Διακοσμητικό στολίδι - Ιταλία - Ισίλιο Φεντερίκο Γιονί (Σιέννα, 1866-1946) [ιταλός ζωγράφος και πλαστογράφος] — Ένα ζεύγος εξωφύλλων

Ένα ζεύγος καλυμμάτων βιβλίων σε στιλ Αναγέννησης, ή 'Tavolette di Biccherna', από τα τέλη του 19ου αιώνα, ιταλικό χρυσοξυλό και τεμέρα, με ένα πάνελ με κυματιστά φύλλα που περιβάλλουν επτά Σιενέζικες ασπίδες, μια λατινική επιγραφή με ημερομηνία '1475', και το άλλο με αντίστοιχα φύλλα γύρω από μια ευγενική ανδρική μορφή που κρατάει φτερό και ασπίδα, ενωμένα με δερμάτινη βιβλιοδεσία, ατσάλινα εξαρτήματα, γυαλισμένα σε χρυσοξυλό πλαίσιο.
Σημείωση: Μέχρι το 1459, η κοινότητα της Σιένα είχε αρχίσει να δένει τους λογαριασμούς τους σε δέρμα, οπότε η ημερομηνία που αναγράφει ο Τζόνι, '1475', αποκαλύπτει την απάτη του. Πουλώντας αυτά ως αυθεντικά βιβλικά εξώφυλλα της Αναγέννησης, ο Τζόνι απέτυχε επίσης να αναπαράγει την σύγχρονη ραφή. Παρ' όλα αυτά, απολάμβανε κάποια φήμη όταν αποκαλύφθηκε και συνέχισε να λαμβάνει παραγγελίες για τα δεσίματά του.
Προβηγκία: J.P. Hartley, συγγραφέας (επιγραφικό αυτοκόλλητο σε χαρτί στην πίσω πλευρά). Το αντικείμενο βρίσκεται σε ένα βαρύ πλαίσιο.

Γνωστός ως ο «πρίγκιπας» των Σιενέζων πλαστογράφων, ο Ισίλιο Τζόνι ξεκίνησε την καριέρα του σε ένα εργαστήριο χρυσοχοΐας στη Σιένα ως νεαρός. Στη συνέχεια ίδρυσε τη δική του επιχείρηση αποκατάστασης, που τον οδήγησε στον κόσμο των πλαστογραφιών, διαπιστώνοντας ότι η αγορά τέτοιων αντικειμένων στην Ιταλία του 19ου αιώνα άνθιζε. Όπως πολλοί από τους σύγχρονούς του, πλαστογραφούσε πίνακες σε πάνελ, τριπτυχά, και ξύλινες κιβωτίες, τις οποίες παρουσίαζε ως αυθεντικά έργα του 15ου ή 16ου αιώνα, αλλά, πιο ασυνήθιστα, και βιβλιοδεσίες. Είχε διαβάσει για τις χαρακτηριστικές και πολύ διακοσμημένες καλύψεις βιβλίων Tavolette που χρησιμοποιούσε η πόλη της Σιένα και άρχισε να παράγει τις δικές του, στρώνοντας ξύλινες επιφάνειες με γύψο και ζωγραφίζοντάς τες με τεμπερα και χρυσό. Αν και οι δεσμίδες του διέφεραν κάπως από τα αυθεντικά - καθώς δεν είχε επισκεφθεί ποτέ το Archivio di Stato για να μελετήσει τα πρωτότυπα - κατάφερε να πουλήσει τη δουλειά του μέσω συνεργατών στη Φλωρεντία και τη Ρώμη, και η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη που αργότερα ισχυρίστηκε στην αυτοβιογραφία του ότι ένας διευθυντής από το Archivio di Stato είχε πεισθεί από ένα δείγμα της δουλειάς του και το είχε χαρακτηρίσει όμορφο. Τελικά, στην αναζήτηση της φήμης, ο Τζόνι αποκάλυψε την αλήθεια, αλλά η εργαστηριακή του δεξιότητα ήταν τέτοια που εξακολουθούσε να λαμβάνει παραγγελίες για αυτές τις βιβλιοδεσίες, οι οποίες συνεχίζουν να είναι περιζήτητες και σήμερα.