Vitruvio - Les Dix Livres d’Architecture - 1684





Προσθήκη στα αγαπημένα σας για να λαμβάνετε ειδοποιήσεις δημοπρασίας.

Ειδική στα παλιά βιβλία με εστίαση σε θεολογικές διαμάχες από το 1999.
Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 122290 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Περιγραφή από τον πωλητή
VITRUVIO και η επιστήμη των κατασκευών, στην αρχιτεκτονική του Λουί XIV
Η μετάφραση του Claude Perrault των Dix Livres d’Architecture αποτελεί μια από τις πιο επιδραστικές ερμηνείες του βιτροβιανού κειμένου στην Ευρώπη του 17ου αιώνα. Ο Perrault, πρωταγωνιστής της κουλτούρας του γαλλικού κλασικισμού και κεντρική φιγούρα της Académie Royale d’Architecture, επανεξετάζει τον Vitruvius φιλτράροντάς τον μέσω μιας νέας, καρτεσιανής λογικής, που μειώνει την απόλυτη εξουσία του αρχαίου και την ανοίγει στην επιστημονική πειραματική προσέγγιση, στη μετρήσιμη αναλογία, στο σύγχρονο μάτι. Το 1684, το έργο είναι πιο εκτενές, πιο πλούσιο σε εικονογραφία και πιο συνειδητό για τη πολιτική λειτουργία της αρχιτεκτονικής, τοποθετώντας τον εαυτό του όχι μόνο ως θεμελιώδες κείμενο αλλά και ως κριτικό εργαλείο για τον ορισμό του επίσημου γούστου υπό τον Λουδοβίκο ΙΔ’. Το εικονογραφικό υλικό, μαυσωλειακό, αντλεί τις ρίζες του στη συμβολική του μοναρχικού κράτους και στην αυστηρότητα της κλασικής τάξης, μετατρέποντας την ανάγνωση σε μια μυσταγωγική πορεία ανάμεσα σε γεωμετρίες, ιδανικά κτίρια και αλληγορίες που νομιμοποιούν τον νέο γαλλικό κλασικισμό.
Αξία αγοράς
Στη διεθνή αγορά, τα πλήρη αντίγραφα της δεύτερης έκδοσης του Perrault, με καλή κατάσταση δέσιμου και άθικτες εικόνες, κυμαίνονται γενικά σε μια ζώνη που κυμαίνεται από 2.500 έως 5.500 ευρώ, με ιδιαίτερα φρέσκια αντίγραφα και προελεύσεις διακεκριμένες που φτάνουν ή ξεπερνούν το όριο των 6.500–7.000 ευρώ. Η αξία επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ακεραιότητα των εικόνων και την ποιότητα του χαραγμένου εξωφύλλου.
Φυσική περιγραφή και κατάσταση
Παράδειγμα με τυπωμένο εξώφυλλο με χαρακτική, πλούσιο εικονογραφικό υλικό στο κείμενο, πολλές πλάκες και επεξηγηματικά σχήματα. Δέσιμο από αυθεντικό δέρμα εποχής, με δερμάτινο οπίσθιο μέρος με διακόσμηση σε χρυσό και σημάδια φθοράς. Το εσωτερικό έχει μερικές φθορές και κιτρινίλες. Σελίδες (2); 20 nn; 354; 16 nn; (2). Σε παλιά βιβλία, με πολυαιώνια ιστορία, μπορεί να υπάρχουν ορισμένες ατέλειες, που δεν έχουν πάντα εντοπιστεί στην περιγραφή.
Πλήρης τίτλος και συγγραφέας
Τα δέκα βιβλία της αρχιτεκτονικής του Βιτρούβιου.
Παρίσι, Jean-Baptiste Coignard, 1684.
Μάρκος Βιτρούβιος Πολίος.
