Gianfranco Zenerato - HIBERNATED MOUSE

Ιδανικό για επένδυση
Πάνω από 180 συλλέκτες έχουν αγοράσει έργα του Gianfranco Zenerato στην Catawiki.
Οι 5 πρώτοι καλλιτέχνες σε ταχεία άνοδο στο Catawiki.

Αποκλειστικό και ανεπανάληπτο έργο 3D.
Επεξεργασμένη με ρητίνη και ζωγραφισμένη με το χέρι από τον δημιουργό με χρώματα υψηλής ποιότητας.
Το έργο θα φτάσει μέσα σε μια κομψή θήκη (όπως στη φωτογραφία).

Πρόσθεσε αυτό το αποκλειστικό έργο τέχνης στη συλλογή σου!!!

192 αντικείμενα πωληθέντα - 100% θετικά - 70 κριτικές.

www.zenerato.com

GIANFRANCO ZENERATO (Επαγγελματίας Καλλιτέχνης - Ιταλία)

Δραστηριοποιείται από το 1990, με πάνω από 600 συμμετοχές σε εθνικά και διεθνή καλλιτεχνικά γεγονότα.
Αναγνωρισμένο για την υψηλή ποιότητα των έργων, με πάνω από 500 βραβεία.
Διαθέσιμο σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ιταλία, Ευρώπη, Αμερική και Ασία.
Έχει εκτεθεί δίπλα σε δασκάλους όπως οι Antonio Nunziante, Athos Faccincani, Alfonso Borghi, Giuseppe Menozzi, Giampaolo Talani, Saturno Buttò, κ.ά.
Κριτικάρεται από τους κύριους Ιταλούς κριτικούς.

Η εργασία θα συνοδεύεται από:

Πιστοποιητικό αυθεντικότητας υπογεγραμμένο από τον δημιουργό
Πιστοποιητικό διεθνούς αρχειοθέτησης των σύγχρονων τεχνών
Φάκελος που περιέχει την επαγγελματική διαδρομή του καλλιτέχνη.

Στο «Hybernated Mouse», η μορφή που αιωρείται μέσα στη ρητίνη παίρνει την εικόνα ενός τεχνολογικού πλάσματος που κοιμάται, ένα κομμάτι του μέλλοντος φυλακισμένο σε έναν κρυστάλλινο όγκο. Η επιφάνειά του, με ραβδώσεις υλικού και χρωματικές παλμώσεις, προκαλεί την εντύπωση ενός ακατάληπτου οργανισμού που κρατάει μέσα του μνήμη, μεταμόρφωση και αναμονή.
Το έργο δεν παρουσιάζει: διατηρεί.
Κρατήστε την τελευταία στιγμή πριν από τη μεταμόρφωση, όταν αυτό που ανήκει στην τέχνη φαίνεται να αγγίζει το ζωντανό και, για μια στιγμή, ζητά να ακουστεί περισσότερο παρά να ερμηνευτεί.
Για έναν συλλέκτη, σημαίνει να φέρει μαζί του μια σπάνια σύνθεση μεταξύ ύλης και ιδέας: ένα μυστηριώδες αντικείμενο που συνεχίζει να σκέφτεται, ακόμα και στη σιωπή του.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΕΣ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Οι αποστολές προς χώρες εκτός ΕΕ είναι δυνατές, αλλά λόγω των πολύπλοκων διαδικασιών γραφειοκρατίας (υπουργικές άδειες, τελωνειακές διαδικασίες κ.ά.), προβλέπονται επιπλέον έξοδα, τα οποία ήδη περιλαμβάνονται στα έξοδα αποστολής που αναφέρονται στην αγγελία.
Για τους ίδιους λόγους, οι χρόνοι παράδοσης ενδέχεται να είναι πιο μακριά από το συνηθισμένο.
Ευχαριστώ για την κατανόηση.

GIANFRANCO ZENERATO (Επαγγελματίας Καλλιτέχνης - Ιταλία)

Από το 1990, έχει ακολουθήσει μια καλλιτεχνική πορεία που τον έχει οδηγήσει να συμμετάσχει σε πάνω από 600 καλλιτεχνικά γεγονότα, λαμβάνοντας εθνικές και διεθνείς διακρίσεις για την ποιότητα των έργων του. Με πάνω από 500 βραβεία στο ενεργητικό του, οι δημιουργίες του εμπλουτίζουν δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές σημαντικών συλλεκτών στην Ιταλία, Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Έχει εκθέσει δίπλα σε δασκάλους όπως οι Antonio Nunziante, Athos Faccincani, Alfonso Borghi, Giuseppe Menozzi, Giampaolo Talani, Saturno Buttò κ.ά.

