Alessandro Longhi (1733–1813), ambito di, Αποδίδεται σε - Ritratto di Elisabetta Marchi Callo Giurguich, 1756

Αλεσάντρο Λονγκί (Βενετία, 1733 – 1813), τομέας
Πορτρέτο της Ελισάβετ Μάρτσι Κάλλο Γκιουργκίτς
Δεδομένα: 1756 (καταχωρημένο και εγγεγραμμένο)
Τεχνική: Λάδι σε καμβά
Διαστάσεις: 70 × 51 εκ.

Περιγραφή του έργου
Ο πίνακας απεικονίζει την Elisabetta Marchi Callo Giurguich, ταυτοποιημένη από την αυτογράφητη επιγραφή και την ημερομηνία 1756, στοιχεία που προσδίδουν στο έργο σημαντική αξία ως τεκμήριο. Η μορφή παρουσιάζεται σε μεσαία στάση, πρόσωπο προς τα εμπρός, σύμφωνα με μια σύνθετη και μετρημένη σύνθεση, χαρακτηριστική της Βενετσιάνικης προσωπογραφίας του μέσου 18ου αιώνα, προοριζόμενη για ιδιωτικό πελάτη. Η κυρία φοράει ένα κομψό φόρεμα σε τόνους μπλε-πράσινους, διακοσμημένο με λεπτές δαντέλες και μια πέρλα κολιέ, ενώ κρατάει ένα βιβλίο, πιθανώς υπαινιγμό στην προσωπική ευλάβεια ή στην ηθική αξιοπρέπεια.
Ο λιτός συνθετικός σχεδιασμός, το ουδέτερο σκοτεινό φόντο και το ομοιόμορφο φως που διαμορφώνει απαλά το πρόσωπο και τα χέρια παραπέμπουν σε μια ελεγχόμενη ζωγραφική γλώσσα, χωρίς θεατρικά στοιχεία. Η απεικόνιση της φυσιογνωμίας, προσεκτική και ρεαλιστική, σε συνδυασμό με την περιγραφική φροντίδα των υφασμάτων και των κοσμημάτων, παρουσιάζει ομοιότητες με το πορτραίτο της εποχής του Alessandro Longhi, χαρακτηριζόμενο από μια ισορροπημένη σύνθεση μεταξύ περιγραφικής αλήθειας και μορφικού στολισμού. Το επώνυμο της ευγενής, πιθανώς σλαβικής προέλευσης, υποδηλώνει ένα πολιτισμικό πλαίσιο που σχετίζεται με τις περιοχές της Βενετικής Δαλματίας, περιοχή όπου ήταν διαδεδομένη μια μορφωμένη και επιθυμητή πελατεία, που αναζητούσε μοντέλα απεικόνισης ενημερωμένα με την παράδοση της λίμνης. Το έργο αντικατοπτρίζει έτσι μια ώριμη εικαστική κουλτούρα της Βενετίας, εκφρασμένη σε μια συγκρατημένη και λειτουργική μορφή, χαρακτηριστική των αστικών και πολιτικών παραγγελιών που δραστηριοποιούνταν και κατά μήκος της ανατολικής Αδριατικής.

Βιογραφικά στοιχεία
Ο Αλεσάντρο Λόνγκι, γιος του διάσημου ζωγράφου Πιέτρο Λόνγκι, ήταν ένας από τους κύριους προσωπογράφους της Βενετίας τον δεύτερο μισό του 18ου αιώνα. Δραστηριοποιήθηκε κυρίως στη Βενετία, εξειδικεύτηκε στον πορτρέτο ημίσωμης μορφής, διακρινόμενος για ένα λιτό και αναλυτικό στυλ, προσεκτικό στην αποτύπωση της φυσιογνωμίας και στην περιγραφή των ενδυμάτων και των κοινωνικών χαρακτηριστικών των θεμάτων. Η παραγωγή του, κυρίως για μια αστική και μορφωμένη πελατεία, αποτελεί σημαντική μαρτυρία της βενετσιάνικης κοινωνίας της εποχής και επηρέασε πολλούς ζωγράφους που δραστηριοποιούνταν στον χώρο της λαγουανικής προσωπογραφίας.

Κατάσταση διατήρησης
Το έργο παρουσιάζει σημάδια φθοράς που ταιριάζουν με την ηλικία, με ευρεία craquelure και τοπικές επαναβαφές, ιδιαίτερα στις σκοτεινές επιφάνειες και σε ορισμένες περιοχές της ενδυμασίας. Η επιφάνεια ζωγραφικής είναι συνολικά σταθερή και αναγνώσιμη, με μια χρωματική πατίνα που είναι συμβατή με την χρονολόγηση.