Lorenzo Valdieri (1980) - Soffio di Luce

Αίσθηση Φωτός
Καλλιτέχνης: Lorenzo Valdieri

Το έργο απεικονίζει μια γυναικεία φιγούρα αιωρούμενη σε μια αιθέρια ατμόσφαιρα, βυθισμένη σε έναν ανεμοστρόβιλο φωτός, ανέμου και χρώματος. Η γυναίκα, αιχμαλωτισμένη σε μια στιγμή ήρεμης έκστασης, κλίνει το κεφάλι με χάρη, τα μάτια της μισάνοιχτα σαν να αντιλαμβάνεται μια εσωτερική πρόσκληση. Το ευαίσθητο και φωτεινό δέρμα της συγχωνεύεται με την απαλότητα των πινελιών που διαμορφώνουν το σώμα της, δίνοντάς της μια σχεδόν υπερφυσική παρουσία.

Οι μακριές κόκκινες-κεραμιδί τρίχες σηκώνονται και απλώνονται σαν φλόγες που κινούνται από ένα αόρατο αεράκι, δημιουργώντας μια ζωηρή αντίθεση με τον σκοτεινό και ατμοσφαιρικό ουρανό που λειτουργεί ως φόντο. Η παλέτα εναλλάσσει θερμούς τόνους — πορτοκαλί, χαλκό, χρυσό — με βαθύ μπλε και καπνιστούς γκρίζους, που τυλίγουν τη σκηνή σε μια ονειρική και δραματική διάσταση.

Το φόρεμα, μια καταρράκτης από μαργαριταρένιο λευκό, φαίνεται να αποτελείται περισσότερο από φως παρά από ύφασμα: στρίβει, ανοίγει, διαλύεται σε απαλές πινελιές που προκαλούν την αίσθηση διαφάνειας του νερού ή την ελαφρότητα των νεφών. Η υφή του λαδιού αιχμαλωτίζει κάθε ρυτίδα με ποιητικό ρεαλισμό, σχεδόν απτική.

Το έργο μεταδίδει μια αίσθηση διαρκούς κίνησης, μεταμόρφωσης και αναγέννησης. Η μορφή, ταυτόχρονα γήινη και ουράνια, εμφανίζεται ως ένα έμβλημα ελεύθερης χάρης, παρακινημένη από έναν εσωτερικό άνεμο που την οδηγεί σε μια φωτεινή και αόρατη διάσταση.