Hélène Planquelle - "Sur ces débris joignant leurs mains d'argile"

Αυτή η εργασία είναι λάδι σε γυαλί σε 3D πλαίσιο, εμπνευσμένο από ποίημα του Γάλλου ποιητή Alfred de Musset από τα Poésies Nouvelles.

Ναι, χωρίς αμφιβολία, όλα πεθαίνουν.
Αυτός ο κόσμος είναι ένα μεγάλο όνειρο.
Και η λίγη ευτυχία που μας έρχεται στο δρόμο.
Μήπως δεν έχουμε αυτό το καλάμι στο χέρι;
Ας το πάρει ο άνεμος.
Ναι, τα πρώτα φιλιά, ναι, οι πρώτοι όρκοι.
Όταν δύο θνητοί αντάλλαξαν στη γη,
Στη βάση ενός δέντρου που ξεθωριάστηκε από τους ανέμους.
Σε έναν βράχο από σκόνη.
Αυτοί πήραν ως μάρτυρα την παροδική τους χαρά.
Ένα πάντα καλυμμένο ουρανό που αλλάζει ανά πάσα στιγμή.
Και αστέρια χωρίς όνομα που το φως τους μόνοι τους
Καταβροχθίζει αδιάκοπα.
Όλα πέθαιναν γύρω τους.
Το πουλί στα φύλλα.
Το λουλούδι στα χέρια τους, το έντομο κάτω από τα πόδια τους,
Η ξηραμένη πηγή όπου τρεμόπαιζε η εικόνα.
Των χαρακτηριστικών τους που έχουν ξεχαστεί.
Και πάνω σε όλα αυτά τα θραύσματα, που ενώνονται με τα χέρια τους από πηλό.
Παραληρούν από αστραπές μιας στιγμής ευχαρίστησης.
Πίστευαν ότι θα ξεφύγουν από αυτό το ακίνητο ον.
Ποιος παρακολουθεί να πεθαίνει!
-Ανόητοι! λέει ο σοφός –Ευτυχισμένοι! λέει ο ποιητής.
Και ποιες τόσο λυπηρές αγάπες έχεις λοιπόν στην καρδιά;
Αν ο θόρυβος του χειμάρρου σε ενοχλεί και σε ανησυχεί.
Σε φοβίζει ο άνεμος;

Για να δείτε περισσότερα από τη δουλειά μου, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου και/ή το Instagram μου.
www.heleneplanquelle.com
Ο σύνδεσμος που παρέχετε είναι μια διεύθυνση Instagram και δεν περιέχει κείμενο προς μετάφραση. Συνεπώς, η απάντηση εστιάζει στο ότι δεν υπάρχει κείμενο για μετάφραση και ότι ο σύνδεσμος παραμένει αμετάφραστος.