Αρχαία Αιγυπτιακή Ξύλο Ushabti. Νεότερη Βασιλεία, 19η Δυναστεία, περίπου το 1250 π.Χ. Ύψος 23,5 εκ.

Ουσάμπτι.

Αρχαία Αίγυπτος, Νέα Βασιλεία, 19η Δυναστεία, περ. 1250 π.Χ.

Ξύλο, τσιμεντοκονία και χρώματα.

ύψος 23,5 εκ. χωρίς βάση

Καλή κατάσταση, διατηρεί το αρχικό πολύχρωμο, έχει μόνο μια ελαφριά αποκατάσταση στο πίσω μέρος της περούκας.

Προέλευση: Ιδιωτική συλλογή, Ηνωμένο Βασίλειο. Αποκτήθηκε πριν από τη δεκαετία του 1970.

Περιγραφή:

Η Αιγυπτιακή Μετά Θάνατον Ζωή γινόταν κατανοητή ως ένας καθρέφτης του πραγματικού κόσμου, όπου το καλό και το κακό είχαν επίσης τη θέση τους. Οι άδικοι και οι κακοί τιμωρούνταν για την αιωνιότητα, ενώ οι δίκαιοι απολάμβαναν μια άνετη ύπαρξη ταξιδεύοντας με τον θεό ήλιο. Ωστόσο, οι ευλογημένοι νεκροί ήταν επίσης υποχρεωμένοι να εκπληρώνουν τις ανθρώπινες ανάγκες και ευθύνες, όπως ακριβώς και στη ζωή. Το να έχουν τι να φάνε και να πιουν στη Μετά Θάνατον Ζωή ήταν μια συνεχής ανησυχία. Στο Βασίλειο των Νεκρών, όπου, ως μέλη μιας ιεραρχικής κοινωνίας που κυβερνιόταν από τους θεούς, όλοι οι νεκροί - άνδρες και γυναίκες, άρχοντες και υπηρέτες, βασιλιάδες και βασίλισσες - ήταν υποχρεωμένοι να καλλιεργούν στα Χωράφια του Ιάρου. Έπρεπε να είναι έτοιμοι να καλλιεργήσουν, να σπείρουν και να θερίσουν τη σοδειά.

Στην επίγεια ζωή, αυτές οι βασικές παραγωγικές εργασίες εκτελούνταν από άτομα που ανήκαν στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Για να αποφύγουν αυτή τη μοίρα, οι Αιγύπτιοι αναζήτησαν μια μαγική λύση: έφτιαχναν ένα ή περισσότερα ειδώλια των ίδιων για να τα παρουσιάζουν όταν οι απεσταλμένοι του βασιλεύοντος θεού Όσιρι τους καλούσαν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Έτσι, αυτά τα αγαλματίδια, ενσωματωμένα στα κτερίσματα του τάφου, ήταν εικόνες που αντιπροσώπευαν τόσο τον αφέντη όσο και τον υπηρέτη.

Είναι γνωστά ως ουσέμπτις, με την αρχική λέξη να είναι σάμπτι ή σάμπτι, παράγωγο της λέξης Σαουάμπ, η σημασία της οποίας αντιστοιχεί στην ελληνική λέξη «περσέα», ένα ιερό δέντρο από το οποίο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι άρχισαν να φτιάχνουν αυτά τα ταφικά ομοιώματα. Ήταν στην Τρίτη Μεταβατική Περίοδο, στην 21η Δυναστεία, γύρω στο 1080 π.Χ., που άρχισε να χρησιμοποιείται η λέξη wsbty, δηλαδή «ουσέμπτι». Από τότε και στο εξής, η λέξη «ουσέμπτι» προέρχεται από το ρήμα wsb, «απαντάω», που σημαίνει «αυτός που απαντά».

Οι Ουσεμπτί ενσωματώθηκαν στους τάφους της αρχαίας Αιγύπτου από την Πρώτη Μεταβατική Περίοδο και μετά. Η χρήση τους αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του Μέσου Βασιλείου, οπότε οι Αιγύπτιοι άρχισαν να γράφουν στα Κείμενα των Σαρκοφάγων έναν τύπο, 472, για τους ουσεμπτί να ανταποκριθούν στο κάλεσμα: «Ο Δικαιωμένος Ν.», λέει, «Ω, εσείς οι άθλιοι, που έχετε φτιαχτεί για τον Ν, αν ο Ν κληθεί στις εργασίες του, ή αν μια δυσάρεστη δουλειά επιβληθεί στον Ν όπως σε οποιονδήποτε άνθρωπο στην εργασία του, θα πείτε εδώ είμαι εγώ. Αν ο Ν κληθεί να προσέχει αυτούς που εργάζονται εκεί, επιστρέφοντας σε νέα χωράφια για να οργώσει τη γη, ή αν ο Ν κληθεί να προσέχει αυτούς που εργάζονται εκεί, επιστρέφοντας σε νέα χωράφια για να οργώσει τη γη, ή αν ο Ν κληθεί να προσέχει αυτούς που εργάζονται εκεί, επιστρέφοντας σε νέα χωράφια για να οργώσει τη γη. Αν ο Ν κληθεί να προσέχει αυτούς που εργάζονται εκεί, επιστρέφοντας στα νέα χωράφια για να οργώσει τη γη, ή για να μεταφέρει με βάρκα την άμμο από την ανατολή στη δύση, θα πείτε εδώ είμαι εγώ. Ο Δικαιωμένος Ν». Αυτός ο τύπος γράφεται στη συνέχεια στα ουσέμπτι, έτσι ώστε στις περισσότερες περιπτώσεις να χαράσσονται. Από το Νέο Βασίλειο και μετά, εισήχθησαν ορισμένες καινοτομίες και άρχισαν να πολλαπλασιάζονται παραδείγματα με κείμενα, μερικά από τα οποία είναι κάπως πιο εκτενή και τα οποία περιλαμβάνονται στο Κεφάλαιο VI του Βιβλίου των Νεκρών. Ακόμα κι έτσι, σε πολλές περιπτώσεις το κείμενο αναφέρει μόνο το όνομα του αποθανόντος ή έναν βασικό τύπο με το όνομα ενός συγγενή ή τα σημαντικότερα αξιώματα που κατείχε.

