του από πνευμονία. Ήταν πρόεδρος της Ένωσης Αρχιτεκτόνων της Καταλονίας από το 1899 έως το 1900. Συνεργάστηκε στην Παγκόσμια Έκθεση του 1888, όπου σχεδίασε το παλάτι των Επιστημών και το παλάτι της Γεωργίας. Το 1889 κέρδισε τον διαγωνισμό για την αναμόρφωση της πλατείας Καταλονίας, αφαιρώντας τις κατασκευές που είχαν εγκατασταθεί χαοτικά μετά την κατεδάφιση των τειχών. Στην περίοδο ως δημοτικός αρχιτέκτονας υλοποίησε σημαντικά έργα, όπως το τοπογραφικό σχέδιο της πόλης, ανακαινίσεις του Μεγάλου Θεάτρου του Liceo, το γραφείο του Δημάρχου (σημερινό κτίριο του διαμερίσματος Eixample), εργάστηκε επίσης στην αναδιοργάνωση του Πάρκου της Ciutadella, μιας από τις μεγαλύτερες πράσινες περιοχές της πόλης. Έκανε ανακαινίσεις στο Casa de la Ciudad: κατασκεύασε τη σκάλα τιμής (μεταγενέστερα τροποποιημένη από τον Florensa), άλλαξε τα έπιπλα της αίθουσας συνεδριάσεων με την τρέχουσα σε στυλ Alfonsí και εγκατέστησε στη ίδια αίθουσα το φεγγίτη. Επίσης προώθησε την κατασκευή των τούνελ της Via Laietana το 1913, αν και το μετρό κατασκευάστηκε τελικά το 1926. Σχεδίασε διάφορα φανάρια από σίδερο, όπως αυτά στον πεζόδρομο Lluís Companys, στο Cinc d'Oros (σήμερα στην λεωφόρο Gaudí) και τις πολύ γνωστές τράπεζες-φανάρια στον πεζόδρομο Gràcia, διακοσμημένα με trencadís. Το 1883, κατόπιν παραγγελίας της Ισπανικής Εταιρείας Ηλεκτρισμού, σχεδίασε μερικά φανάρια για την Πλατεία Καταλονίας στη Βαρκελώνη.