Αυτήν τη στιγμή, συνεργάζεται με τον γνωστό κριτικό τέχνης, Prof. Giammarco Puntelli.

Μερικές επικρίσεις από γνωστούς ειδικούς στον τομέα:

Ο Τζανφράνκο Ζενεράτο ανήκει σε εκείνο το κίνημα καλλιτεχνών της δεκαετίας του 1970, αυστηρούς αγγελιοφόρους της δυτικής κοινωνίας. Ενώ ο Μιλανέζος Αντόνιο Ρεκαλκάτι και ο Ρωμαίος Φράνκο Μούλας εξέφραζαν κοινωνική οργή, ο Ζενεράτο, από την άλλη πλευρά, είναι ο φορέας μιας οδυνηρής προειδοποίησης, όπου η ήττα του ανθρώπου μπορεί επίσης να αντιπροσωπεύει τον προθάλαμο μιας κοσμικής λύτρωσης. Είναι ένα όραμα γεμάτο συμβολικό νόημα, από έναν ζωγράφο της μοντέρνας σχολής, που συνδυάζει ταλαντούχα την έρευνα με τον πειραματισμό. (Πάολο Λέβι)

Συνειδητοποιούμε ότι αυτή η εμβληματική εικόνα προσφέρει ένα είδος πρόσκλησης για στοχασμό πάνω στην ομορφιά μιας νεκρής φύσης, ενός λουλουδιού και μιας νεαρής γυναίκας. Ο κλασικισμός αυτών των σιωπηλών εικόνων διακόπτει την αιωρούμενη ατμόσφαιρα ενός γκρίζου κόσμου, του σύγχρονου, που μας αποσπά την προσοχή από τα όνειρά μας. (Πάολο Λέβι)

Σε αυτό το ανησυχητικό αλλά σαφές οπτικό μήνυμα, ο διάλογος μεταξύ της χρωματικής ουσίας και των αρμονικών μορφών μαρτυρά την εκφραστική ένταση και μαεστρία ενός επιδέξιου καλλιτέχνη. Η αλληλεπίδραση λουλουδιών, φρούτων και σύγχρονων τεχνολογικών αντικειμένων είναι ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη. (Stefania Bison)

Ο Τζανφράνκο Τζενεράτο αναπτύσσει αφηγήσεις σημείων που αποκαλύπτουν, βήμα προς βήμα, τις άπειρες δυνατότητες μιας γόνιμης φαντασίας, οργανωμένης σύμφωνα με τις διατεταγμένες ακολουθίες των δικών του νοητικών διαδικασιών. Οι ευφάνταστες κατασκευές του μπορεί, επομένως, να μπερδέψουν τους κριτικούς ώστε να τον αποκαλέσουν σουρεαλιστή. Αυτό δεν είναι ακριβές, καθώς δεν προτείνει μια παράλογη και μη πραγματική φαντασία, αλλά αντίθετα, απεικονίζει μια πραγματικότητα οικεία σε εμάς, αλλά με έναν επικοινωνιακό και άκρως συμβολικό σκοπό. (Σάντρο Σεραντίφαλκο)

Αυτός ο πίνακας του Gianfranco Zenerato είναι τεχνικά άρτια δομημένος, με λεπτή και πλούσια διατύπωση, και παρουσιάζει μια πραγματικότητα κατασκευασμένη από το μυαλό ενός οραματιστή. Τα έργα του έχουν μια ισχυρή σκηνογραφική συνιστώσα, και όσοι διερευνούν αυτά τα μηνύματα αφήνονται να αποκρυπτογραφήσουν το νόημα που τους έχει αποδώσει ο συγγραφέας τους. Παίζει με σύμβολα και αναφορές και απολαμβάνει να συγχέει τις ερμηνευτικές συντεταγμένες αυτού που θα μπορούσε να είναι η πλοκή μιας ιστορίας που μεταμφιέζεται σε μη πραγματικότητα. (S. Russo)

Με τον Gianfranco Zenerato έχουμε μια εξαιρετική ιδέα, που με μεγάλη δεξιοτεχνία μεταμορφώνεται σε αυτό που αποτελεί μια αναπαράσταση της προσδοκίας, όπου η νεωτερικότητα συναντά μια εποχή που δεν υπάρχει πια για να μας κάνει να ανακαλύψουμε ξανά τα συναισθήματα... (Giammarco Puntelli)


