Ρωμαϊκή Δημοκρατία Lot of 5 Æ coins 3rd - 1st century BC

ΠΡΟΪΟΝ: Παρτίδα νομισμάτων (5 τεμάχια)
Χαλκός
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ρωμαϊκή Δημοκρατία
3ος - 1ος αιώνας π.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 29 mm, 3,5 gr - 30 mm, 20 gr - 30 mm, 11,3 gr - 28 mm, 19,1 gr - 30 mm, 25,8 gr
Καλή κατάσταση, δείτε τις εικόνες.
Προέλευση: Από γερμανική ιδιωτική συλλογή, αποκτηθέν πριν από τις δεκαετίες του 2000.

Συνοδεύεται από Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας και Άδεια Εξαγωγής. Εάν βρίσκεστε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να υποβάλουμε ξανά αίτηση για άδεια εξαγωγής για τη χώρα σας. Αυτό διαρκεί 3 έως 5 εβδομάδες και κοστίζει 5% της τιμής πώλησης. Αυτό το ποσό θα προστεθεί στο τελικό τιμολόγιο.

Η πρώιμη περίοδος της ρωμαϊκής νομισματοκοπίας, που εκτείνεται από την έναρξη της Δημοκρατίας (περίπου 509 π.Χ.) μέχρι τα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ., κυριαρχούνταν από μεγάλα, ακατέργαστα κομμάτια χαλκού. Αρχικά, η Ρώμη χρησιμοποιούσε άκοπο χαλκό (aes rude) για το εμπόριο, αλλά σύντομα εισήγαγε τις σημασμένες χάλκινες ράβδους γνωστές ως aes signatum (σφραγισμένος χαλκός), οι οποίες έφεραν απλά σχέδια όπως βόδια ή τρίαινες και χρησίμευαν ως πρώιμη μορφή νομίσματος. Η αποφασιστική στροφή ήρθε γύρω στο 280 π.Χ. με την εισαγωγή του βαρέως χυτού χάλκινου νομίσματος, του aes grave (βαρύς χαλκός), το οποίο παρήχθη σε κρατικά νομισματοκοπεία και διέθετε καθορισμένα βάρη και σχέδια, που συχνά απεικόνιζαν θεούς όπως ο Ιανός ή η Μινέρβα, και χρησιμοποιούνταν κυρίως στην κεντρική Ιταλία. Αυτό το χάλκινο σύστημα αντιπροσώπευε ένα νόμισμα εγγενούς αξίας, καθώς το ίδιο το μέταλλο αποτελούσε το μεγαλύτερο μέρος της αξίας του νομίσματος και χρησιμοποιούνταν κυρίως για καθημερινές τοπικές συναλλαγές. Η πραγματική καινοτομία στα ρωμαϊκά δημοκρατικά νομίσματα ξεκίνησε γύρω στο 211 π.Χ., λόγω των τεράστιων οικονομικών αναγκών του Δεύτερου Καρχηδονιακού Πολέμου. Αυτή η κρίσιμη περίοδος σημαδεύτηκε από την εισαγωγή του δηναρίου, ενός ελαφρού ασημένιου νομίσματος που έγινε το τυπικό νόμισμα της Δημοκρατίας για αιώνες. Κόβεται σε πολύ μικρότερη κλίμακα και χρησιμοποιεί τεχνολογία σφράγισης με μήτρα, το πρώιμο δηνάριο ζύγιζε περίπου 4,5 γραμμάρια και τιμολογούνταν στα δέκα γαϊδούρια (χάλκινα νομίσματα), εκτοπίζοντας γρήγορα τον ογκώδη τάφο των aes και διευκολύνοντας το εμπόριο σε όλη την Ιταλία και την αναπτυσσόμενη μεσογειακή αυτοκρατορία. Τα σχέδια σε αυτά τα πρώιμα δημοκρατικά δηνάρια ήταν συχνά γενικά, με την κρανοφόρο κεφαλή της Ρώμης στην εμπρόσθια όψη και μια σκηνή με τους δίδυμους θεούς Κάστορα και Πολυδεύκη στην οπίσθια όψη, ενισχύοντας την εικόνα του ρωμαϊκού κράτους. Καθώς η Δημοκρατία ωρίμαζε, ιδιαίτερα μετά τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ., η λειτουργία και ο σχεδιασμός του δηναρίου εξελίχθηκαν. Ο έλεγχος των νομισμάτων έγινε ένα κύρος που κατείχαν οι tresviri monetales (τρεις χρηματοδότες), νεαροί δικαστές που άρχισαν να προσωποποιούν τις εκδόσεις. Οι οπίσθιες πλευρές των νομισμάτων άρχισαν να περιλαμβάνουν δυναστικές αναφορές στο οικογενειακό ιστορικό, τα στρατιωτικά επιτεύγματα ή τις πολιτικές πεποιθήσεις του χρηματοδότη - μια μορφή δημόσιας προπαγάνδας χωρίς προηγούμενο στη Ρώμη. Αυτή η τάση επιταχύνθηκε στην Ύστερη Δημοκρατία, με ισχυρές προσωπικότητες όπως ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Πομπήιος να εκδίδουν νομίσματα που έφεραν τα δικά τους πορτρέτα, μια σημαντική απόκλιση από την προηγούμενη παράδοση της απεικόνισης μόνο θεών ή αφηρημένων προσωποποιήσεων, προαναγγέλλοντας άμεσα την αυτοκρατορική προσωπογραφία που θα καθόριζε τα νομίσματα υπό την επακόλουθη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.