Γλυπτό, Memento Mori - Scultura in Bronzo Raffigurante Cranio Sorridente, Europa, XIX Secolo - 8 cm - Λάθος συγχώνευση με κερί

Μνήμες θανάτου – Γλυπτό από μπρούντζο που απεικονίζει χαμογελαστό κρανίο, Ευρώπη, μέσα του 19ου αιώνα (Βικτωριανή εποχή)

Ένα μπρούντζινο άγαλμα που απεικονίζει ένα ανθρώπινο κρανίο με ειρωνικά χαμογελαστή έκφραση, σχεδιασμένο σύμφωνα με την παράδοση του memento mori, ένα θέμα βαθιά ριζωμένο στον συμβολισμό και την ηθικοπλαστική κουλτούρα της Ευρώπης του δέκατου ένατου αιώνα. Το έργο παρουσιάζει μια έντονη και ρεαλιστική πλαστική απόδοση, με βαθιές οφθαλμικές κοιλότητες, έντονη οδοντοστοιχία και μια εσκεμμένα ακανόνιστη διαμόρφωση της επιφάνειας, που αποσκοπεί στην έκφραση της αποσύνθεσης, της παροδικότητας και της περισυλλογής σχετικά με την παροδικότητα της ύπαρξης.
Το αντικείμενο μπορεί να ενταχθεί συνεπώς στο βικτωριανό πλαίσιο (περίπου 1860–1900), μια εποχή κατά την οποία ο λατρευτικός χαρακτήρας του θανάτου, της μνήμης και της συμβολικής τελετουργίας βρήκε ευρεία διάδοση τόσο στον ιδιωτικό συλλεκτισμό όσο και στα αντικείμενα γραφείου. Η δυνατότητα αναγνώρισής του και ως βάσης χαρτιού (paperweight) είναι απολύτως σωστή: το υψηλό βάρος, η συμπαγής κατασκευή της χύτευσης και η επίπεδη, μερικώς τελειωμένη βάση το καθιστούν λειτουργικό εκτός από διακοσμητικό, όπως συχνά συνέβαινε στα 'ηθικά' αντικείμενα γραφείου της εποχής.
Τεχνικά, το γλυπτό φαίνεται να έχει κατασκευαστεί με τη μέθοδο της χαμένης κεραμικής. Το υπόβαθρο παρουσιάζει μια ακανόνιστη αλλά κλειστή βάση, χωρίς εσωτερική σκαπάνη, στοιχείο που υποδηλώνει μια στιβαρή και σκόπιμα μαζική παραγωγή του 19ου αιώνα, και όχι μια ελαφρύτερη σειριακή συγκόλληση του 20ού αιώνα. Διακρίνονται σημάδια εργαλείου και ελαφρές ασυμμετρίες που ενισχύουν την υπόθεση μιας χειροποίητης παρά μιας βιομηχανικής κατασκευής. Η πατίνα είναι σκούρα, φυσική, με οξειδώσεις συνεπείς και όχι τεχνητά επιταχυνόμενες, γεγονός που επιβεβαιώνει την ημερομηνία του 19ου αιώνα.
Όσον αφορά την γεωγραφική προέλευση, το αντικείμενο αποδίδεται πιθανώς στην Κεντρική ή Δυτική Ευρώπη, με καλή συμφωνία με πολιτισμικούς χώρους των Βρετανικών, Γαλλικών ή Αυστρο-Γερμανικών περιοχών, όπου το memento mori βρήκε ιδιαίτερη ευκαιρία στο βικτωριανό και συμβολικό πλαίσιο.