Αρχαία Ρωμαϊκή Μάρμαρο Εικόνα ενός θεού του ποταμού (πιθανώς Τίβερη) με μια λύκαινα. - 278 mm

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: Μορφή ενός θεού του ποταμού (πιθανώς του Τίβερη) με λύκαινα
ΥΛΙΚΟ: Μάρμαρο
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ρωμαϊκός
1ος - 2ος αιώνας μ.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 175 mm x 278 mm x 155 mm
Καλή κατάσταση
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Πρώην ευρωπαϊκή ιδιωτική συλλογή, διπλωματική, αποκτήθηκε πριν από τη δεκαετία του 1990
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Vermeule III C.C., και Comstock M.B., Γλυπτική σε πέτρα και χαλκό στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, Προσθήκες στη Συλλογή Ελληνικής, Ετρουσκικής και Ρωμαϊκής Τέχνης 1971-1988, Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, 1988, αρ. 71.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ: Συλλογή MVSEI VATICANI, Κατ. 2300 & Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Νάπολης

Έρχεται με Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας και άδεια εξαγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εάν πραγματοποιήσετε προσφορά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και κερδίσετε το αντικείμενο, πρέπει να ζητήσουμε μια νέα άδεια εξαγωγής στη χώρα σας και η αποστολή θα καθυστερήσει μεταξύ 3 - 5 εβδομάδων.

Η αντιστοίχιση του Ρωμαίου θεού του ποταμού Τιβερίνου (Πατέρα Τίβερη) με τη λύκαινα και τα δίδυμα Ρωμύλο και Ρέμο είναι ένα βασικό μοτίβο που απεικονίζει τον μύθο της ίδρυσης της Ρώμης. Σύμφωνα με τον θρύλο, τα δίδυμα εγκαταλείφθηκαν στις όχθες του ποταμού Τίβερη με εντολή ενός κακού βασιλιά. Ήταν ο θεός του ποταμού, Τιβερίνος, που εξασφάλισε την επιβίωσή τους. Ο θεός του νερού βοήθησε να σωθούν τα βρέφη όταν το καλάθι στο οποίο τοποθετήθηκαν κόλλησε στην όχθη του ποταμού και ορισμένες πηγές αναφέρουν ρητά ότι τα έσωσε πριν τα βρει η λύκαινα. Αυτή η συσχέτιση συνδέει τη θεϊκή δύναμη του ποταμού, η οποία παρείχε ασφάλεια και τροφή, άμεσα με τη θαυματουργή διατήρηση των μελλοντικών ιδρυτών της πόλης.

Η λύκαινα, ή Λούπα, είναι ένα από τα πιο διάσημα σύμβολα της Ρώμης, που αντιπροσωπεύει το ζώο που τελικά θήλαζε τα εγκαταλελειμμένα δίδυμα σε μια σπηλιά γνωστή ως Λουπερκάλι μέχρι που τα βρήκε ένας βοσκός. Αυτή η στιγμή, που συχνά αναπαρίσταται στην τέχνη από το γλυπτό του Λύκου του Καπιτωλίου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον θεό του ποταμού Τίβερη, επειδή η εγκατάλειψή τους στο ποτάμι είναι το κρίσιμο βήμα που οδηγεί στην ανακάλυψη του λύκου και την επακόλουθη φροντίδα. Η συνδυασμένη εικονογραφία της θεάς του ποταμού, της λύκαινας και των διδύμων αφηγείται μια ολοκληρωμένη αφήγηση εγκατάλειψης, θεϊκής διάσωσης και τελικής ίδρυσης, τονίζοντας ότι η προέλευση της Ρώμης προστατεύτηκε τόσο από τον πολεμικό θεό Άρη (τον θεϊκό πατέρα των διδύμων) όσο και από την τοπική ιδιοφυΐα της γης και του νερού.

Ένα εξέχον αρχαίο γλυπτό που συνδυάζει ρητά αυτές τις μορφές είναι το Άγαλμα του ποταμού Τίβερη με τον Ρωμύλο και τον Ρέμο, το οποίο τώρα στεγάζεται στο Μουσείο του Λούβρου. Αυτό το μεγάλο μαρμάρινο άγαλμα απεικονίζει τον θεό του ποταμού Τίβερη ως έναν τυπικό ξαπλωμένο, γενειοφόρο μεσήλικα άνδρα, που κρατά ένα κουπί (για πλοήγηση) και ένα κέρας της Αμάλθειας (που συμβολίζει τις θρεπτικές ιδιότητες του ποταμού). Κρίσιμο είναι ότι, κάτω από το δεξί χέρι του θεού, βρίσκεται η λύκαινα που θηλάζει τα δίδυμα βρέφη, τον Ρωμύλο και τον Ρέμο. Το άγαλμα, που πιθανότατα χρονολογείται στην Αδριανή περίοδο, ανακαλύφθηκε στη Ρώμη τον 16ο αιώνα κοντά στην τοποθεσία του Ναού της Ίσιδας και του Σέραπι, όπου πιθανότατα διακοσμούσε ένα σιντριβάνι. Η σύνθεσή του ενισχύει οπτικά τους θεμελιώδεις ρόλους τόσο του ποταμού Τίβερη (που προσωποποιείται ως Τιβερίνος) όσο και της λύκαινας στις θεϊκές και θαυματουργές απαρχές της Ρώμης.