Ο καλλιτέχνης επικεντρώνεται στην επικάλυψη και τη διασταύρωση των ειδών, σε μια υπαινικτική και μεταφορική εξερεύνηση θεμάτων και χρωμάτων. Με μια λαμπρή διαίσθηση, ενοποιεί το παρελθόν (νεκρή φύση), το παρόν (γυναικεία εικόνα) και το μέλλον (συμβολισμός, κρυπτική γραφή, κ.λπ.), καθιστώντας το έργο ένα καλλιτεχνικό, λογοτεχνικό και μετααφηγηματικό παράδειγμα. Ο ζωγράφος έχει δεσμευτεί να εντοπίσει ένα νέο οπτικό σύμπαν, εξερευνώντας τα όρια της παραδοσιακής εικονογραφίας για να δείξει πώς η ζωγραφική σήμερα -εν μέσω όλης αυτής της αναταραχής- εξακολουθεί να είναι ένας πρωτότυπος κλάδος. Η δημιουργικότητα του καλλιτέχνη επιβεβαιώνει έτσι -και χάρη στα ζωντανά χρώματα- ότι μια έμφυλη προσέγγιση εξακολουθεί να έχει μια άξια θέση στη ζωγραφική του 21ου αιώνα.

Η ζωγραφική του Gianfranco Zenerato μας οδηγεί σε ένα όραμα πραγματικότητας που λειτουργεί σε τρία επίπεδα. Είναι ένα ταξίδι στον χρόνο που ξεκινάμε με τον καλλιτέχνη, ο οποίος, μέσα από ποικίλα πειράματα, έχει καταλήξει όλα αυτά τα χρόνια να τοποθετήσει το όραμά του σε ένα παρόν που «κοιτάζει» το παρελθόν ως έναν ιδανικό, αλλά τώρα χαμένο, κόσμο, και σε ένα μέλλον γεμάτο τεχνητές και επινοημένες μολύνσεις.
Το μήνυμα που μεταφέρουν τα στοιχεία που τοποθετούνται στον καμβά, πλαισιώνοντας το συνολικό του όραμα, είναι μια προειδοποίηση. Η «μπαταρία», ένα σταθερό στοιχείο, μας λέει να είμαστε προσεκτικοί· ο χρόνος τελειώνει. Η έντονη αναφορά σε φυσικά στοιχεία στο προσκήνιο, διανθισμένη με τεχνολογικά αντικείμενα (το ποντίκι, το CD ή το ξυπνητήρι), υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης των δεσμών με το παρελθόν, με έναν κόσμο όπου η φύση ήταν κυρίαρχη.
Το θηλυκό στοιχείο, τοποθετημένο στο χρονικό επίπεδο του παρόντος, αντιπροσωπεύει το αρχέτυπο της Μητέρας Γης, τοποθετημένο στη μέση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος.
Σαν Οδυσσέας, ο Τζανφράνκο ταξιδεύει μέσα από αυτή τη χρονική διάσταση, αναζητώντας τις δυνάμεις που μας στηρίζουν και μας διαμορφώνουν, αλλάζουν ή διέπουν τη μοίρα μας. Οδηγούμενος προς το μέλλον, ο καλλιτέχνης-άνθρωπος αντιμετωπίζει το ταξίδι με δύναμη και αποφασιστικότητα, αλλά στη συνέχεια συνειδητοποιεί τη δική του ευθραυστότητα μπροστά στην πολυπλοκότητα ενός κόσμου που δημιούργησε - του τεχνολογικού κόσμου - ο οποίος γλιστράει από τα χέρια του, και ως εκ τούτου νιώθει την ανάγκη να επιστρέψει εκεί που ξεκίνησε. Έτσι, η κυκλική φύση του ταξιδιού επιστρέφει, όπου το ταξίδι είναι αυτό το αιώνιο κάλεσμα στη ζωή και τον θάνατο. Πρέπει να επιστρέψουμε στο σημείο εκκίνησης για να ανακαλύψουμε ξανά τον εαυτό μας, και η γυναικεία φιγούρα γίνεται έτσι σύμβολο εκείνου που μας επιτρέπει να ξαναγεννηθούμε.
