Michel Suret-Canale (XX-XXI) - Juste une bouteille XL

«Juste une bouteille» — Λάδι σε καμβά, 2025

Στη συγκεκριμένη εργασία με τίτλο «Μόνο ένα μπουκάλι», ο Michel Suret-Canale αγκαλιάζει ένα θέμα σχεδόν προκλητικά απλό: ένα μπουκάλι, τίποτα περισσότερο.
Ακριβώς σε αυτήν την φαινομενική ασήμαντη λεπτομέρεια βρίσκεται η δύναμη της ζωγραφικής. Διότι εδώ, όπως και στους Morandi, Cézanne ή ακόμα και Chardin, το θέμα είναι απλώς ένα πρόσχημα — το πραγματικό θέμα είναι η πράξη της βλέψης και η ικανότητα του ζωγράφου να αναδείξει το όμορφο από το πιο συνηθισμένο.

Το Suret-Canale τοποθετεί το μπουκάλι με μεγαλοπρέπεια, στο κέντρο ενός ζωηρού χρωματικού πεδίου, δομημένου με γενναιόδωρα πατήματα, διακοπές φωτός και ισχυρές αντιθέσεις. Η ζωγραφική ύλη, πυκνή και στρωματοποιημένη, δίνει στο αντικείμενο μια σχεδόν γλυπτική παρουσία. Οι βαθύ κόκκινοι, οι τεντωμένοι μπλε, τα φωτεινά μαύρα σχηματίζουν έναν χώρο όπου το μπουκάλι παύει να είναι ένα αντικείμενο και μετατρέπεται σε μια μορφή, μια σιωπηλή κάθετη που οργανώνει ολόκληρο τον πίνακα.

Ο ζωγράφος επαναλαμβάνει την διάσημη φράση του Ροντέν, ο οποίος υποστήριζε ότι «δεν λείπει το ωραίο από τα μάτια μας, αλλά τα μάτια μας λείπουν από το ωραίο».
Εδώ, όλα στηρίζονται σε αυτήν την μετατόπιση του βλέμματος: αυτό που πίστευες ότι ήταν απλό, συνηθισμένο, ταπεινό, γίνεται μια εικαστική εμφάνιση, ένα γεγονός ζωγραφικής. Ο θεατής δεν βλέπει πια ένα μπουκάλι: βλέπει τη ζωγραφική να αποκαλύπτει ένα μπουκάλι.

Αυτή η καμβάς αποτελεί επίσης το αποκορύφωμα μιας μακρόχρονης διαδικασίας. Για πάνω από πενήντα χρόνια, ο καλλιτέχνης επιστρέφει αδιάκοπα στα θέματα του, τα επεξεργάζεται, τα απλοποιεί και τα ανακατασκευάζει. Έτσι ενεργούν οι ζωγράφοι της École de Paris, στην οποία ανήκει: με πιστότητα στο μοτίβο, με ειλικρίνεια στην ματιά, με απαίτηση για αλήθεια στη μορφή.
Αυτός ο πίνακας φέρει το σήμα: ένα αξιόπιστο, εορταστικό έργο που μαρτυρά την κυριαρχία ενός ζωγράφου που έχει φτάσει σε πλήρη στυλιστική ωριμότητα.

Μόνο ένα μπουκάλι δεν είναι απλώς μια αναφορά στον Morandi, τον Cézanne ή τον Chardin — είναι μια διακήρυξη: όλα μπορούν να γίνουν μεγάλα αν ξέρεις πώς να τα δεις.
Και όλα γίνονται ζωγραφική από τη στιγμή που ο ζωγράφος αποφασίζει να δημιουργήσει έναν κόσμο.

Ένα πολύ όμορφο κομμάτι, δυνατό, πλήρες, κατασκευασμένο, που θα μετρήσει στα 50 χρόνια παραγωγής του Michel Suret-Canale.