Αρχαία Ελληνική Μάρμαρο Μέτωπο από ναό με ήρωα τον Ηρακλή να μάχεται την Ιππολύτη. 5ος-4ος αιώνας π.Χ. Ύψος 59,6 εκ. Εξ-

Μετόπη από ναό με τον ήρωα Ηρακλή να μάχεται την Ιππολύτη.

Αρχαία Ελλάδα, 5ος – 4ος αιώνας π.Χ.

Λευκό μάρμαρο.

Ύψος 59,6 εκ.; πλάτος 49,2 εκ.

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ιδιωτική συλλογή, Ισπανία. Ιδιωτική συλλογή της Jane David Doggett, Hobe Sound, Florida (ΗΠΑ). Αποκτήθηκε από τον Sotheby’s, στις 8 Δεκεμβρίου 1995, σε δημοπρασία «Αρχαιότητες και Ισλαμική Τέχνη» ως μέρος του lot 276. Προηγουμένως σε ιδιωτική συλλογή, ΗΠΑ.

Δημοσιεύσεις

- Sotheby’s, Αρχαιότητες και Ισλαμική τέχνη, Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 1995. Νέα Υόρκη. Δημοπρασία 6789, μέρος της λίστας 276.

Η μετόπη παρουσιάζει γενική φθορά. Μερικό τμήμα του κεφαλιού του Ηρακλή λείπει στην άνω περιοχή, όπως και μέρος του δεξιού βραχίονα και το μεγαλύτερο μέρος του ραβδίου. Το κομμάτι είναι όπως ήταν αρχικά· δεν έχει πραγματοποιηθεί αποκατάσταση.

Περιγραφή:

Υψηλό ανάγλυφο τοίχου που θα τοποθετηθεί σε ζωφόρο σε ελληνικό ναό ανάμεσα σε δύο τριγλύφους. Οι δύο μορφές που φαίνονται εδώ είναι ένας μυώδης άνδρας και μια γυναίκα: ο Ηρακλής και η Βασίλισσα των Αμαζόνων, η Ιππολύτη. Η σκηνή απεικονίζει τον ένατο Άθλο του Ηρακλή, όπου έπρεπε να αποκτήσει το ζωνάρι της βασίλισσας. Σε αυτόν τον ναό κάθε μετώπη αντιστοιχούσε σε έναν από τους Δώδεκα Άθλους του Ηρακλή.

Οι δύο φιγούρες εμφανίζονται σε μια ορθογώνια βάση. Ο Ηρακλής προχωράει μπροστά με το ραβδί του στο δεξί χέρι και ετοιμάζεται να χτυπήσει την Ιππολύτη. Το δέρμα του λιονταριού της Νεμέας φαίνεται πάνω από τους ώμους της φιγούρας. Ο Ηρακλής φαίνεται να σηκώνει την νεκρή ή τραυματισμένη Ιππολύτη με το αριστερό του χέρι, πιθανώς κρατώντας την από τη ζώνη της. Η Αμαζόνα φαίνεται να κοιτάει μπροστά με τα χέρια της πέφτοντας κατά μήκος των πλευρών της, τα πόδια της λυγισμένα. Το άψυχο σώμα της φαίνεται να ανυψώνεται από τη δύναμη με την οποία ο Ηρακλής την κρατάει από τη μαγική ζώνη.

Τρεις μετόπες για την προέλευσή τους εμφανίζονται δημοσιευμένες σε κατάλογο του 1995 της Sotheby’s. Κάθε μία απεικονίζει ένα από τα Έργα του Ηρακλή, και στο στυλ φαίνεται να προέρχονται από την ίδια ελληνική κατασκευή, μέρος μιας ομάδας που τώρα έχει διασπαστεί.

Οι δώδεκα Άθλοι του ήρωα Ηρακλή συχνά απεικονίζονταν στη διακόσμηση της ελληνικής αρχιτεκτονικής, ιδιαίτερα στις μετώπες που διακόσμησαν το ζωφόρο των ναών. Το πιο διάσημο παράδειγμα εμφανίστηκε στις δώδεκα μετώπες του ναού του Δία στην Ολυμπία του 5ου αιώνα π.Χ.

Ο Ηρακλής είναι ο πιο διάσημος ήρωας στην ελληνική μυθολογία και ίσως και σε όλη την κλασική αρχαιότητα. Το όνομά του προέρχεται από τη θεά Ήρα και τη λέξη «κλέος» (δόξα) στα ελληνικά, που σημαίνει «η δόξα της Ήρας». Θεωρούνταν γιος του Δία και της Αλκίμης, μιας θνητής βασίλισσας, θετός γιος του Αμφιτρύωνα και εγγονός του Περσέα από την πλευρά της μητέρας του. Στη γέννησή του, του δόθηκε το όνομα Αλκαίος ή Αλκείδης, προς τιμήν του παππού του. Αυτή η λέξη προκαλεί την ιδέα της δύναμης. Ως ενήλικας, έλαβε το όνομα με το οποίο είναι γνωστός, επιβληθέν από τον Απόλλωνα μέσω της Πυθίας, για να υποδηλώσει την κατάσταση ως ακόλουθος της θεάς Ήρας. Στην αρχαία Ρώμη και στην Δυτική Ευρώπη, είναι πιο γνωστός ως Ηρακλής, και κάποιοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όπως ο Κόμμοδος και ο Μαξιμιανός, ταυτίστηκαν με το πρόσωπό του.

