Catalan school (XX) - Rocks in the sun on the Costa Brava

Βράχοι στον ήλιο στην Costa Brava.

1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ

Ανώνυμο, πρώτη μισή του 20ού αιώνα, από την Escuela catalana.
Χρονολογία: περ. 1930–1945
Τεχνική: Λάδι σε ξύλο
Μέτρα: 26 × 35 εκ. (έργο) · 40 × 49 εκ. (με πλαίσιο)
Βάση: επενδεδυμένη και ενισχυμένη με το αρχικό πλαίσιο.
Στυλ: Καταλανικός φωτιστικός ρεαλισμός
Κατάσταση διατήρησης: Πολύ καλό· η ζωγραφική ύλη είναι σταθερή και η πατίνα ομοιόμορφη.

2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο καλλιτέχνης αποδίδει μια θαλάσσια σκηνή με γκρεμούς και βράχια που λούζονται από το μεσογειακό φως, πιθανώς σε μια γωνιά της Costa Brava. Η πινελιά είναι ελεύθερη, σύντομη και ζωηρή, χτίζοντας τους πετρώδεις όγκους με πινελιές από ώχρες, μπλε και βιολετί που αποτυπώνουν την αντανάκλαση του ήλιου πάνω στον γρανίτη.

Στο πρώτο πλάνο, το διαφανές νερό αντανακλά αποχρώσεις πράσινου και τιρκουάζ, εκτελεσμένες με δεξιοτεχνία μέσω ακριβών και διακριτικών στρώσεων. Η σύνθεση, χωρίς ανθρώπινα figures, εστιάζει στην ποίηση της φυσικής ύλης, όπου ο βράχος, η θάλασσα και το φως συγχωνεύονται σε μια σχεδόν μουσική αρμονία.

3. ESTILO, ΣΧΟΛΗ και συγκρίσεις

Το έργο εντάσσεται στον καταλανικό λουνιζισμό του μεσοπολέμου, συνδεδεμένο με ζωγράφους όπως ο Joaquim Mir, Rafael Durancamps, Ferran Llagostera ή Joan Roig i Soler, δασκάλους στην εξύψωση του χρωματικού πλούτου του μεσογειακού τοπίου. Η χρήση του χρώματος και η παλέτα θυμίζουν επίσης τις θαλασσογραφίες του Modest Urgell και του Eliseu Meifrèn, όπου η φύση αποκτά μια εσωτερική και στοχαστική δύναμη.

Οι βράχοι στον ήλιο στην Costa Brava αποτελούν ένα εξαιρετικό παράδειγμα του κλασικού καταλανικού τοπίου, όπου το φως λειτουργεί ως απόλυτος πρωταγωνιστής. Ο ισορροπημένος συνδυασμός ρεαλισμού και λυρισμού το τοποθετεί ανάμεσα στα πιο αντιπροσωπευτικά έργα της καταλανικής ναυτικής ζωγραφικής του πρώτου μισού του 20ού αιώνα.