Antoni Boronat (1936) - Wheat field under the summer light

Αγρός σιταριού κάτω από το φως του καλοκαιριού.

1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ

Συγγραφέας: Antoni Boronat (1936)
Προτεινόμενος τίτλος: Το στάχυ κάτω από το φως του καλοκαιριού
Χρονολογία: περ. 1970–1985
Τεχνική: Λάδι σε πάνελ
Μέτρα: 45 × 66 εκ. (πάνελ) • 60 × 80 εκ. (με πλαίσιο)
Σχολή: Μεσογειακή τοπιογραφία — Καταλανικό μεταϊμπρεσιονιστικό στυλ
Κατάσταση διατήρησης: Εξαιρετική.

2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Η σκηνή παρουσιάζει ένα χρυσαφένιο χωράφι σιταριού σε πλήρη θερινή λάμψη, πλαισιωμένο από ένα μονοπάτι που οδηγεί το βλέμμα προς έναν ορίζοντα κυριαρχούμενο από μπλε βουνά. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια ζωηρή, ρυθμική πινελιά γεμάτη υλικό, ιδιαίτερα εμφανή στα ζεστά μπλε των ορέων και στα μετρημένα κίτρινα των πεδίων.

Ο σύνθετος σχηματισμός διαρθρώνεται μέσω μιας διαγώνιας γραμμής που ξεκινά από το δέντρο του πρώτου πλάνου, λειτουργώντας ως δομικός άξονας που ισορροπεί την κάθετη θέση του κορμού με την απέραντη οριζόντια έκταση του τοπίου. Η ατμόσφαιρα, φωτεινή αλλά απαλά καλυμμένη, μεταδίδει μια αίσθηση μεσογειακής ηρεμίας, ενισχυμένη από το θερμό χρωματικό τόνο και την απεικόνιση μιας γόνιμης φύσης.

3. Στυλ, πλαίσιο και συγκριτικές

Ο Boronat υιοθετεί έναν καθυστερημένο μετα-ιμπρεσιονισμό που βρίσκει παραλληλισμούς με καλλιτέχνες όπως ο Joaquim Mir, ο Eliseu Meifrèn και, στην χρήση του εξωστρεφούς χρώματος, ηχώ των Sisley ή Pissarro. Η παστωμένη πινελιά του και η εξύψωσή του τοπίου της Μεσογείου θυμίζουν επίσης τα έργα των Francesc Gimeno ή Vayreda, αν και με έναν πιο ευγενικό και διακοσμητικό χαρακτήρα.

Ο πίνακας ξεχωρίζει για την αρμονία των χρωμάτων, την τεχνική ελευθερία και τη δημιουργία ενός τοπίου που συνδυάζει το συναισθηματικό ρεαλισμό και την ενθουσιώδη ελευθερία του ιμπρεσιονισμού. Το Trigal Bajo la Luz de Verano παρουσιάζεται ως ένα έργο εξαιρετικής ευαισθησίας φωτισμού, ιδανικό για συλλέκτες ζωγραφικής Καταλανικής από τον 20ό αιώνα.