Claus Meyer (1856–1919) - Intimacy in the Kitchen





Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 121980 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Intimidad en la Cocina Holandesa, 1892, ελαιογραφία σε καμβά από τον Claus Meyer, ισπανική καταγωγή, μεταλλευτικός ολλανδικός ρεαλισμός, 76 × 65 cm, πωλείται με κάδρο.
Περιγραφή από τον πωλητή
ΚΛΑΟΥΣ ΜΑΪΕΡ (1856–1919)
Οικειότητα στην Ολλανδική Κουζίνα (1892)
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Λάδι σε καμβά.
Μετρήσεις: 54 × 65 εκ. με πλαίσιο εποχής από επιχρυσωμένο ξύλο και κυματιστό διάκοσμο: 76 × 65 εκ., ένα ιστορικό έργο που ενισχύει τον οικιακό χαρακτήρα του δέκατου ένατου αιώνα.
Υπογραφή: Claus Meyer, 1892, στην κάτω αριστερή γωνία.
Σχολή: Ύστερος ολλανδικός ρεαλισμός με ισχυρή επιρροή από τον σκανδιναβικό ρεαλισμό του 19ου αιώνα.
Κατάσταση: Ευγενής και σταθερή κρακελούρα, οξειδωμένο βερνίκι, τυπικό της ηλικίας του υποστρώματος.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η σκηνή απεικονίζει ένα ολλανδικό εσωτερικό σπιτιού όπου μια νεαρή γυναίκα, φωτισμένη από το πλαϊνό φως που μπαίνει από το παράθυρο με το μόλυβδο, ξεφλουδίζει διακριτικά μερικές πατάτες, ενώ ένα αγόρι την παρατηρεί με μια στενή και συνένοχη έκφραση.
Ο καλλιτέχνης οργανώνει τη σύνθεση μέσω μιας ζεστής διαγωνίου που συνδέει το παράθυρο με το τραπέζι εργασίας και από εκεί με τις φιγούρες, δημιουργώντας μια οικεία και γαλήνια ατμόσφαιρα.
Ξεχωρίζουν τα παραδοσιακά τσόκαρα, τα κεραμικά και το φαγητό στον πάγκο, στοιχεία που εντάσσουν τη σκηνή στα πλαίσια των ολλανδικών αγροτικών εθίμων.
Το σχολαστικό πινέλο και το κεχριμπαρένιο φως θυμίζουν τους εσωτερικούς χώρους του Jozef Israëls και, λόγω της αφηγηματικής τους οικειότητας, τους Albert Neuhuys ή Bernard Blommers, συγγραφείς ιδιαίτερα περιζήτητους στη διεθνή αγορά.
3. Στυλ, πλαίσιο και αξιολόγηση
Ο Μέγιερ αναπτύσσει εδώ έναν προσωπικό ρεαλισμό που συνδυάζει την ακαδημαϊκή ακρίβεια με την οικεία ευαισθησία, χαρακτηριστικό της ολλανδικής ζωγραφικής των τελών του 19ου αιώνα.
Η ζεστασιά του φωτός, η λεπτομέρεια των υφασμάτων και η συγκρατημένη ψυχολογία των χαρακτήρων κατατάσσουν το έργο ανάμεσα στις καλύτερες παραγωγές του καλλιτέχνη.
Αυτό το είδος σκηνής —που εκτιμάται ιδιαίτερα στις ευρωπαϊκές συλλογές— συνδέεται με τη συναισθηματική και καθημερινή γλώσσα της Σχολής της Χάγης, προσδίδοντάς της ένα αξιοσημείωτο διακοσμητικό και μουσειακό ενδιαφέρον.
Ιστορία πωλητή
ΚΛΑΟΥΣ ΜΑΪΕΡ (1856–1919)
Οικειότητα στην Ολλανδική Κουζίνα (1892)
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Λάδι σε καμβά.
Μετρήσεις: 54 × 65 εκ. με πλαίσιο εποχής από επιχρυσωμένο ξύλο και κυματιστό διάκοσμο: 76 × 65 εκ., ένα ιστορικό έργο που ενισχύει τον οικιακό χαρακτήρα του δέκατου ένατου αιώνα.
Υπογραφή: Claus Meyer, 1892, στην κάτω αριστερή γωνία.
Σχολή: Ύστερος ολλανδικός ρεαλισμός με ισχυρή επιρροή από τον σκανδιναβικό ρεαλισμό του 19ου αιώνα.
Κατάσταση: Ευγενής και σταθερή κρακελούρα, οξειδωμένο βερνίκι, τυπικό της ηλικίας του υποστρώματος.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η σκηνή απεικονίζει ένα ολλανδικό εσωτερικό σπιτιού όπου μια νεαρή γυναίκα, φωτισμένη από το πλαϊνό φως που μπαίνει από το παράθυρο με το μόλυβδο, ξεφλουδίζει διακριτικά μερικές πατάτες, ενώ ένα αγόρι την παρατηρεί με μια στενή και συνένοχη έκφραση.
Ο καλλιτέχνης οργανώνει τη σύνθεση μέσω μιας ζεστής διαγωνίου που συνδέει το παράθυρο με το τραπέζι εργασίας και από εκεί με τις φιγούρες, δημιουργώντας μια οικεία και γαλήνια ατμόσφαιρα.
Ξεχωρίζουν τα παραδοσιακά τσόκαρα, τα κεραμικά και το φαγητό στον πάγκο, στοιχεία που εντάσσουν τη σκηνή στα πλαίσια των ολλανδικών αγροτικών εθίμων.
Το σχολαστικό πινέλο και το κεχριμπαρένιο φως θυμίζουν τους εσωτερικούς χώρους του Jozef Israëls και, λόγω της αφηγηματικής τους οικειότητας, τους Albert Neuhuys ή Bernard Blommers, συγγραφείς ιδιαίτερα περιζήτητους στη διεθνή αγορά.
3. Στυλ, πλαίσιο και αξιολόγηση
Ο Μέγιερ αναπτύσσει εδώ έναν προσωπικό ρεαλισμό που συνδυάζει την ακαδημαϊκή ακρίβεια με την οικεία ευαισθησία, χαρακτηριστικό της ολλανδικής ζωγραφικής των τελών του 19ου αιώνα.
Η ζεστασιά του φωτός, η λεπτομέρεια των υφασμάτων και η συγκρατημένη ψυχολογία των χαρακτήρων κατατάσσουν το έργο ανάμεσα στις καλύτερες παραγωγές του καλλιτέχνη.
Αυτό το είδος σκηνής —που εκτιμάται ιδιαίτερα στις ευρωπαϊκές συλλογές— συνδέεται με τη συναισθηματική και καθημερινή γλώσσα της Σχολής της Χάγης, προσδίδοντάς της ένα αξιοσημείωτο διακοσμητικό και μουσειακό ενδιαφέρον.

