Henri Auguste Alban Moral (1840–1889) - Light at the Edge of the Forest





| 400 € | ||
|---|---|---|
| 360 € | ||
| 320 € | ||
Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 122190 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Light at the Edge of the Forest, ένα πίνακας ζωγραφικής σε ελαιογραφία σε πάνελ του 19ου αιώνα από τη Γαλλία, πωλείται με κάδρο.
Περιγραφή από τον πωλητή
Φως στο τέλος του δάσους
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Συγγραφέας: Henri Auguste Alban Moral (1840–1889)
Φως στο Τέλος του Δάσους
Χρονολογία: περίπου 1875–1885
Τεχνική: Λάδι σε πάνελ
Μέτρα: 45 × 68 εκ. (πάνελ) • 57 × 80 εκ. (με πλαίσιο)
Σχολή: Γαλλική ρεαλιστική σχολή Barbizon καθυστερημένη
Κατάσταση διατήρησης: σωστή, με μικρές απώλειες και επιφανειακά ραγίσματα που οφείλονται στον χρόνο της.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η σκηνή απεικονίζει ένα φωτεινό δάσος διασχίζοντας μια φωτεινή γραμμή που ανοίγει ανάμεσα σε έναν πυκνό τοίχο δέντρων, δημιουργώντας έναν φωτεινό άξονα που οργανώνει ολόκληρη τη σύνθεση. Στο πρώτο πλάνο, μια ομάδα αγροτών — μια γυναίκα, ένα παιδί και ένας άντρας που κουβαλάει ένα δεμάτι από κλαδιά — εισάγει μια καθημερινή ερμηνεία που συνδέει το έργο με την γαλλική φυσιοκρατική παράδοση.
Το βάθος κατασκευάζεται μέσω μιας σοφής εναλλαγής σκοτεινών περιοχών και φωτεινών ανοίξεων, ένα τυπικό χαρακτηριστικό της σχολής του Barbizon. Ο χρωματισμός, κυριαρχούμενος από ώχρες, υγρά πράσινα και γήινες σκιές, προσδίδει στο τοπίο μια ήσυχη, οικεία και σχεδόν πνευματική ατμόσφαιρα, όπου το φως λειτουργεί ως σύμβολο μεταβατικότητας και ελπίδας.
3. Στυλ, πλαίσιο και συγκριτικές
Ο Alban Moral αναπτύσσει έναν ποιητικό ρεαλισμό, άμεσο κληρονόμο των Théodore Rousseau και Charles-François Daubigny, αλλά με πιο προσωπικές πινελιές και πιο παχύρρευστη πινελιά, κοντά στην ευαισθησία του Jules Dupré. Η παρουσία αγροτικών μορφών θυμίζει επίσης Julien Dupré ή Léon Lhermitte, αν και αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη διακριτικότητα στην αφήγηση.
Το έργο μοιράζεται ιδιότητες με γαλλικά τοπία του τελευταίου τρίτου του 19ου αιώνα, που σήμερα είναι πολύ ζητούμενα στην αγορά: τις πυκνές ατμόσφαιρες του Daubigny, τα δραματικά δάση του Karl Daubigny ή τα φωτεινά ανοίγματα του Henri Harpignies. Το 'Φως στο Τέλος του Δάσους' διακρίνεται για την αξιοσημείωτη θεατρικότητα του φωτισμού του και για τη βαθιά ισορροπημένη σύνθεσή του, χαρακτηριστικά που ενισχύουν την αισθητική και συλλεκτική του αξία.
Ιστορία πωλητή
Φως στο τέλος του δάσους
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Συγγραφέας: Henri Auguste Alban Moral (1840–1889)
Φως στο Τέλος του Δάσους
Χρονολογία: περίπου 1875–1885
Τεχνική: Λάδι σε πάνελ
Μέτρα: 45 × 68 εκ. (πάνελ) • 57 × 80 εκ. (με πλαίσιο)
Σχολή: Γαλλική ρεαλιστική σχολή Barbizon καθυστερημένη
Κατάσταση διατήρησης: σωστή, με μικρές απώλειες και επιφανειακά ραγίσματα που οφείλονται στον χρόνο της.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η σκηνή απεικονίζει ένα φωτεινό δάσος διασχίζοντας μια φωτεινή γραμμή που ανοίγει ανάμεσα σε έναν πυκνό τοίχο δέντρων, δημιουργώντας έναν φωτεινό άξονα που οργανώνει ολόκληρη τη σύνθεση. Στο πρώτο πλάνο, μια ομάδα αγροτών — μια γυναίκα, ένα παιδί και ένας άντρας που κουβαλάει ένα δεμάτι από κλαδιά — εισάγει μια καθημερινή ερμηνεία που συνδέει το έργο με την γαλλική φυσιοκρατική παράδοση.
Το βάθος κατασκευάζεται μέσω μιας σοφής εναλλαγής σκοτεινών περιοχών και φωτεινών ανοίξεων, ένα τυπικό χαρακτηριστικό της σχολής του Barbizon. Ο χρωματισμός, κυριαρχούμενος από ώχρες, υγρά πράσινα και γήινες σκιές, προσδίδει στο τοπίο μια ήσυχη, οικεία και σχεδόν πνευματική ατμόσφαιρα, όπου το φως λειτουργεί ως σύμβολο μεταβατικότητας και ελπίδας.
3. Στυλ, πλαίσιο και συγκριτικές
Ο Alban Moral αναπτύσσει έναν ποιητικό ρεαλισμό, άμεσο κληρονόμο των Théodore Rousseau και Charles-François Daubigny, αλλά με πιο προσωπικές πινελιές και πιο παχύρρευστη πινελιά, κοντά στην ευαισθησία του Jules Dupré. Η παρουσία αγροτικών μορφών θυμίζει επίσης Julien Dupré ή Léon Lhermitte, αν και αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη διακριτικότητα στην αφήγηση.
Το έργο μοιράζεται ιδιότητες με γαλλικά τοπία του τελευταίου τρίτου του 19ου αιώνα, που σήμερα είναι πολύ ζητούμενα στην αγορά: τις πυκνές ατμόσφαιρες του Daubigny, τα δραματικά δάση του Karl Daubigny ή τα φωτεινά ανοίγματα του Henri Harpignies. Το 'Φως στο Τέλος του Δάσους' διακρίνεται για την αξιοσημείωτη θεατρικότητα του φωτισμού του και για τη βαθιά ισορροπημένη σύνθεσή του, χαρακτηριστικά που ενισχύουν την αισθητική και συλλεκτική του αξία.