Οι λέξεις «partire» και «partorire» μεταφέρουν και οι δύο την έννοια του χωρισμού και της αποσύνδεσης, και σε κάθε ταξίδι που κάνει ο Gianfranco Zenerato, υπάρχει αυτή η κυκλική χρονική αναφορά, αυτή η αναχώρηση και η επιστροφή. Όταν κοιτάμε προς το μέλλον, μπορούμε μόνο να στρέψουμε το βλέμμα μας στο παρελθόν για να αποφύγουμε να χάσουμε τις ρίζες μας, να αποφύγουμε την απανθρωποποίησή μας από τον τεχνολογικό και μετα-τεχνολογικό κόσμο.
Κάθε ταξίδι βάζει τη λογική και τα συναισθήματα στο ίδιο επίπεδο, εγείρει αμφιβολίες και φόβους, οι ρυθμοί της καθημερινότητας παραμορφώνονται και αποκτούν διαφορετικά νοήματα.
Η πορεία προς το μέλλον γίνεται μια πρόκληση, αποτυπωμένη στο γυναικείο βλέμμα, αλλά και ένας κίνδυνος επειδή σχεδόν αντιπροσωπεύει μια απώλεια ταυτότητας. Η αναχώρηση απαιτεί την αντιμετώπιση του αποχωρισμού από τον «παλιό εαυτό», που αποτελείται από συνήθειες, ρόλους και βεβαιότητες. Η αναχώρηση, ωστόσο, είναι ελευθερία, και ακόμα κι αν αυτή είναι περιορισμένη επειδή συνεπάγεται την αντιμετώπιση του αγνώστου, καταφέρνει να αποκαταστήσει την τάξη στο παρελθόν. Η μεταβαλλόμενη προοπτική γίνεται φυγόκεντρη και κεντρομόλος. η ροή της διαστολής είναι η κατεύθυνση προς την οποία πηγαίνει κανείς, ενώ το υπομόχλιο της συστολής είναι η κατεύθυνση από την οποία προέρχεται. Στα έργα της Zenerato, βιώνει κανείς αυτή την αίσθηση ότι έρχεται από ένα μέρος και κατευθύνεται προς ένα άλλο. Στο κέντρο βρίσκεται η γυναικεία φιγούρα ως σημείο αναφοράς: είναι η συνείδηση της καλλιτέχνιδας, η καρδιά του ταξιδιού, με τους ρυθμούς, τους θορύβους, τους χρόνους, τις δυσκολίες, τις ανακαλύψεις και τα συναισθήματά της.
Το χρονικό επίπεδο του μέλλοντος που αντιπροσωπεύει την άφιξη είναι, σε ορισμένα έργα, απανθρωποποιημένο, και η γυναικεία φιγούρα σχεδόν θρυμματισμένη επειδή ο ίδιος ο καλλιτέχνης δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του σε αυτή τη θέση: είναι σαν η απώλεια της ταυτότητας να ήταν μια απαρηγόρητη παραίτηση στην απώλεια της σύνδεσης με το παρελθόν και ακόμη και τα στοιχεία των νεκρών φύσεων, σε ορισμένες περιπτώσεις, σχεδόν απουσιάζουν και επισκιάζονται από τα τεχνολογικά.
Καθίσταται, λοιπόν, απαραίτητο να προστατευτούμε από αυτό το μέλλον, το οποίο προχωρά επικίνδυνα και σχεδόν ανεξέλεγκτα, και να καταφύγουμε σε κάτι γνωστό και αρχαίο όπου ακόμη και «οι ψευδαισθήσεις είναι πραγματικές».
Με τον Gianfranco Zenerato, έχουμε πραγματικά την ευκαιρία να ταξιδέψουμε μέσα από όνειρα, σημάδια και σύμβολα, όπου ο καθένας από εμάς θα δει τον εαυτό του να αντανακλάται σε έναν καθρέφτη. Το να ξεκινήσουμε μαζί του θα σημαίνει ότι θα σκοτεινιάσουμε προσωρινά αυτούς τους καθρέφτες, περιμένοντας να ανακαλύψουμε μια διαφορετική εικόνα του εαυτού μας. Ίσως βρούμε την ουσία μας, θα συνειδητοποιήσουμε τη σχετικότητα των δικών μας και των άλλων αξιών και απόψεων. Θα μπορέσουμε να χάσουμε τον εαυτό μας και μετά να τον ξαναβρούμε, συνειδητοποιώντας μια κοινή φύση, ένα κοινό πεπρωμένο, μια κοινή ταυτότητα. (Gaetana Foletto)

