Vittorio Matino (1943-2022) - Senza Titolo

Vittorio Matino (Tirana (Αλβανία) 17/02/1943 - Nizza 17/08/2022), Χωρίς τίτλο, 1985, παστέλ σε χαρτί 57x21 εκ., υπογραφή και έτος στο πίσω μέρος, ετικέτα του καλλιτέχνη στο πίσω μέρος, εποχιακό κάδρο.

Εκθέσεις: Επιλεγμένα Έργα, Νοέμβριος 2025, Πινακοθήκη Piero Della Francesca, Αρέτσο.

Εγγράφως: Πιστοποιητικό αυθεντικότητας της Galleria d'Arte Piero Della Francesca, Arezzo. Άριστες συνθήκες: κανένα ζημιά, κανένας αποκατάσταση, μερικά σημάδια και γρατζουνιές στον κορνίζα.

Εκπροσωπητικό έργο και ανώτερης ποιότητας του Vittorio Matino (Analytic Painting), γνωστό για τις πειραματισμούς του στο χρώμα και τους τόνους.
Διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης, ο Matino έχει εκθέσει σε σημαντικές εκθέσεις στην Ιταλία, στην Ευρώπη — ιδίως στη Γαλλία — και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανάμεσα στις πολλές ατομικές εκθέσεις, ξεχωρίζει αυτή του 2004 στη Galleria dello Scudo του Βερόνα, η οποία αποτέλεσε μια στιγμή σύνοψης και επανεξέτασης της ποιητικής του.
Τη δεκαετία του εβδομήντα, ο Ματίνο εγκαταλείπει τη διδασκαλία και μετακομίζει στο Μιλάνο, μια πόλη που, μαζί με τις συχνές παραμονές του στο Παρίσι, γίνεται ένα καθοριστικό σταυροδρόμι για την καλλιτεχνική του ωρίμανση. Είναι σε αυτή την περίοδο που η ζωγραφική του εγκαταλείπει την εικονογράφηση για να καταλήξει σε μια αφηρημένη γλώσσα, όπου η χρωματική ύλη αποκτά αυτονομία και πνευματικό ρόλο. Η διδασκαλία του αμερικανικού αφηρημένου εξπρεσιονισμού — φιλτραρισμένη μέσα από το ευρωπαϊκό μάτι και την ευαισθησία της Βενετίας για το φως — συγχωνεύεται με την παράδοση του ιταλικού τόνου χρώματος, δημιουργώντας μια αυθεντική ισορροπία ανάμεσα στο ένστικτο και τη μέτρο.
Σε αντίθεση με τις ιδεολογικές τάσεις της εποχής, που στόχευαν στην άρνηση της χειρονομίας και της ζωγραφικής ίδιας, ο Matino διεκδικεί αποφασιστικά την κεντρικότητα του πίνακα και της ζωγραφικής χειρονομίας. Μαζί με άλλους νέους αφαιρετιστές, επιβεβαιώνει την «αγνότητα» της ζωγραφικής ως αυτόνομη και αναγκαία γλώσσα, εξυμνώντας τις εκφραστικές δυνατότητες των παραδοσιακών υλικών. Η επιλογή του είναι ηθική και ποιητική: το χρώμα γίνεται τόπος αντίστασης και ελευθερίας, ένα ζωντανό πεδίο εσωτερικών δυνάμεων και φωτεινών αντηχών.

Μετά από μερικά χρόνια ζωής και εργασίας ανάμεσα στο Μιλάνο και τη Νίκαια, μετακόμισε στην γαλλική πόλη όπου συνέχισε να εξερευνά το φως ως αρχή δημιουργίας της ζωγραφικής, σε μια διαρκή διάλογο ανάμεσα στη μνήμη, την όραση και τη σιωπή.

Αποστολή με courier, επαγγελματική συσκευασία.