Ιταλική σχολή (XVII) - Graflegging van Christus - NO RESERVE

Ιταλική Σχολή (17ος αιώνας)
Ταφή του Χριστού
Λάδι σε καμβά, 36,5 × 31,5 εκ.
Με λίστα 50 × 44,5 εκ.
Μπαρόκ – χωρίς υπογραφή – διπλωμένο, τοποθετημένο σε νέο σκελετό, κρυμμένο, εμφανείς διορθώσεις κάτω από UV; πίνακας με τοπική απώλεια της χρυσής επικάλυψης με σφυρηλάτηση (αριστερά στο κέντρο του πλαισίου).
Χωρίς ελάχιστη τιμή – Premium Kunstveiling

Εισαγωγή

Αυτή η ταφή του Χριστού είναι ένα συγκινητικό μπαρόκ έργο λατρείας σε μορφή κουτιού, όπου η συγκίνηση και η ήπια δραματικότητα συνδυάζονται σε μια αυστηρά σκηνοθετημένη φωτιστική ατμόσφαιρα. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ένα λιτό, αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικό σύνολο μέσων: έναν σκοτεινό, κλειστό χώρο, έναν κύκλο πενθούντων και το φωτεινό λευκό νεκρικό ένδυμα ως οπτικό και νοηματικό κέντρο. Το αποτέλεσμα είναι μια εικόνα που στηρίζεται στην ατμόσφαιρα, τις χειρονομίες και τη σιωπή, και όχι σε ανέκδοτα ή διακοσμητικά στοιχεία. Το έργο προσφέρεται χωρίς τιμή εκκίνησης (No Reserve).

Θέμα και εικονογραφία

Ο Χριστός ξαπλώνει σε μια πέτρινη κλίνη, τυλιγμένος σε ένα λευκό ρούχο που αντανακλά το φως. Γύρω του στέκονται και γονατίζουν πενθούντες, τοποθετημένοι σε ημισκότα, με αποτέλεσμα τα πρόσωπα και τα χέρια τους—φορείς συναισθημάτων και προσευχής—να προβάλλουν επιλεκτικά μπροστά. Η Μαρία, αναγνωρίσιμη από την βαθιά μπλε κάπα της, κατέχει εξέχουσα θέση κοντά στο κεφάλι του Χριστού. Στη δεξιά πλευρά, ένας ανδρικός μορφή στηρίζει το πάνω μέρος του σώματος, σηματοδοτώντας τη στιγμή ανάμεσα στην πράξη και το τελετουργικό: η τοποθέτηση συνεχίζεται, αλλά η ηρεμία έχει ήδη αρχίσει. Το σπήλαιο-περιβάλλον, σκοτεινό και περιορισμένο, ενισχύει την αίσθηση της απομόνωσης και αναφέρεται στην εγγύτητα του τάφου.

Σύνθεση και οπτική διεύθυνση

Η σύνθεση βασίζεται σε έναν ισχυρό οριζόντιο άξονα: το σώμα του Χριστού σχηματίζει τη βασική γραμμή της παράστασης. Γύρω του, οι θεατές δημιουργούν μια προστατευτική καμάρα, που καθοδηγεί αυτόματα τον θεατή προς το κεντρικό δράμα. Η ιεραρχία στην εικόνα είναι σαφής: πρώτα το λευκό του νεκρικού σάκου, μετά οι εκφράσεις του προσώπου και τα χέρια, και τέλος το φόντο που σκόπιμα υποχωρεί σε σκοτάδι. Αυτή η μπαρόκ 'θεατρικότητα' δεν είναι επιτηδευμένη, αλλά λειτουργική: εστιάζει την προσοχή στην ενσυναίσθηση και τη συλλογιστική.

Τεχνική και επεξεργασία βαφής.

Στη λαδομπογιά σε καμβά χρησιμοποιήθηκε μια δομή χρώματος που είναι χαρακτηριστική της μπαρόκ: διαφανέστερα κατασκευασμένες σκιές έρχονται σε αντίθεση με πιο καλυπτικά, φωτεινά περάσματα. Ιδιαίτερα στο λευκό φόρεμα, με διαφορές τόνων και αραιά φωτεινά σημεία, προβάλλεται ο όγκος. Η επεξεργασία της μπογιάς εναλλάσσεται μεταξύ συγκεντρωμένης λεπτομέρειας (κυρίως στα πρόσωπα και τα χέρια) και πιο απαλών, συνοπτικών ζωνών στο περιβάλλον. Αυτό υποστηρίζει τον θρησκευτικό χαρακτήρα: το ουσιώδες είναι έντονο, το δευτερεύον παραμένει υποδεέστερο.

Παλέτα χρωμάτων και λειτουργία φωτισμού.

