Félix Cal (1810-1880) - A la découverte d'un pré-impressionniste de l'école d'Honfleur

Καλημέρα

Προσφέρω ένα έργο με την υπογραφή CALS για τον Félix CALS (1810-1880), έναν από τους πρώτους προδρόμους του ιμπρεσιονιστικού κινήματος στη Γαλλία. Αυτό το έργο, που δημιουργήθηκε μεταξύ 1859 και 1873 στο Orrouy, Oise, βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση για την ηλικία του και παραμένει ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού του καλλιτεχνικού κινήματος που έφερε επανάσταση στην ρομαντική περίοδο των καλών τεχνών τον 19ο αιώνα.

Αυτό το λάδι σε καμβά, με υπογραφή κάτω αριστερά, απεικονίζει το χωριό Orrouy, νότια της Compiègne, όπου ο ζωγράφος Félix Cals έζησε για 14 χρόνια. Απεικονίζει την εκκλησία και το πρεσβυτέριο του χωριού. Αυτό το μικρό χωριό, φωλιασμένο στην ύπαιθρο της Πικαρδίας, είναι στενά συνδεδεμένο με τη ζωή και το έργο του. Αφηγείται την ιστορία μιας συνάντησης μεταξύ του Κόμη Armand Doria, ενός μεγάλου συλλέκτη έργων τέχνης και αληθινού προστάτη που έγινε ιδιοκτήτης του Château d'Orrouy το 1856, και αρκετών ζωγράφων με τους οποίους δημιούργησε στενές φιλίες. Ο Cals μετακόμισε στο κάστρο το 1859, σηματοδοτώντας μια σημαντική μεταμόρφωση στο ύφος του καλλιτεχνικού του έργου. Εκεί, ζωγράφισε μερικά από τα πιο σημαντικά έργα της καριέρας του: "Rue Montaville στο Orrouy" (1866), "The Old Walnut Tree" και "Entrance to Les Elluats in Orrouy", η προέλευση των οποίων τεκμηριώνεται από ιδιωτικές συλλογές και δημόσιες δημοπρασίες.

Τα έργα του Φελίξ Καλς φυλάσσονται σε πολλά μουσεία, κυρίως στο Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι, στο Μουσείο Καλών Τεχνών στη Ντιζόν, στο Μουσείο Εζέν Μπουντέν στην Ονφλέρ, στο Μουσείο Τόμας Ανρί στο Χερμπούρ και στο Μουσείο Καέν. Θεωρείται πρόδρομος των ιμπρεσιονιστών από τον Καμίγ Πισαρό και συνδέεται επίσης στην ιστορία της τέχνης με καλλιτέχνες όπως ο Ζαν-Φρανσουά Μιλέ, ο Ζαν-Μπατίστ Κορό και ο Γιόχαν Μπαρτόλντ Γιόνγκκιντ. Το 1874, ο Φελίξ Καλς συμμετείχε στην πρώτη έκθεση ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, εκθέτοντας, μεταξύ άλλων έργων, τον πίνακα του Κλοντ Μονέ «Εντύπωση, Ανατολή». Ως ο γηραιότερος πολιτικός αυτής της νέας γενιάς ζωγράφων, ακολούθησε περαιτέρω συμμετοχή σε αυτές τις ιμπρεσιονιστικές εκθέσεις το 1876, το 1877 και, τέλος, σε μια έκθεση προς τιμήν του το 1881. Συνδέεται με τη Σχολή Ονφλέρ, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα το 1873 και συναναστράφηκε με τους ζωγράφους του αγροκτήματος Σεν-Σιμεόν.

Διαστάσεις πλαισίου: 50 εκ. x 40 εκ.
Διαστάσεις του έργου τέχνης: 40 x 30 εκ.
Η τελευταία φωτογραφία από καρτ ποστάλ απεικονίζει την εκκλησία του ΟΡΡΟΥ και το πρεσβυτέριό της γύρω στο 1900 (φωτογραφία αρ. 9). Η αναπαράσταση αυτής της ζωγραφικής φαίνεται πολύ ακριβής.

Αυτό το λάδι σε καμβά φαίνεται να έχει παραμείνει ασυντήρητο για ενάμιση αιώνα. Έχει καθαριστεί επαγγελματικά και έχει υποστεί φινίρισμα με ένα σατινέ, ανθεκτικό στην υπεριώδη ακτινοβολία βερνίκι. Έχουν προστεθεί τεντωτήρες και στις τέσσερις πλευρές του καμβά (φωτογραφία #7) για να τον σφίξουν. Το πίσω μέρος του καμβά είναι η αντίστροφη όψη του πίνακα. Το τεντωτικό, το οποίο μπορεί να είναι το πρωτότυπο, έχει καθαριστεί, βερνικωθεί και ενισχυθεί. Ένα ξύλινο πλαίσιο του 19ου αιώνα έχει αποκατασταθεί, με το διακριτικό φύλλωμά του να αναδεικνύει τον πίνακα. Ένα ειδικό άχρωμο κερί καλών τεχνών έχει εφαρμοστεί σε αυτό το πλαίσιο, το οποίο είναι βαμμένο με σκούρο χρώμα καρυδιάς.

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν σε υψηλή ανάλυση (64 MB) σε φυσικό φως και χωρίς καμία επεξεργασία, εκτός από την τελευταία φωτογραφία με ξύλινη επένδυση, η οποία τραβήχτηκε με εσωτερικό φωτισμό. Η ποιότητα της εικόνας που εμφανίζεται θα εξαρτηθεί από την οθόνη κάθε χρήστη και τον φωτισμό του δωματίου όπου θα εκτεθεί ο πίνακας.

Όλο το πράγμα είναι έτοιμο για κρέμασμα.