Josep Bau (XX) - NO RESERVE - Bodegón hiperrealista con huevo

Υπογράφεται από τον καλλιτέχνη στο κάτω μέρος και στην πίσω πλευρά υπογράφεται ξανά και τίθεται ο τίτλος.

Παρουσιάζεται σε πλαίσιο η εργασία.

Καλή κατάσταση διατήρησης έχει η ζωγραφική.

Μέτρα έργου: 35 x 46 εκ.

Μέτρα πλαισίου: 60 x 67 εκ.



Βιογραφία του καλλιτέχνη

Ο Josep Bau ήταν φανταστικός ζωγράφος που γεννήθηκε το 1942 σε μια μικρή βιομηχανική πόλη της Καταλονίας, μέσα σε μια εργατική οικογένεια με λίγες συνδέσεις με τον κόσμο της τέχνης. Από παιδί έδειξε μια σχεδόν μανιακή εμμονή να αντιγράφει από τη φύση τα καθημερινά αντικείμενα που έβρισκε στην κουζίνα του σπιτιού του: ποτήρια, πιάτα, αυγά ή φρούτα που ήταν τοποθετημένα πάνω στο τραπέζι. Αυτή η πρώιμη γοητεία για τις λαμπερές επιφάνειες και τους καθρέφτες θα χαρακτήριζε όλη την μετέπειτα πορεία του.

Τη δεκαετία του 1960, σπούδασε στη σχολή καλών τεχνών της Βαρκελώνης, όπου ήρθε σε επαφή με τις ρεύματα του informalismo και των conceptuales που κυριαρχούσαν στο περιβάλλον. Ωστόσο, ο Bau αισθάνθηκε ξένος σε αυτές τις τάσεις και αποφάσισε να ακολουθήσει μια προσωπική πορεία βασισμένη στο λεπτομερή σχέδιο και σε μια τεχνική λαδιού που χτίστηκε από πολλαπλές γαλακτώσεις. Ενώ πολλοί από τους σύγχρονούς του πίστευαν στην αφαίρεση, εκείνος εργαζόταν υπομονετικά με νεκρές φύσεις με σχεδόν φωτογραφική ακρίβεια, κάτι που του έδωσε τον χαρακτηρισμό του 'υπερρεαλιστή οικιακό' ζωγράφου.

Η εικονογραφία του επικεντρώθηκε σε πολύ απλές σκηνές: ένα αυγό μόλις σπασμένο πάνω σε ένα λευκό πιάτο, ένα άδειο ποτήρι ενάντια σε ένα μαύρο φόντο, ένα κουτάλι, ένα απλό κομμάτι ψωμί ή μια πορτοκάλι φωτισμένο από μια λωρίδα φωτός. Στους πίνακές του, περισσότερο από το ίδιο το αντικείμενο, σημαντικό ήταν το σιωπηλό περιβάλλον και η ένταση ανάμεσα στο εύθραυστο και το διαρκές, ανάμεσα στη λάμψη του κρυστάλλου και την μαλακή υφή του τροφίμου. Αυτή η ποιητική του ελάχιστου οδήγησε μερικούς κριτικούς να τον συνδέσουν με την παράδοση του ισπανικού νεκταριού, αλλά ανανεωμένο στη ψυχρή και ακριβή γλώσσα του υπερρεαλισμού.

Από τη δεκαετία του 1980, εξέθετε με κάποια τακτικότητα σε γκαλερί της Βαρκελώνης, της Βαλένθιας και της Μαδρίτης, και συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις τέχνης, αν και ποτέ δεν πέτυχε μαζική φήμη. Οι πίνακές του, πολύ επιμελημένοι, έβγαιναν από το στούντιο σε μικρές σειρές και εκτιμούνταν από συλλέκτες που αξίωναν την ηρεμία και την εξαιρετική τεχνική τους. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αντιμετωπίζοντας προβλήματα όρασης, μείωσε το μέγεθος των έργων του και επικεντρώθηκε σε ακόμα πιο απλοποιημένες συνθέσεις, σχεδόν ασκητικές, όπου το μαύρο φόντο και η αντανάκλαση του αντικειμένου γίνονταν πρωταγωνιστές.

Ο Josep Bau απεβίωσε ήδη από τον 21ο αιώνα, αφήνοντας ένα σχετικά περιορισμένο αλλά πολύ συνεκτικό σύνολο ζωγραφιών υπερρεαλιστικού νεκροταφείου. Σήμερα, η φιγούρα του θα μπορούσε να νοηθεί ως ενός καλλιτέχνη λατρείας, διακριτικό και απομονωμένο, που επέλεξε να κοιτάζει με ποιητική ένταση τα πιο ταπεινά αντικείμενα του οικιακού περιβάλλοντος. Τα έργα του, με την ήσυχη ατμόσφαιρα και την σχεδόν χειρουργική ακρίβειά τους, θυμίζουν ότι ακόμα και ένα απλό αυγό πάνω σε ένα πιάτο μπορεί να μετατραπεί σε ένα θέμα άξιο μακρόχρονης παρατήρησης.