Homer; Translation: N. Kazantzakis; I. Th. Kakridis - ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ - 1955






Ίδρυσε και διηύθυνε δύο γαλλικές εκθέσεις βιβλίων· σχεδόν 20 χρόνια εμπειρίας.
| 80 € |
|---|
Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 122473 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Περιγραφή από τον πωλητή
Η Ιλιάδα του Ομήρου. Μετάφραση Νίκου Καζαντζάκη και Ιωάννη Κακριδή. Αθήνα, 1955. [Ομήρου Ιλιάδα, μετάφραση Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή. Αθήνα 1955] Πρώτη έκδοση. Εξώφυλλο σχεδιασμένο από τον Έλληνα καλλιτέχνη Γ. Βαρλάμο. 401 σελίδες. Η ράχη του εξωφύλλου φθαρμένη και ραγισμένη και έχει ερασιτεχνική επισκευή με ταινία.
Ένα σπάνιο και πολύτιμο παράδειγμα ακαδημαϊκής-γλωσσικής συνεργασίας.
Ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Ιωάννης Κακριδής, δύο κορυφαίες μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα και της κλασικής φιλολογίας αντίστοιχα, άφησαν το δικό τους στίγμα στον τομέα που υπηρετούσαν.
Συχνά λέγεται, και δικαίως, ότι κάθε γενιά δημιουργεί τη δική της μετάφραση των έργων των μεγάλων συγγραφέων της αρχαιότητας. Ωστόσο, είναι εξίσου σωστό να πούμε ότι ορισμένες μεταφράσεις, που εκτιμώνται ιδιαίτερα για την ακρίβειά τους, την ποιότητά τους και το ήθος τους, γίνονται με τη σειρά τους κλασικά κείμενα. Οι μεταφράσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, που διαμόρφωσαν οι Ν. Καζαντζάκης και Ι. Κακριδής, ανήκουν, χωρίς αμφιβολία, σε αυτήν την κατηγορία κειμένων, και αποτελούν εξαιρετικά μνημεία της Νεοελληνικής γλώσσας, που δικαίως κέρδισαν το σεβασμό των φιλολόγων και την αγάπη των αναγνωστών από την πρώτη τους έκδοση, το 1955 και το 1965 αντίστοιχα.
Οι δύο μεταφραστές πίστευαν ότι η Νεοελληνική θα έπρεπε να γράφεται με το μονοτονικό σύστημα. Παρ' όλα αυτά, επιθυμώντας να κάνουν τις μεταφράσεις των ομηρικών επών διαθέσιμες στο ευρύ κοινό, αποφάσισαν να τις δημοσιεύσουν με το πολυτονικό σύστημα, το οποίο ήταν ευρέως χρησιμοποιούμενο και διδασκόταν εκείνη την εποχή. Με την παρούσα επανέκδοση σε μονοτονικό σύστημα, τα δύο έργα παίρνουν τη μορφή που θα προτιμούσαν αρχικά οι μεταφραστές τους.
Η Ιλιάδα του Ομήρου. Μετάφραση Νίκου Καζαντζάκη και Ιωάννη Κακριδή. Αθήνα, 1955. [Ομήρου Ιλιάδα, μετάφραση Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή. Αθήνα 1955] Πρώτη έκδοση. Εξώφυλλο σχεδιασμένο από τον Έλληνα καλλιτέχνη Γ. Βαρλάμο. 401 σελίδες. Η ράχη του εξωφύλλου φθαρμένη και ραγισμένη και έχει ερασιτεχνική επισκευή με ταινία.
Ένα σπάνιο και πολύτιμο παράδειγμα ακαδημαϊκής-γλωσσικής συνεργασίας.
Ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Ιωάννης Κακριδής, δύο κορυφαίες μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα και της κλασικής φιλολογίας αντίστοιχα, άφησαν το δικό τους στίγμα στον τομέα που υπηρετούσαν.
Συχνά λέγεται, και δικαίως, ότι κάθε γενιά δημιουργεί τη δική της μετάφραση των έργων των μεγάλων συγγραφέων της αρχαιότητας. Ωστόσο, είναι εξίσου σωστό να πούμε ότι ορισμένες μεταφράσεις, που εκτιμώνται ιδιαίτερα για την ακρίβειά τους, την ποιότητά τους και το ήθος τους, γίνονται με τη σειρά τους κλασικά κείμενα. Οι μεταφράσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, που διαμόρφωσαν οι Ν. Καζαντζάκης και Ι. Κακριδής, ανήκουν, χωρίς αμφιβολία, σε αυτήν την κατηγορία κειμένων, και αποτελούν εξαιρετικά μνημεία της Νεοελληνικής γλώσσας, που δικαίως κέρδισαν το σεβασμό των φιλολόγων και την αγάπη των αναγνωστών από την πρώτη τους έκδοση, το 1955 και το 1965 αντίστοιχα.
Οι δύο μεταφραστές πίστευαν ότι η Νεοελληνική θα έπρεπε να γράφεται με το μονοτονικό σύστημα. Παρ' όλα αυτά, επιθυμώντας να κάνουν τις μεταφράσεις των ομηρικών επών διαθέσιμες στο ευρύ κοινό, αποφάσισαν να τις δημοσιεύσουν με το πολυτονικό σύστημα, το οποίο ήταν ευρέως χρησιμοποιούμενο και διδασκόταν εκείνη την εποχή. Με την παρούσα επανέκδοση σε μονοτονικό σύστημα, τα δύο έργα παίρνουν τη μορφή που θα προτιμούσαν αρχικά οι μεταφραστές τους.