Ο καλλιτέχνης, ξεκινώντας από τον κλασικό παστισμό με μια γλώσσα μεταφορικής προ-αφαίρεσης, σαρώνει τον κινητό κέρσορα της αναδυόμενης συνείδησης της ανάπτυξής του με φόντο τον εσωτερικό, ιστορικοποιητικό κόσμο του, μέχρι τις ακραίες έκτακτες ανάγκες του παρόντος, υποβάλλοντας την έμαθη τεχνική του στην ενέργεια των ονείρων, των σημείων, των συμβόλων και, πάνω απ' όλα, σε αυτήν του χρώματος, πλούσιου σε καθαρότητα και καθαρότητα ηχοχρωμάτων, για να αλληλεπιδράσει και με το τεχνολογικό παρόν. Η νεωτερικότητά του είναι γνήσια ψυχολογική και μια εντατική έκφραση του εκφραστικού φορτίου των μεταβλητών του από τις transavantgarde παραπομπές του τέλους του εικοστού αιώνα και μετά... με επικαλύψεις προοπτικής τύπου Caravaggio... και σύγχρονη ψυχολογία της μετα-αναγεννησιακής εξαγωγής (Rembrandt...). Ο Zenerato διαθέτει δημιουργικό δυναμικό που εκτείνεται σε ένα τεράστιο ιστορικό εύρος, γνωρίζοντας πώς να το συνδυάζει ποιητικά, συναρμολογώντας και κάνοντας τη λύρα της ποίησης της ψυχής να δονείται στις συντεταγμένες της ιστορίας της τέχνης σε καθολικές αξίες, και σαρώνοντας τον κέρσορα της άπειρης φανταστικής του εξέλιξης, μέσα από τον υπερρεαλισμό του οραματικού του ονείρου, ένα ανοιχτό παράθυρο που προστίθεται στη λογική σε διάλογο με το παρόν. (Καθηγητής Αλφρέντο Παζολίνο)

Η έρευνά του είναι πολύ ενδιαφέρουσα: η παραστατικότητα επιτυγχάνει σκηνογραφικά εφέ σε έναν χώρο στον οποίο δονείται μια συμβολική συχνότητα, εμπιστευμένη κατά καιρούς σε όνειρα, μύθους ή καθημερινή πραγματικότητα, όλα εναρμονισμένα από ένα υπέροχο παιχνίδισμα χρωμάτων.


Ο Καλλιτέχνης της Αυστηρότητας και της Μοντερνικότητας
Επιμέλεια: Francesco Cairone


Οι πιο πρωτότυποι συγγραφείς δεν είναι έτσι επειδή προωθούν ό,τι είναι καινούργιο, αλλά επειδή παρουσιάζουν αυτά που έχουν να πουν με τέτοιο τρόπο που φαίνεται σαν να μην έχουν ειπωθεί ποτέ πριν.
(Γκάιτε)


Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε με την εύστοχη φράση του Γκαίτε για να συζητήσουμε την πλούσια και καινοτόμο ζωγραφική του καλλιτέχνη Τζανφράνκο Τζενεράτο, και αυτό συμβαίνει επειδή αυτή η απλή φράση λέει μια μεγάλη αλήθεια, δηλαδή ότι μέχρι τώρα όλα έχουν γίνει στη ζωγραφική και σήμερα ο καλλιτέχνης που επιδιώκει να κατακτήσει την ατομικότητά του, χωρίς να επηρεάζεται από τα ρεύματα και τους Δασκάλους του παρελθόντος, πρέπει να ξεπεράσει τεράστια εμπόδια. Όπως υποστήριξε και ο Τζόρτζιο Μοράντι, «Δεν υπάρχει τίποτα ή πολύ λίγα που να είναι καινούρια στον κόσμο» και επομένως για να είναι κανείς πρωτότυπος πρέπει να ζωγραφίζει λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές, τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις.

