David Goldblatt - A consultation between the Mohlohlo farming community and their lawyers, Richard Spoor and Steven

Οι συνδρομητές του περιοδικού art έλαβαν αυτή τη φωτογραφία και όλες τις επόμενες της σειράς ως εκλεκτό εκτύπωση από τον εκδοτικό οίκο STEIDL. Για κάθε τεύχος, επιλέχθηκαν το χαρτί, η μορφή και η διαδικασία εκτύπωσης σε συνεργασία με τον φωτογράφο καλλιτέχνη. Έτσι δημιουργείται μια υψηλής ποιότητας συλλογή από την καλύτερη σύγχρονη φωτογραφία σε μια πολύτιμη έκδοση.

Ο Ντέιβιντ Γκολντμπατλ για την ιστορία της εικόνας του, τη φωτογραφία σε έγχρωμη μορφή και ένα ασυνήθιστο τροχόσπιτο

Ήταν το 2006 όταν συνόδευσα δύο δικηγόρους στο Mokopane, μια περιοχή στα βορειοανατολικά της Νότιας Αφρικής. Η περιοχή είναι τυπική σαβάνα, αλλά υπάρχουν εκεί πολλά κοιτάσματα ορυκτών. Οι δικηγόροι εκπροσωπούσαν μια κοινότητα.
Από αγρότες σε μια διαμάχη με την ANGLO AMERICAN. Ο μεταλλευτικός όμιλος ήθελε να διώξει τους ανθρώπους από τη γη τους για να κατασκευάσει μια μεταλλευτική εγκατάσταση πλατίνας. Η σκηνή κάτω από το δέντρο μου θύμισε αμέσως ένα κλασικό αποικιακό μοτίβο: Ένας λευκός άνδρας μιλάει σε μια ομάδα Αφρικανών. Μπορεί να είναι ένας ιεραπόστολος που διαβάζει από τη Βίβλο, αλλά στην πραγματικότητα εδώ ένας δικηγόρος αναφέρει την μάχη ενάντια στον μεγαλύτερο παραγωγό πλατίνας στον κόσμο.
Για να φωτογραφίσω την σκηνή με τον βέλτιστο τρόπο, ανέβηκα στην οροφή του τροχόσπιτού μου και τράβηξα δύο λήψεις με την 4x5- Fachkamera μου. Συνήθως κάνω μόνο δύο λήψεις. Το ότι άρχισα να χρησιμοποιώ έγχρωμη φωτογραφία για ελεύθερα έργα στα τέλη της δεκαετίας του '90 έχει δύο λόγους. Από τη μία, ήταν – μέσω καλύτερου φιλμ και ψηφιακής επεξεργασίας – πλέον εφικτό να παράγω ποιοτικά εκτυπώσεις έγχρωμων φωτογραφιών. Από την άλλη, θεωρούσα τις έγχρωμες φωτογραφίες για έργα κατά την περίοδο του απαρτχάιντ απλώς πολύ γλυκανάτες. Τώρα όμως ήθελα να ξαναανακαλύψω την Νότια Αφρική. Γι’ αυτό και αγόρασα το τροχόσπιτο το 2004.
Αρχικά ήταν ένα pickup, ένα «Bakkie», όπως το λέμε εδώ. Το έκανα μετατροπή: φυσικά υπάρχει μια κουζίνα υγραερίου, ένα κρεβάτι και ό,τι άλλο χρειάζεται κανείς για να μείνει για λίγο στο δρόμο. Έχω επίσης ενίσχυση στην οροφή και μπορώ να τοποθετήσω δύο πλευρικές στηρίξεις, που αποτρέπουν το αυτοκίνητο από το να τρέμει όταν στέκομαι από πάνω και φωτογραφίζω. Ιδιαίτερα σε δυνατούς ανέμους, αυτό είναι πολύ χρήσιμο. Από τη φωτογραφία της συγκέντρωσης, μου αρέσουν ιδιαίτερα τα χρώματα: η μετάβαση από τη σκιά κάτω από τα δέντρα στους ανθρώπους που κάθονται στον ήλιο, και το τοπίο. Πολύ σημαντικά είναι και τα δύο ποδήλατα, το ένα στο βάθος, το άλλο μπροστά. Δημιουργούν μια οπτική αγκύρωση και ισορροπούν την εικόνα. Χωρίς τα ποδήλατα, η εικόνα απλώς δεν θα ήταν το ίδιο. // David Goldblatt