Marco dal Pino (1525-1583), Ακόλουθος του/της - Compianto sul Cristo morto - NO RESERVE

Παλαιά ζωγραφιά, λάδι σε ξύλο, από περίοδο που χρονολογείται από το τέλος του 16ου έως το πρώτο μισό του 17ου αιώνα, απεικονίζοντας το Συμπόνο στον νεκρό Χριστό.

Το έργο απεικονίζει έναν έντονο Επιτάφιο πάνω στον Χριστό νεκρό. Το σώμα του Ιησού, μόλις κατέβηκε από τον σταυρό, φαίνεται να κλίνει ανάμεσα στα χέρια των πενθούντων. Αριστερά διακρίνεται ο Άγιος Ιωσήφ της Αριμαθαίας, ηλικιωμένος και με μακριά γκρίζα γενειάδα, που στηρίζει το χέρι του Χριστού με συμμετοχή και συγκίνηση. Δίπλα του σκύβει η Παναγία, με το πρόσωπο κλινόμενο και πονεμένο, χαρακτηριζόμενη από μια πολύ εκλεπτυσμένη μελαγχολική έκφραση. Δεξιά βρίσκεται ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, νέος, με απαλά χρώματα και με πολύ λυπημένο βλέμμα, που στηρίζει τη σκηνή με μετρημένη χειρονομία. Κάτω γονατίζει η Μαρία Μαγδαληνή, με το πρόσωπο στραμμένο προς τον Χριστό και τα χέρια ενωμένα, ενώ δίπλα της δεσπόζει το παραδοσιακό βάζο με τα μύρα.
Στα πόδια της ομάδας, στα όρια της σύνθεσης, εμφανίζονται δύο σημαντικά εικονογραφικά στοιχεία: το στεφάνι από αγκάθια και τα τρία καρφιά της Σταύρωσης, τοποθετημένα θεατρικά στο έδαφος μπροστά από τη μορφή του Άγιου Ιωσήφ της Αριμαθαίας. Αυτή η επιλογή, πολύ συχνή στη νεότερη νεοκλασική ζωγραφική της Νάπολης, προσθέτει μια έντονη συναισθηματική φόρτιση και εντάσσεται πλήρως στη δοξαστική γλώσσα μετά το Τρεντίνο.
Η απόδοση του έργου στην ευρύτερη περιοχή της Νάπολης στα τέλη του 16ου αιώνα αποδεικνύεται σήμερα η πιο αξιόπιστη: οι ζεστές χρωματικές αποχρώσεις, η χρήση καφέ και πράσινων γήινων τόνων στα περάσματα σε σκιά, η απαλότητα των δερμάτων και η θεατρική κοπή της σκηνής ταιριάζουν απόλυτα με τους τρόπους των εργαστηρίων που δραστηριοποιούνταν στη Νάπολη στην επόμενη γενιά από την άφιξη του Marco Pino από τη Siena, μια θεμελιώδη μορφή για την καλλιτεχνική εξέλιξη της πόλης από το 1557.
Πολλές λεπτομέρειες αναδεικνύουν άμεσα την ρομανιστική παράδοση που φέρνει ο Pino: η διαγώνια κατασκευή της σκηνής, η δραματική διάταξη των χαρακτήρων, η όγκος των σωμάτων και η απόδοση των χεριών. Ωστόσο, εμφανίζονται ακόμη πιο στενές ομοιότητες με την παραγωγή της παρέας του Fabrizio Santafede, ενός από τους πρωταγωνιστές της θρησκευτικής ζωγραφικής στη Νάπολη μεταξύ 1580 και 1620. Η Παναγία, ειδικότερα, παρουσιάζει εκείνη την τυπική μελαγχολική κομψότητα, με βλέμμα χαμηλωμένο και τη μορφοποίηση των δερμάτων με φακιδωτές λωρίδες, που συχνά συναντάται στα έργα του Santafede. Ακόμη και οι υφές, ορισμένες με γραμμικές ανταύγειες σε λευκοπενία, ανήκουν σε αυτόν τον κόσμο, όπως και η απόδοση των μαλλιών, με λεπτές και ελαφρώς σπειροειδείς τούφες.
Δίπλα σε αυτό, αναγνωρίζονται και πτυχές που πλησιάζουν την ομάδα του Giovanni Bernardo Lama, κυρίως στη διαμόρφωση του νεαρού San Giovanni και στις χρωματικές συμφωνίες των υφασμάτων. Συνολικά, το έργο τοποθετείται με σιγουριά μέσα σε αυτό το μεγάλο νεαπολιτάνικο τυραννικό ρεύμα που, μεταξύ των ετών 1580 και μερικών δεκαετιών του 17ου αιώνα, ανέπτυξε μια γλώσσα έντονα θρησκευτική, πλούσια σε πάθος αλλά ακόμα δεμένη σε ρωμαϊκά και τοσκανικά πρότυπα.
Έργο μπορεί επομένως να αποδοθεί με συνέπεια σε έναν ναπολιτάνο Δάσκαλο που δραστηριοποιήθηκε μεταξύ τέλους του 16ου και αρχής του 17ου αιώνα, εκπαιδευμένο στην παράδοση του Marco dal Pino και κοντά στους τρόπους της παρέας των Fabrizio Santafede και Giovanni Bernardo Lama. Το έργο παρουσιάζει αρκετά σημεία καλής ποιότητας, ιδιαίτερα στην απεικόνιση της Παναγίας και του Χριστού, αποδεικνύοντας μια πλήρη αφομοίωση της μετα-μανιεριστικής γλώσσας της Νάπολης.