Η παλέτα είναι συγκρατημένη και εκλεπτυσμένη: θερμές γήινες αποχρώσεις ( ώχρα, καφέ, αποπνικτικό κόκκινο) κυριαρχούν, διακοπτόμενες από το βαθύ μπλε της Maria και το ισχυρό λευκό του νεκρώσιμου σάκου. Το φως είναι εστιασμένο και σκηνογραφικό: μια συγκεντρωμένη πηγή φωτός φαίνεται να αγγίζει το σκηνικό από έξω, φωτίζοντας τα πρόσωπα από τη σκιά. Αυτή η chiaroscuro-επίδραση δίνει στο έργο την baroque ένταση και ταυτόχρονα την meditative ηρεμία του.

Ιστορική τοποθέτηση της τέχνης

Η παράσταση συνάδει με την ιταλική μπαρόκ, όπου θρησκευτικά θέματα φορτίζονταν με ρεαλισμό, συναισθηματική άμεση έκφραση και δραματικό φωτισμό. Αντί για εκτεταμένα αντικείμενα, ο ζωγράφος εδώ επιλέγει μια περιεκτική και ψυχολογικά πειστική σκηνοθεσία. Το έργο εντάσσεται έτσι στην ευρύτερη παράδοση όπου το φως λειτουργεί ως ουσιαστικό μέσο: όχι μόνο για τη διαμόρφωση της μορφής, αλλά και για την ενίσχυση της ιεράς στιγμής.

Συγγενείς στυλ (εθνικά και διεθνώς, διαχωρισμένοι με κόμμα): Caravaggio, Annibale Carracci, Guido Reni, Guercino, Mattia Preti, Peter Paul Rubens, Rembrandt van Rijn

Καλλιτέχνης και αποδίδωση

Το έργο είναι χωρίς υπογραφή και προσφέρεται ως Ιταλική Σχολή (XVII). Τον 17ο αιώνα ήταν συνηθισμένο τα θρησκευτικά έργα να δημιουργούνται εντός εργαστηριακών κύκλων και περιοχών, όπου μοιράζονταν τύποι σύνθεσης και θεματολογία. Η περιγραφή «Ιταλική Σχολή» υποδηλώνει σε αυτό το πλαίσιο ένα έργο με στιλιστική πειστικότητα μέσα στην παράδοση του μπαρόκ, χωρίς όμως βάσει υπογραφής ή τεκμηριωμένης προέλευσης να μπορεί να ταυτοποιηθεί συγκεκριμένος δάσκαλος. Η συνέπεια στη σύνθεση, η διαχείριση του φωτισμού και οι αναλογίες χρωμάτων υποστηρίζουν την τοποθέτηση αυτού του έργου στην περίοδο και στη γεωγραφική παράδοση αυτή.

Κατάσταση και παρουσίαση

Το πανί έχει διπλωθεί και τοποθετηθεί σε νέο πλαίσιο. Η επιφάνειά του έχει σκοτεινιάσει και υπάρχουν διορθώσεις που υποστηρίζονται από την παρεχόμενη UV καταγραφή. Το πλαίσιο είναι εμφανίσιμο και κατάλληλο, με ένα σημείο τοπικής απώλειας της χρυσής επικάλυψης από σφυρηλατημένο μέταλλο στη μεσαία αριστερή πλευρά του πλαισίου.

Veilingcontext

Ένα συμπαγές, πειστικό έργο σχολείου μπαρόκ με κλασικό θέμα και έντονη chiaroscuro εργασία, κατάλληλο για συλλέκτες 17ου αιώνα θρησκευτικής ζωγραφικής και κουτιών. Προσφέρεται σε μια premium ρύθμιση Χωρίς Αντίτιμο.

Το έργο «Ενταφιασμός του Χριστού» βρίσκεται σε μαύρο ξύλινο πλαίσιο με μερικές ζημιές, λείπει λίγη χρυσή επένδυση από το πλαίσιο στο αριστερό κέντρο (βλ. φωτογραφίες).

Συνολικές διαστάσεις: 50x44,5cm
Διαστάσεις του δοχείου: 36,5x31,5 εκ.

Όλες οι αποστολές γίνονται σε επαγγελματική συσκευασία μέσω FedEx, DPD ή PostNL.

Για όλες τις αποστολές ισχύει επιπλέον χρέωση για υλικό συσκευασίας, η οποία περιλαμβάνεται ήδη στην αναφερόμενη τιμή αποστολής.

Προσπαθούμε να παραδώσουμε το έργο τέχνης σας με ασφάλεια και σε άριστη κατάσταση, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη συσκευασία και τη διαδικασία αποστολής. Για ερωτήσεις ή ειδικά αιτήματα, μπορείτε πάντα να επικοινωνείτε με την εξυπηρέτηση πελατών της Catawiki.

Ο πελάτης είναι υπεύθυνος για τυχόν δασμούς εισαγωγής και επιπλέον έξοδα που ενδέχεται να ισχύουν κατά την παράδοση στο εξωτερικό.