Πλαίσιο και Σημασία
Ο βιτροβιανός κείμενος αποτελεί τη θεωρητική βάση ολόκληρης της δυτικής αρχιτεκτονικής: αναλογίες, τάξεις, υλικά, μηχανές και πολιτική μηχανική βρίσκουν εδώ την πρώτη οργανική τους διαμόρφωση. Η δεύτερη έκδοση της έκδοσης του Perrault αναλαμβάνει καθοριστικό ρόλο επειδή προτείνει μια καινοτόμο ανάγνωση, λιγότερο δογματική και πιο πειραματική, που θα επηρεάσει βαθιά τη γαλλική αρχιτεκτονική θεωρία και την ακαδημαϊκή αρχιτεκτονική. Οι σημειώσεις του Perrault ανοίγουν την πιθανότητα ο Vitruvius να είναι λανθασμένος, αμφισβητήσιμος, ακόμη και υπερβαίνων: είναι η αρχή του κριτικού κλασικισμού. Οι πίνακες ενσωματώνουν αυτήν την προσέγγιση προσφέροντας ένα οπτικό λεξιλόγιο που συγχωνεύει την αρχαιότητα και τη μοντέρνα εποχή, συμβάλλοντας στον ορισμό του «γούστου με τον τρόπο του Βασιλιά», σημείο αναφοράς της αρχιτεκτονικής του Grand Siècle.
Ο εικονογραφικός εξοπλισμός, κυριαρχούμενος από τη μεγάλη αλληγορία στην πρώτη σελίδα, εισάγει μια σχεδόν εσωτερική πορεία: ο Vitruvio λαμβάνει την έμπνευση, τα προσωποποιημένα μορφώματα των τεχνών διαλογίζονται στο φως της εξουσίας· η γεωμετρία γίνεται σύμβολο της λογικότητας και η ίδια η αρχιτεκτονική εμφανίζεται ως επιστήμη των αόρατων σχέσεων.
Βιογραφία του Συγγραφέα
Ο Marcus Vitruvius Pollio, Ρωμαίος αρχιτέκτονας και στρατιωτικός μηχανικός του 1ου αιώνα π.Χ., εργάστηκε υπό τον Καίσαρα και τον Αύγουστο. Το έργο του De architectura είναι το μοναδικό σύγγραμμα αρχιτεκτονικής από την αρχαιότητα που έχει φτάσει σε εμάς ολοκληρωμένο και αποτελεί τη θεωρητική βάση της δυτικής αρχιτεκτονικής.
Ο Claude Perrault (1613–1688), ιατρός, επιστήμονας, αρχιτέκτονας και μέλος της Académie Royale des Sciences, αποτελεί κεντρική φιγούρα του γαλλικού κλασικισμού. Συγγραφέας της διάσημης ανατολικής όψης του Λούβρου, εισήγαγε μια κριτική άποψη για την κλασική παράδοση, βασισμένη στη μέτρηση, την εμπειρία και την επιστημονική παρατήρηση.
Ιστορικό εκτύπωσης και κυκλοφορίας
Η πρώτη έκδοση της μετάφρασης του Perrault κυκλοφόρησε το 1673, εγκαινιάζοντας μια νέα βιτρουβιανή περίοδο που χαρακτηρίστηκε από τη άμεση συμμετοχή της Académie Royale. Η δεύτερη έκδοση του 1684, εμπλουτισμένη, διορθωμένη και με νέες φιγούρες, εδραίωσε την επιτυχία του έργου, διαδίδοντάς το ανάμεσα σε αρχιτέκτονες, μηχανικούς και συλλέκτες. Θεωρείται η πιο αξιόπιστη έκδοση ανάμεσα σε αυτές του 17ου αιώνα από τη γαλλική περιοχή και μία από τις σημαντικότερες της μετα-αναγεννησιακής βιτρουβιανής παράδοσης. Το volume διαδόθηκε ευρέως στις αριστοκρατικές βιβλιοθήκες και στα επιστημονικά γραφεία, καθιστώντας το αναπόσπαστο σημείο αναφοράς για την εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων του βασιλείου.
Βιβλιογραφία και Αναφορές
Βαλντούς, Οι γαλλικές εκδόσεις του Βιτρούβιου τον 17ο αιώνα
FOWLER, Vitruvius και η Γαλλική Κλασική Παράδοση
ΜΙΛΑΡΝΤ, Γαλλικά αρχιτεκτονικά βιβλία του 17ου αιώνα.
WORLD CAT, BnF, ICCU, ESTC για συλλογές και εντοπισμούς.