Η εξαιρετική του δύναμη είναι το πιο σημαντικό από τα χαρακτηριστικά του, αλλά είναι επίσης γνωστός για το θάρρος, την περηφάνια, μια ορισμένη ειλικρίνεια και την επιβλητική σεξουαλική του δύναμη. Θεωρείται προγονός των βασιλιάδων της Σπάρτης, και αυτός ήταν ένας από τους λόγους διάδοσης του θρύλου και του λατρευτικού του, καθιστώντας τον Ηρακλή τον Δωρικό ήρωα κατά εξοχήν. Υπάρχουν πολλές ιστορίες στη μυθολογία γι' αυτόν, η πιο σημαντική από τις οποίες είναι αυτή των Δώδεκα Άθλων του Ηρακλή. Οι ιστορίες στις οποίες έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σχηματίζουν έναν κύκλο που είναι σταθερός σε όλη την αρχαιότητα και γι' αυτό είναι δύσκολο να δοθεί μια χρονολογική ή ακόμα και μια συνεκτική εξήγηση αυτών.

Στην κλασική αρχιτεκτονική, μια μετόπη είναι ένα ορθογώνιο αρχιτεκτονικό στοιχείο που γεμίζει το χώρο μεταξύ δύο τριγλύφων σε μια δωρική ζωφόρο, η οποία αποτελεί μια διακοσμητική ζώνη με εναλλασσόμενους τριγλύφους και μετόπες πάνω από το ακρωτήρι ενός κτιρίου της Δωρικής τάξης. Οι μετόπες συχνά είχαν ζωγραφική ή γλυπτική διακόσμηση· το πιο διάσημο παράδειγμα είναι οι 92 μετόπες των μαρμάρων του Παρθενώνα, μερικές από τις οποίες απεικονίζουν τη μάχη μεταξύ των Κενταύρων και των Λαπιθών. Η ζωγραφική στις περισσότερες μετόπες έχει χαθεί, αλλά παραμένουν επαρκείς ενδείξεις για να δοθεί μια κοντινή ιδέα της αρχικής τους εμφάνισης.
Όσον αφορά τη δομή, οι μετόπες μπορεί να χαραχτούν από ένα μόνο μπλοκ με τρίγλυφο (ή τρίγλυφους), ή μπορεί να κοπούν ξεχωριστά και να εισάγονται σε αυλάκια στα μπλοκ τρίγλυφων, όπως στο Ναό της Αφείας. Μερικές φορές, οι μετόπες και οι ζωφόροι κόβονταν από διαφορετικό πέτρα, για να παρέχουν αντίθεση χρωμάτων. Αν και τείνουν να έχουν σχήμα κοντά σε τετράγωνο, ορισμένες μετόπες είναι εμφανώς μεγαλύτερες σε ύψος ή πλάτος. Μπορεί επίσης να διαφέρουν σε πλάτος μέσα σε μια δομή, για να επιτρέψουν τη συρρίκνωση των γωνιών, μια ρύθμιση της απόστασης των κιόνων και της διάταξης της δωρικής ζωφόρου σε έναν ναό, ώστε το σχέδιο να φαίνεται πιο αρμονικό.

PARALLELS

Ηρακλής εναντίον της Ιππολύτης, κρατήρας με κοχλία υπογεγραμμένος από τον Ευφρόνιο. 500 - 470 π.Χ. Μουσείο Αρέτζο. Παρατηρήστε την ομοιότητα στη θέση του Ηρακλή.

Βιβλιογραφία

- REINACH, S. «Ανθολογία της ελληνικής και ρωμαϊκής γλυπτικής, τόμος IV». «L’ERMA» di BVRETSCHNEIDER. Ρώμη.






Σημειώσεις

Το κομμάτι περιλαμβάνει πιστοποιητικό αυθεντικότητας.
Το τεμάχιο περιλαμβάνει Άδεια Εξαγωγής Ισπανίας (Διαβατήριο για την Ευρωπαϊκή Ένωση) - Εάν το τεμάχιο προορίζεται εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να ζητηθεί αντικατάσταση της άδειας εξαγωγής. Αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να διαρκέσει από 1 έως 2 μήνες.
Αποκλειστική Δεκαετία Δεινοσαύρων