Τα ουσέμπτι ήταν κατασκευασμένα από κερί, ειδικά στην αρχή, στη συνέχεια από ξύλο, και προς το τέλος του Μέσου Βασιλείου εμφανίστηκε η πέτρα, και από το Νέο Βασίλειο η τερακότα, αν και το κατεξοχήν υλικό ήταν η φαγεντιανή. Είναι γνωστό ότι παράγονταν μαζικά χάρη στη διατήρηση των καλουπιών και ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα χαραγμένα κείμενα ήταν ημιτελή, καθώς έλειπε το όνομα του ιδιοκτήτη. Η πιο δημοφιλής μορφή τους ήταν αυτή της μούμιας, μέχρι την εισαγωγή, προς το τέλος της 18ης Δυναστείας, μορφών διακοσμημένων με καθημερινή ενδυμασία. Πολλά έφεραν εργαλεία για την κατεργασία της γης, όπως καλάθι, αξίνα ή τσάπα, ως αναφορά στο έργο που αναμενόταν να εκτελέσουν στη μετά θάνατον ζωή για λογαριασμό των κυρίων τους. Η εικονογραφία, τα κείμενα, τα υλικά, τα χρώματα και η θέση τους στον τάφο μπορεί να υποδηλώνουν άλλες συμβολικές σημασίες.

Μερικές φορές τοποθετούνταν μέσα σε ξύλινα κουτιά, τα οποία μπορεί να ήταν επιδεικτικά διακοσμημένα ή πολύ απλά. Στη Νέα Αυτοκρατορία άρχισαν να τοποθετούνται σε μικροσκοπικές σαρκοφάγους.

Ενώ στην αρχή θεωρούνταν αντίγραφα των νεκρών, στη Νέα Αυτοκρατορία και αργότερα, άρχισαν να θεωρούνται υπηρέτες ή ένα είδος σκλάβου των άψυχων, γι' αυτό και κατασκευάζονταν μεγάλες ποσότητες. Στην αρχή, κατασκευάζονταν ουσέμπτι για τους νεκρούς, ωστόσο, με το πέρασμα των διαφόρων δυναστειών, κατασκευάζονταν μεγάλες ποσότητες αυτών των αγαλματιδίων για τους νεκρούς, αποτελούμενα από άνδρες και γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων ειδικών σε διαφορετικές δραστηριότητες, οι οποίοι μερικές φορές διευθυνόντουσαν από επιστάτες που διαφοροποιούνταν από τη χρήση μιας φούστας. Τέτοια είναι η περίπτωση του Φαραώ Τουταγχαμών, ο οποίος είχε στη διάθεσή του τριακόσια εξήντα πέντε ουσέμπτι, ένα για κάθε ημέρα του χρόνου. τριάντα έξι επιστάτες, ένα για κάθε πλήρωμα δέκα εργατών, και δώδεκα αρχηγούς μηνών, ένα για κάθε μήνα του χρόνου. Αυτό έφτανε συνολικά σε τετρακόσιους δεκατρείς υπηρέτες στη Μετά θάνατον Ζωή. Τέτοιος ήταν ο φόβος της εκτέλεσης αυτών των ενεργειών που απαιτούσε ο Όσιρις, που ορισμένες ταφές περιλάμβαναν ακόμη και ουσέμπτι που λειτουργούσαν ως «υποκατάστατα» των αρχηγών.

Είναι λογικό να σκεφτεί κανείς ότι κανένας Φαραώ δεν επιθυμούσε να εκτελέσει αυτό το είδος εργασίας με τα χέρια του, έτσι ώστε την απαιτούμενη στιγμή να διαβάσει τον θρύλο γραμμένο στο σώμα του ουσέμπτι, και ο τελευταίος να ζωντανέψει για να απαντήσει στο κάλεσμα, αντικαθιστώντας τον στο έργο.






Σημειώσεις

Το τεμάχιο περιλαμβάνει πιστοποιητικό αυθεντικότητας.
Η εργασία περιλαμβάνει Ισπανική Άδεια Εξαγωγής (Passport for European Union) - Εάν η εργασία προορίζεται εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να ζητηθεί αντικατάσταση της άδειας εξαγωγής, η οποία μπορεί να διαρκέσει το πολύ 1-2 εβδομάδες.
Ο πωλητής εγγυάται ότι απέκτησε αυτό το τεμάχιο σύμφωνα με όλους τους εθνικούς και διεθνείς νόμους που αφορούν την ιδιοκτησία πολιτιστικής κληρονομιάς. Δήλωση προέλευσης που έχει δει η Catawiki.