Γκαρμέν, Κλοντ Περό και η Ακαδημία
Λε Φεβρ, Σχόλιο στην έκδοση Coignard
Ιστορία πωλητή
VITRUVIO και η επιστήμη των κατασκευών, στην αρχιτεκτονική του Λουί XIV
Η μετάφραση του Claude Perrault των Dix Livres d’Architecture αποτελεί μια από τις πιο επιδραστικές ερμηνείες του βιτροβιανού κειμένου στην Ευρώπη του 17ου αιώνα. Ο Perrault, πρωταγωνιστής της κουλτούρας του γαλλικού κλασικισμού και κεντρική φιγούρα της Académie Royale d’Architecture, επανεξετάζει τον Vitruvius φιλτράροντάς τον μέσω μιας νέας, καρτεσιανής λογικής, που μειώνει την απόλυτη εξουσία του αρχαίου και την ανοίγει στην επιστημονική πειραματική προσέγγιση, στη μετρήσιμη αναλογία, στο σύγχρονο μάτι. Το 1684, το έργο είναι πιο εκτενές, πιο πλούσιο σε εικονογραφία και πιο συνειδητό για τη πολιτική λειτουργία της αρχιτεκτονικής, τοποθετώντας τον εαυτό του όχι μόνο ως θεμελιώδες κείμενο αλλά και ως κριτικό εργαλείο για τον ορισμό του επίσημου γούστου υπό τον Λουδοβίκο ΙΔ’. Το εικονογραφικό υλικό, μαυσωλειακό, αντλεί τις ρίζες του στη συμβολική του μοναρχικού κράτους και στην αυστηρότητα της κλασικής τάξης, μετατρέποντας την ανάγνωση σε μια μυσταγωγική πορεία ανάμεσα σε γεωμετρίες, ιδανικά κτίρια και αλληγορίες που νομιμοποιούν τον νέο γαλλικό κλασικισμό.
Αξία αγοράς
Στη διεθνή αγορά, τα πλήρη αντίγραφα της δεύτερης έκδοσης του Perrault, με καλή κατάσταση δέσιμου και άθικτες εικόνες, κυμαίνονται γενικά σε μια ζώνη που κυμαίνεται από 2.500 έως 5.500 ευρώ, με ιδιαίτερα φρέσκια αντίγραφα και προελεύσεις διακεκριμένες που φτάνουν ή ξεπερνούν το όριο των 6.500–7.000 ευρώ. Η αξία επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ακεραιότητα των εικόνων και την ποιότητα του χαραγμένου εξωφύλλου.
Φυσική περιγραφή και κατάσταση
Παράδειγμα με τυπωμένο εξώφυλλο με χαρακτική, πλούσιο εικονογραφικό υλικό στο κείμενο, πολλές πλάκες και επεξηγηματικά σχήματα. Δέσιμο από αυθεντικό δέρμα εποχής, με δερμάτινο οπίσθιο μέρος με διακόσμηση σε χρυσό και σημάδια φθοράς. Το εσωτερικό έχει μερικές φθορές και κιτρινίλες. Σελίδες (2); 20 nn; 354; 16 nn; (2). Σε παλιά βιβλία, με πολυαιώνια ιστορία, μπορεί να υπάρχουν ορισμένες ατέλειες, που δεν έχουν πάντα εντοπιστεί στην περιγραφή.
Πλήρης τίτλος και συγγραφέας
Τα δέκα βιβλία της αρχιτεκτονικής του Βιτρούβιου.
Παρίσι, Jean-Baptiste Coignard, 1684.
Μάρκος Βιτρούβιος Πολίος.