Σε γενικές γραμμές, σε αρκετά καλή κατάσταση λαμβάνοντας υπόψη την εποχή του πίνακα. Η επιφάνεια ζωγραφικής παρουσιάζει ορισμένα σημεία επιδιόρθωσης, ελαφρές φθορές και αποκαλύψεις, καθώς και ευρείες ρωγμές· αυτά τα ελαττώματα είναι μη επεμβατικά και δεν επηρεάζουν την καλή ανάγνωση του έργου, το οποίο διατηρεί πλήρη εικονογραφική και χρωματική αναγνωσιμότητα. Το creto είναι ομοιόμορφο, σταθερό και συνεπές με την εποχή. Το ξύλινο πάνελ παρουσιάζει ορισμένες κάθετες ρωγμές που έχουν επισκευαστεί και σταθεροποιηθεί, αλλά εξακολουθούν να είναι ελαφρώς ορατές από μπροστά. Η craquelure είναι ομοιογενής και σχετίζεται με την περίοδο, χωρίς σημάδια ενεργών αποκολλήσεων. Δεν παρατηρούνται προβλήματα συντήρησης.

Το έργο είναι συνοδευόμενο από ένα πλαίσιο σε στυλ κλασικού τύπου, το οποίο ανήκει σε σχετικά πρόσφατη εποχή και ταιριάζει αρμονικά στη σύνθεση, αναδεικνύοντας το σκηνικό του. Παρατηρούνται μικρές ατέλειες και επισκευές, συνολικά μη επεμβατικές και συμβατές με τη χρήση. Το ίδιο περιλαμβάνεται ως ευγένεια και δεν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του καλλιτεχνικού αντικειμένου. Οποιαδήποτε ζημιά σε αυτό δεν θα αποτελέσει λόγο για καταγγελία ή ακύρωση της παραγγελίας.

Διαστάσεις του πίνακα: 64 x 49,5 εκ. - Διαστάσεις του κάδρου: 78 x 64 εκ.

Πωλείται με πιστοποιητικό αυθεντικότητας με φωτογραφία, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.

Αποστολή με courier express ασφαλισμένη και συσκευασία πραγματοποιήθηκε με τη μέγιστη προσοχή.