Persius Flaccus Aulus - Castigatissimum Persii poema - 1516

Post-incunabel in folio.
Extreem moeilijk te vinden op de markt, praktisch de enige die te koop is.

Hier zijn de werken van Persius verzameld die zijn overgebleven, na de selectie gemaakt door zijn meester Cornutus. Na Persius' dood, gaf Cornutus het geld dat Persius hem had nagelaten terug aan Persius' moeder en zus, en accepteerde in plaats daarvan de bibliotheek van de dichter, bestaande uit ongeveer 700 papyrusrollen. Hij herwerkte de werken van de overleden dichter om ze te publiceren, maar hij achtte alleen de zes verzadigingswaardig voor publicatie, voor een totaal van 650 hexameters, voorafgegaan door 14 choliambs.

Toewijding op het tweede blad: AD MAGNIFICVM IACOBVM ANTONIVM DE SANCTO VITALE BELFORTIS COMITEM ET E VITEM IOANNIS BAPTISTAE PLAVTII EPISTOLA.

Coeval gerestaureerde band, volledig perkament met gebruikssporen. blz.: 258; (2); gerestaureerde titelpagina zonder tekstverlies, vlekjes en bruinverkleuring, sporen van houtworm in de tekst. Al met al een goed exemplaar, met stevige binding en ruime marges.

Aulus Persius Flaccus (Volterra, 34 december 62 A.D. – Rome, 24 november 62 A.D.) was een Romeinse satirische dichter uit de keizertijd die het stoïcisme aanhing.
Van zijn corpus is alleen wat Cornutus publicatiewaardig achtte bewaard gebleven: de zes Saturae, voor een totaal van 650 hexameters, voorafgegaan door 14 choliambs met een programmatische waarde: de auteur beweert dat het zijn bedoeling is om zijn lezers moreel te onderwijzen, bittere polemiek tegen de literaire mode van die tijd, uitsluitend gericht op plezier en amusement, en claimt trots de originaliteit van zijn poëzie en zijn inspiratie.

In de eerste satire verwerpt Persius de gewoonte van recitationes (publieke evenementen waarbij men zijn literaire kennis pronkt omwille van zichzelf), terwijl hij in de tweede satire de inconsistenties van de religieuzen aanvalt, die alles in hun goden plaatsen zonder zichzelf te proberen om zich te ontdoen van het kwaad dat hen in de greep houdt. In de derde satire, die in feite de programmatische inleiding afsluit, een soort drieluik, voorgesteld door de dichter na de choliambs, stelt hij de noodzaak voor van rigide en strenge studies, zodat ze vormend kunnen zijn.
Deze drie satires worden gevolgd door drie andere die de pars costruens van Persius’ poëtische en conceptuele wereld lijken te vormen. In de vierde satire benadrukt de dichter het belang om zichzelf te kennen volgens de stoïcijnse principes en de nutteloosheid van openbare aangelegenheden, en neemt het thema aan in de vijfde satire, waarin hij suggesties geeft om van hartstochten af te komen. Dit is een van de karakteristieke kenmerken van Persius, die zijn satires ook een pedagogische functie geeft en zich voordoet als een lofzang op de meester Annaeus Cornutus. Ten slotte bevestigt Persius in de zesde satire dat ware libertas geen extern gegeven is, eigen aan een bepaalde sociale of politieke klasse, maar afhangt van de vrijheid van de ziel.

Volledige titel en auteurs:
Castigatissimum Persii poema: cum Ioan. Baptistae Plautii frugifera interpretatie: neg non cum Cornuti philosophi eius praeceptoris: Ioannis Britanici Brixiani ac Bartholamei Fontii aureis commentariis.
Colofon: Impressum Venetiis: per Ioannem Rubeum Vercellensem, 1516 die uero XXV mensis Aprilis.
Bladen: CXXIX, [1] c. ; fol.
Persius Flaccus, Aulus
Britannico, Giovanni
Cornutus, Lucius Annaeus
Della_Fonte, Bartolomeo
Plauzio, Giovanni Battista
Uitgever: Rosso, Giovanni.