Indrukwekkend gepatineerd bronzen beeld van de Griekse godin Artemis op een basis van groen marmer. Dit beeld werd vervaardigd naar aanleiding van de testvaart van het schip San Martin op 16 juli 1873. Het schip werd in opdracht van de Franse rederij Compagnie des Chargeurs Réunis gebouwd op de werven van de Forges et Chantiers de la Méditerranée. Het ging vermoedelijk om een relatiegeschenk van de scheepsbouwer. De markering Réduction Sauvage verwijst naar een bijzondere techniek uit de 19e eeuw waarbij beelden van bekende kunstenaars werden verkleind en in brons werden afgegoten. Het was een kwaliteitslabel dat aangaf dat de sculptuur op een professionele wijze was verkleind met behoud van de oorspronkelijke detaillering Dit beeld stelt vermoedelijk Artemis voor, de Griekse godin van de jacht. Ze draagt een lange chiton met wijde mouwen, het kenmerkende gewaad voor deze godin. Twee ceinturen, waarvan er een zichtbaar is rond haar middel, brengen de chiton in model. De onzichtbare riem zorgt ervoor dat de stof gedeeltelijk omhoogkomt waardoor de knie wordt onthuld. In deze voorstelling staat Artemis op het punt haar mantel vast te maken. Met haar rechterhand houdt ze een fibulae en een plooi van het gewaad op haar schouder vast, terwijl haar linkerhand een andere plooi tot borsthoogte optilt. De Diana van Gabii is een van oorsprong marmeren voorstelling van de Griekse godin Artemis dat sinds 1820 deel uitmaakt van de collectie van het Louvre in Parijs. De Schotse archeoloog Gavin Hamilton ontdekte het beeld in 1792 op het domein van de prins van Borghese in Gabii, niet ver van Rome. De prins voegde het onmiddellijk toe aan zijn persoonlijke collectie maar verkocht het in 1807 aan Napoleon. In de 19e eeuw genoot het beeld een grote populariteit en werden er op heel wat plaatsen kopieën geplaatst, zoals in de Cour Carrée van het Louvre, de Athenaeum Club in Londen en de botanische tuinen van Kopenhagen. Over de kunstenaar: Lange tijd werd aangenomen dat de Diana van Gabbi een kopie was van een beeld van de Griekse kunstenaar Praxiteles (395-330 V.C). Toch wordt deze toewijzing inmiddels in twijfel getrokken aangezien de korte chiton niet voorkwam in de vierde eeuw voor Christus. Deze versie van het klassieke voorbeeld is van de hand van de Franse beeldhouwer Charles-Gabriel Sauvage (1741-1824), die vanaf 1759 werkzaam was als modelleur in de manufactuur van Niderviller. Hij was vooral bekend om zijn klassieke naaktsculpturen in biscuit porselein. Als kunstenaar situeerde Sauvage zich in de overgangsperiode tussen de rococo en het neoclassicisme.