Λέγεται ότι η τέχνη ανήκει σε όλους, αλλά δεν είναι για όλους. Επομένως, όλοι έχουν το δικαίωμα να συγκινηθούν από ένα αριστούργημα. Ωστόσο, η ζωγραφική και η δημιουργία είναι ένα δώρο που ο Θεός έχει χαρίσει μόνο σε λίγους εκλεκτούς. Είναι ικανοί να δουν αυτό που οι άλλοι συχνά δεν αντιλαμβάνονται και είναι σε θέση να μεταμορφώσουν τα συναισθήματα που προκύπτουν από μικρά πράγματα - από μια χειρονομία, ένα χάδι, ένα βλέμμα - σε ζωντανούς τόνους που χρωματίζουν τη μουντάδα του κόσμου γύρω μας.
Ανάμεσα σε αυτούς τους τυχερούς, πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβουμε τον Μαέστρο Ζενεράτο, έναν καλλιτέχνη τόσο ταλαντούχο όσο λίγοι άλλοι, που συνδυάζει σχολαστικότητα, αυστηρότητα και φαντασία σε ένα εικαστικό ύφος που, ενώ θυμίζει παλιούς δασκάλους, καταδεικνύει ότι ο καλλιτέχνης έχει εκτιμήσει τα μαθήματα της καλής ζωγραφικής, δανειζόμενος μια άψογη τεχνική από τους μεγάλους. Ωστόσο, η μοναδικότητα και η ατομικότητά του είναι εμφανείς στην πινελιά του κομψού μοντερνισμού που υπάρχει σε κάθε δημιουργία, καθιστώντας τον μια σπάνια εξαίρεση στο εθνικό καλλιτεχνικό πανόραμα.
Καλάθια με λουλούδια και ώριμα, πλούσια φρούτα, τοποθετημένα σε ψηλούς μαρμάρινους τοίχους, φθαρμένους από τα χρόνια και συχνά παραμορφωμένους με ερωτικά σχέδια δύο νεαρών εραστών, συνυφαίνονται με καθημερινά σύγχρονα αντικείμενα, όπως ένα CD-ROM, ένα ποντίκι, μια σπάτουλα, τα οποία γίνονται ένας σύνδεσμος μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Το γύρω τοπίο, που σχεδόν πάντα αποτυπώνεται το σούρουπο, όταν η πράσινη ακτίνα χαιρετά τον ήλιο και καλωσορίζει το φεγγάρι, ενισχύει περαιτέρω αυτό που διακηρύσσει ο Zenerato στα μαρμάρινα πάνελ στο προσκήνιο, όπου ένα ολοένα και πιο έντονο χρώμα κυμαίνεται από κόκκινο έως κίτρινο, πράσινο και όλες τις πιο θερμές αποχρώσεις του ουράνιου τόξου.
Και το ουράνιο τόξο φαίνεται να επισκιάζει την καριέρα αυτού του πολλά υποσχόμενου νεαρού καλλιτέχνη, ενός πεζογράφου τέχνης επειδή δημιούργησε ένα ύφος πρώτα ποιητικό και μετά εικαστικό, με το οποίο καταφέρνει να αναπαραστήσει αυτό που νιώθει, φιλτράροντας την ασχήμια και την αρνητικότητα που φέρνει μαζί του ο κόσμος μας.

Έχουν γράψει γι' αυτόν ή έχουν κρίνει τα έργα του:

Πάολο Λέβι, Πάολο Ρίζι, Τζιαμαρκό Πουντέλλι, Τζόρτζιο Γκράσο, Σέρτζιο Καπελλίνι, Πιέτρο Γκασπερίνι, Φρανσουά Μπουισόν, R. Μποσχί, Μισέλ Νοτσέρα, Κάρλο Αλμπέρτο Γκομπέτι, Αντελόλα Γκότι, Τζιάνο Ινγκόλια, Ντίνο Πασκουάλι, Ουμπέρτο Ζακάρια, Ουμπέρτο Τεσσαρί, Οτορίνο Στέφανι, Τζουλιό Γκασπαρότι, Κάρλο Φεντερίκο Τεόδορο, Κάρλο Ριγκόνι, Τζόρτζιο Τρέβιζαν, Βέρα Μενεγκούτσο, Κλάουντια Ρανταέλι, Γκρίλλο Μπιάτζιο, Λούκα Νταλ'Ολιό, Φράνκο Μπρεσκιάνινοι, Τζιοβάνι Β. Μπιανκίνι, Μάρα Φρινιάνι, Άλντο Ταβέλλα, Άγγελος Μαρκίριος, Βάλτερ Κότσετα, Πάολο Μπαρατέλλα, Λουτσιάνο Κινέζι, Λουίτζι Κονσόνι, Τζουζέπε Πόσσα, Σίλβανο Βαλεντίνοι, Σίρο Περιν, Αλφρέντο Πασολίνο κ.ά...

Έχει συνεργαστεί με τις ακόλουθες γκαλερί:

Γκαλερί CD Art Studio
Γκαλερί Τέχνης Νέας Διάστασης
Γκαλερί Emmediarte
Γκαλερί La Spadarina
Η Πινακοθήκη Καλλιτεχνών
Γκαλερί Arttime
Γκαλερί Όρλερ