Πλαίσιο και Σημασία
Ο βιτροβιανός κείμενος αποτελεί τη θεωρητική βάση ολόκληρης της δυτικής αρχιτεκτονικής: αναλογίες, τάξεις, υλικά, μηχανές και πολιτική μηχανική βρίσκουν εδώ την πρώτη οργανική τους διαμόρφωση. Η δεύτερη έκδοση της έκδοσης του Perrault αναλαμβάνει καθοριστικό ρόλο επειδή προτείνει μια καινοτόμο ανάγνωση, λιγότερο δογματική και πιο πειραματική, που θα επηρεάσει βαθιά τη γαλλική αρχιτεκτονική θεωρία και την ακαδημαϊκή αρχιτεκτονική. Οι σημειώσεις του Perrault ανοίγουν την πιθανότητα ο Vitruvius να είναι λανθασμένος, αμφισβητήσιμος, ακόμη και υπερβαίνων: είναι η αρχή του κριτικού κλασικισμού. Οι πίνακες ενσωματώνουν αυτήν την προσέγγιση προσφέροντας ένα οπτικό λεξιλόγιο που συγχωνεύει την αρχαιότητα και τη μοντέρνα εποχή, συμβάλλοντας στον ορισμό του «γούστου με τον τρόπο του Βασιλιά», σημείο αναφοράς της αρχιτεκτονικής του Grand Siècle.
Ο εικονογραφικός εξοπλισμός, κυριαρχούμενος από τη μεγάλη αλληγορία στην πρώτη σελίδα, εισάγει μια σχεδόν εσωτερική πορεία: ο Vitruvio λαμβάνει την έμπνευση, τα προσωποποιημένα μορφώματα των τεχνών διαλογίζονται στο φως της εξουσίας· η γεωμετρία γίνεται σύμβολο της λογικότητας και η ίδια η αρχιτεκτονική εμφανίζεται ως επιστήμη των αόρατων σχέσεων.
Βιογραφία του Συγγραφέα
Ο Marcus Vitruvius Pollio, Ρωμαίος αρχιτέκτονας και στρατιωτικός μηχανικός του 1ου αιώνα π.Χ., εργάστηκε υπό τον Καίσαρα και τον Αύγουστο. Το έργο του De architectura είναι το μοναδικό σύγγραμμα αρχιτεκτονικής από την αρχαιότητα που έχει φτάσει σε εμάς ολοκληρωμένο και αποτελεί τη θεωρητική βάση της δυτικής αρχιτεκτονικής.
Ο Claude Perrault (1613–1688), ιατρός, επιστήμονας, αρχιτέκτονας και μέλος της Académie Royale des Sciences, αποτελεί κεντρική φιγούρα του γαλλικού κλασικισμού. Συγγραφέας της διάσημης ανατολικής όψης του Λούβρου, εισήγαγε μια κριτική άποψη για την κλασική παράδοση, βασισμένη στη μέτρηση, την εμπειρία και την επιστημονική παρατήρηση.
Ιστορικό εκτύπωσης και κυκλοφορίας
Η πρώτη έκδοση της μετάφρασης του Perrault κυκλοφόρησε το 1673, εγκαινιάζοντας μια νέα βιτρουβιανή περίοδο που χαρακτηρίστηκε από τη άμεση συμμετοχή της Académie Royale. Η δεύτερη έκδοση του 1684, εμπλουτισμένη, διορθωμένη και με νέες φιγούρες, εδραίωσε την επιτυχία του έργου, διαδίδοντάς το ανάμεσα σε αρχιτέκτονες, μηχανικούς και συλλέκτες. Θεωρείται η πιο αξιόπιστη έκδοση ανάμεσα σε αυτές του 17ου αιώνα από τη γαλλική περιοχή και μία από τις σημαντικότερες της μετα-αναγεννησιακής βιτρουβιανής παράδοσης. Το volume διαδόθηκε ευρέως στις αριστοκρατικές βιβλιοθήκες και στα επιστημονικά γραφεία, καθιστώντας το αναπόσπαστο σημείο αναφοράς για την εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων του βασιλείου.
Βιβλιογραφία και Αναφορές
Βαλντούς, Οι γαλλικές εκδόσεις του Βιτρούβιου τον 17ο αιώνα
FOWLER, Vitruvius και η Γαλλική Κλασική Παράδοση
ΜΙΛΑΡΝΤ, Γαλλικά αρχιτεκτονικά βιβλία του 17ου αιώνα.
WORLD CAT, BnF, ICCU, ESTC για συλλογές και εντοπισμούς.
Γκαρμέν, Κλοντ Περό και η Ακαδημία
Λε Φεβρ, Σχόλιο στην έκδοση Coignard
