Αρχαία Ρωμαϊκή Γυαλί Flask. 1ος-3ος αιώνας μ.Χ. Ύψος 4,5 εκ. (χωρίς τιμή ασφαλείας)

Flask.

Αρχαία Ρώμη, 1ος-3ος αιώνας μ.Χ.

Ποτήρι.

ύψος 4,5 εκ.

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ιδιωτική συλλογή, Wilma και Max Schumacher, Ολλανδίες. Αποκτήθηκε πριν το 1970.

Καλή κατάσταση.

Περιγραφή:

Μεγάλα και μικρά μπουκάλια διαφόρων σχημάτων (περισσότερο ή λιγότερο σφαιρικό σώμα, ψηλό ή χαμηλό φαρδύ λαιμό, ραβδωτές ή απλές λαβές κ.λπ.) και φυσητά σε διαφορετικά χρώματα (μελιτζάνι, μπλε, κίτρινο, διαφανές, πράσινο κ.λπ.) ήταν πολύ δημοφιλή από τον 1ο έως τον 4ο αιώνα μ.Χ.: αποτελούσαν μέρος των πιο συχνά χρησιμοποιούμενων εργαλείων καλλωπισμού. Η επιτυχία τους σίγουρα ενθάρρυνε τους υαλουργούς να είναι ιδιαίτερα εφευρετικοί προκειμένου να δημιουργήσουν νέες εκδοχές, ακόμη πιο ελκυστικές για το κοινό.

Προς το τέλος της ελληνιστικής περιόδου, το γυαλί αντικατέστησε οριστικά την τερακότα ως πρώτη ύλη για την κατασκευή δοχείων σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής: αυτό το γεγονός, που συνέβη σταδιακά, θα θεωρηθεί ως μια σημαντική τεχνική επανάσταση στην αρχαιότητα, η οποία διευκολύνθηκε, στους πρώτους ρωμαϊκούς χρόνους, από την εφεύρεση και την ταχεία εξάπλωση του φυσητήρα, καθώς και από την επινόηση φούρνων που αντέχουν σε όλο και υψηλότερες θερμοκρασίες.

Με μια ευελιξία που δεν μοιάζει με κανένα άλλο γνωστό υλικό κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, άφθονη διαθεσιμότητα, ελαφρότητα και ευκολία χρήσης, το γυαλί επέτρεπε την απομίμηση ενός ευρέος φάσματος άλλων υλικών (ειδικά πολύτιμων μετάλλων), είτε ως προς τη μορφή, το σχέδιο είτε το χρώμα. Επιπλέον, οι αρχαίοι γνώριζαν σίγουρα ότι το γυαλί είναι μια χημικά ουδέτερη ουσία, γεγονός που το καθιστά ιδιαίτερα κατάλληλο για την αποθήκευση καλλυντικών ή φαρμακευτικών προϊόντων, καθώς και τροφίμων και υγρών.

Σχεδόν όλες οι ρωμαϊκές ταφές περιέχουν διαφανή ή πρασινωπά γυάλινα σκεύη καλυμμένα με ιριδίζουσα πατίνα λόγω της δράσης της υγρασίας και του αέρα. Αυτά τα φιαλίδια, όταν κατασκευάζονται σε στενές μορφές, αποκαλούνται συχνά unguentaria ή lacrimaria από συλλέκτες, αλλά χρησιμοποιούνταν μόνο για την περιέλιξη ελαίων και αρωμάτων στους τάφους, και όχι ως δοχεία για δάκρυα.

Οι Ρωμαίοι τελειοποίησαν επίσης την τέχνη της κατεργασίας ανάγλυφων μορφών σε γυάλινα δοχεία με την προσθήκη ενός ακόμη στρώματος γυαλιού διαφορετικού χρώματος ή σμάλτου, μαζί με χύτευση, κοπή ή χάραξη του γυαλιού, με αποτέλεσμα οι επιφάνειες των δοχείων να μοιάζουν με επεξεργασμένες καμέες.

Βιβλιογραφία

- ARVEILLER-DULONG, Véronique. NENNA, Marie-Dominique. Τα αρχαία γυαλιά στο Μουσείο του Λούβρου. Τόμος II. Μουσείο του Λούβρου. 2006.
- FLEMING, Stuart J. Roman Glass: Reflections on Cultural Change. University of Pennsylvania Museum of Archaeology and Anthropology. 1999.





Σημειώσεις

Το τεμάχιο περιλαμβάνει πιστοποιητικό αυθεντικότητας.
Η εργασία περιλαμβάνει Ισπανική Άδεια Εξαγωγής (Passport for European Union) - Εάν η εργασία προορίζεται εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να ζητηθεί αντικατάσταση της άδειας εξαγωγής, η οποία μπορεί να διαρκέσει το πολύ 1-2 εβδομάδες.
Ο πωλητής εγγυάται ότι απέκτησε αυτό το τεμάχιο σύμφωνα με όλους τους εθνικούς και διεθνείς νόμους που αφορούν την ιδιοκτησία πολιτιστικής κληρονομιάς. Δήλωση προέλευσης που έχει δει η Catawiki.