Roberto Lazzarini (1951) e Ada Alexandrova (1984) - Pesada

Roberto Lazzarini (1951) και Ada Alexandrova (1984)
τεχνική, Μικτή, ακρυλική, ρητίνη σε χαρτόνι υψηλού πάχους
Αυστηρό έργο
Με πιστοποιητικό αυθεντικότητας.
Αποστολή
Πληρώνετε μόνο ένα κόστος αποστολής σύμφωνα με τις αυτόματες ρυθμίσεις, αν αγοράσετε στην ίδια δημοπρασία, όπως συμφωνήθηκε με την Catawiki.
- Σε περίπτωση που πραγματοποιείτε επιπλέον αγορές σε διαφορετικές δημοπρασίες, μπορείτε να μας επικοινωνήσετε πριν από την πληρωμή, αναφέροντας τις αναφορές των λοττών και θα αφαιρέσουμε χειροκίνητα τα επιπλέον έξοδα, ώστε να πληρώσετε μόνο ένα κόστος αποστολής, στέλνοντάς σας όλα σε ένα ενιαίο πακέτο. - Σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε διαδικτυακά τη διαδικτυακή γκαλερί «delauretisart», θα σας αρέσει!
Βιογραφία
Ο Roberto Lazzarini γεννήθηκε στη Μασσαράσα το 1951, οι ρίζες του είναι σταθερά ριζωμένες στη Βερσίλια, λίγα βήματα από τη θάλασσα. Το καλλιτεχνικό του μονοπάτι ξεκινά από νεαρή ηλικία, σε συνεχείς αναζητήσεις και πειραματισμούς, και όποιος τον γνωρίζει προσωπικά θα έλεγε: μια ψυχή σε ταραχή που δεν αντιπαρατίθεται σε μια καλλιτεχνική ψυχή. Τα πρώτα έργα με εκφραστικό χαρακτήρα ήδη δείχνουν μια ισχυρή προσωπικότητα και μια δημιουργική ορμή που εκφράζεται στη χρήση του χρώματος. Οι χρωματικές μίξεις είναι ενεργητικές, αποφασιστικές, συχνά αντιθετικές, με πλούσιο και υλικό πάχος. Για πολλά χρόνια, ο Lazzarini δεν καταφέρνει να απομακρυνθεί πλήρως από την εικονογράφηση, ζωγραφίζει ανθρώπους, σπίτια, δέντρα, ποτάμια, ζώα, ενταγμένα σε έναν ιδιαίτερο χώρο όπου το χρώμα κυριαρχεί πάνω στις μορφές. Τα έργα του δεν έχουν οργανωμένη σύνθεση και δεν ακολουθούν τους κανόνες της προοπτικής, είναι εικόνες του μυαλού και της εσωτερικής πραγματικότητας που υλοποιούνται στον καμβά με τυχαία και αυθόρμητη διάθεση, χωρίς προπαρασκευαστικό σχέδιο ή ρεαλιστικό σχήμα, η ιδέα εκρήγνυται και καταλαμβάνει τον χώρο του καμβά. Ο Lazzarini χρησιμοποιεί τη σπάτουλα, προτιμώντας την έναντι του πινέλου, επειδή το σημάδι είναι καθαρό, η κίνηση εκφράζει δύναμη και αποφασιστικότητα και δεν γυρίζει πίσω. Με την πάροδο των χρόνων, απομακρύνεται σταδιακά από την εικονογραφική αναπαράσταση και ξεκινά το μονοπάτι της αφαίρεσης, όπου φαίνεται να έχει βρει το δρόμο προς το σπίτι. Ποτέ το χρώμα δεν ήταν πιο εκφραστικό, η κίνηση γρήγορη και σίγουρη, οι μορφές αναδύονται από το βάθος των χρωματικών συνδυασμών σε μια συνεχόμενη επικάλυψη. Τα κολάζ του 2008 σηματοδοτούν τη μετάβαση προς την αναζήτηση μιας βάθους ή τρισδιάστατης μορφής που δεν θα είναι πια ψευδαίσθηση και εμφάνιση, με το χρώμα να δίνεται με επιδεξιότητα στη δυαδικότητα της επιφάνειας. Με αυτά τα έργα, οι καμβάδες που κολλούν και επικαλύπτονται ο ένας πάνω στον άλλο, προεξέχουν από τον πίνακα, δημιουργώντας σκιές και ρεαλιστικά ανάγλυφα, ακόμα και αν είναι ελαφρώς αντιληπτά.
Η Άντα Αλεξάντροβα γεννήθηκε στο Ust Kamenogorsk το 1984, το έργο της καταλαμβάνει ένα σημείο όπου διαλύεται η διάκριση μεταξύ ρεαλισμού και αφηρημένης τέχνης, διαδίδεται σε ευέλικτες στρατηγικές εμποτισμένες με αμφιβολίες που εγείρει η πρακτική της ζωγραφικής. Οι διασταυρώσεις και οι αντιφάσεις δοκιμάζουν ορισμένες βασικές δομές, χωρίς να επιτρέπουν να σκληρύνουν σε ιδεολογία. Πιστεύει στο παράδοξο που επιβεβαιώνει μια πεποίθηση: μια ελεύθερη συμπωματικότητα που υπερβαίνει την αντίθεση μεταξύ λογικής και διαίσθησης. Οι στιλιστικές και θεματικές διαφορές της καλλιτέχνιδας περιλαμβάνουν μια σημαντική συλλογή ιδεών που έχει καταφέρει να εκφράσει με ολοένα μεγαλύτερη ακρίβεια. Καταφέρνει να ανακτήσει μια καθημερινή πρακτική, αλλά πάντα κριτική. Η ζωγραφική είναι η μόνη αλήθεια περιτριγυρισμένη από πολλές άλλες· τα έργα της είναι ετερογενή μοντέλα που επιτρέπουν, ή ακόμα και απαιτούν, μια συνεχόμενη αλλαγή και μεταμόρφωση. Έχει εργαστεί εδώ και καιρό στην Ιταλία και δημιουργεί έργα με τον δάσκαλο Roberto Lazzarini.