Tête de Bouddha - Γλυπτό - Ταϊλάνδη

Χάλκινη κεφαλή του Βούδα με χρυσή πατίνα

Πρώην Βασίλειο του Σιάμ
Σχολείο Αγιουτάγια
14ος - 15ος αιώνας

Το νεανικό πρόσωπο του Βούδα χαρακτηρίζεται από μεγάλη ευγένεια και έκφραση εσωτερικής γαλήνης. Λεπτές, καμπύλες κορυφές φρυδιών συναντώνται στη βάση μιας αετοειδούς μύτης με διασταλμένα ρουθούνια. Αμυγδαλωτά μάτια, σχεδόν κλειστά και πλαισιωμένα από βαριά βλέφαρα, μεταφέρουν εσωτερική περισυλλογή. Τα γεμάτα χείλη σχηματίζουν ένα ελαφρύ, καλοπροαίρετο χαμόγελο. Μια λεπτή γραμμή σηματοδοτεί το μέτωπο, το χτένισμα ορίζεται από μικρά καρφιά και το κεφάλι στεφανώνεται με την ουσνίσα. Οι λοβοί των αυτιών είναι διογκωμένοι από τα στολίδια που φορούσε κάποτε ο Βούδας στην κοσμική του ζωή.

Η κεφαλή του Βούδα μας απεικονίζει ένα μεταβατικό στυλ μεταξύ των επιρροών των αρχαίων γειτονικών βασιλείων και των στιλιστικών κανόνων του βασιλείου Αγιουτάγια (1350-1767):
• Το πλατύ, στυλιζαρισμένο πρόσωπο, η απαλότητα των μορφών και το μετρημένο χαμόγελο, που μαρτυρούν στοχαστική εσωτερική ζωή και γαλήνη, είναι χαρακτηριστικά των αγαλμάτων Mon.
• Το λεπτό μετωπικό περίγραμμα, που διαχωρίζει σαφώς το μέτωπο από τα μαλλιά, αντανακλά την επιρροή του στυλ U-Thong, τυπικό των γλυπτών από την κεντρική Ταϊλάνδη του 13ου και 14ου αιώνα.
• Η τακτική περιποίηση των μαλλιών, που αποτελείται από μικρές, τέλεια ευθυγραμμισμένες μπούκλες, θυμίζει την αισθητική των Χμερ.

Μέσα από τον συγκρητισμό αυτών των τριών παραδόσεων, το έργο μας προμηνύει τη μελλοντική ωριμότητα της βουδιστικής γλυπτικής σε στιλ Αγιουτάγια, ανακοινώνοντας τους αισθητικούς κανόνες της ύστερης ταϊλανδέζικης τέχνης.

Χάλκινο με χρυσή πατίνα
18,7 x 12 εκ. χωρίς τη βάση
Επιφανειακή φθορά, ορατά ελαττώματα
Ευρωπαϊκή ιδιωτική συλλογή των μέσων του 20ού αιώνα