Ecole Européenne vers 1930 - Temple de Philae






Πτυχιούχος Γαλλίδα πλειοδότρια, εργάστηκε στο τμήμα εκτιμήσεων της Sotheby’s Παρίσι.
| 50 € | ||
|---|---|---|
| 30 € |
Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 123113 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Έργο λαδιού σε χαρτόνι με τίτλο Temple de Philae, Ευρωπαϊκή Σχολή περίπου το 1930, τοπίο, στυλ μοντέρνο, χειρόγραφη υπογραφή, αρχική έκδοση, καταγωγή Γαλλία, διαστάσεις 32 cm ύψος x 23,5 cm πλάτος, βάρος 200 g.
Περιγραφή από τον πωλητή
Λάδι σε χαρτόνι που απεικονίζει τον ναό της Philae, ένα από τα πιο διάσημα μνημεία του Νείλου. Η Philae έχει μαγέψει τον κόσμο για πολύ καιρό, τόσο για την ομορφιά της όσο και για την απίστευτη ιστορία του χώρου, που έγινε το 20ό αιώνα ένα ξεχωριστό σύμβολο: ένας αρχαίος ναός του οποίου η εικόνα ταξίδεψε σε όλο τον πλανήτη τη στιγμή που το μέλλον του κρίθηκε με τα μεγάλα έργα στον Νείλο και τις προκλήσεις διατήρησης.
Το εντυπωσιακό είναι ο αντίθεση μεταξύ της διάδοσης του μοτίβου και της παρουσίας του στη ζωγραφική. Το Philae βρίσκεται παντού στη φωτογραφία — καρτ ποστάλ, ταξιδιωτικά άλμπουμ, ρεπορτάζ — σε σημείο που είναι άμεσα αναγνωρίσιμο. Αντίθετα, στη ζωγραφική, το θέμα είναι σαφώς λιγότερο συχνό: απαιτεί μια πραγματική σύνθεση, μια αναπαράσταση του λίθου, του φωτός και κυρίως του νερού, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του μύθου του Philae. Ακριβώς αυτό κάνει αυτό το είδος λαδιού ενδιαφέρον: περνάμε από μια «τεκμηριωμένη» εικόνα σε μια καλλιτεχνική όψη, πιο προσωπική, πιο ευαίσθητη.
Ο Φίλαι είναι αχώριστα συνδεδεμένος με το νερό. Ο ναός βρισκόταν σε ένα νησί του Νείλου και η σχέση του με τον ποταμό αποτελούσε μέρος της ταυτότητάς του: η πρόσβαση, οι τελετές, η φυσική σκηνοθεσία του ιερού. Το μνημείο χρονολογείται κυρίως στην Πτολεμαϊκή εποχή, με προσθήκες Ρωμαϊκές, και ο πρωταρχικός του σκοπός ήταν θρησκευτικός — ένας μεγάλος ιερός χώρος αφιερωμένος στην Ίσιδα, στην καρδιά ενός τόπου προσκυνήματος και λατρείας μεγάλης σημασίας. Τον 20ό αιώνα, ο δεσμός αυτός με το νερό έγινε ακόμη πιο φορτισμένος συμβολικά, καθώς η άνοδος του επιπέδου του ποταμού έκανε τον χώρο ευάλωτο, ενισχύοντας παράδοξα τη φήμη του και την «εικονογραφική» αξία των εικόνων του.
Επιπλέον, τη δεκαετία του 1920, η Αίγυπτος γνώρισε μια πραγματική αναζωπύρωση του καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος: η αιγυπτομανία εκσυγχρονίστηκε, υποστηριζόμενη από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις, την αισθητική του art déco για τις στιλιζαρισμένες μορφές και το αυξανόμενο ενδιαφέρον για ταξίδια στον Νείλο.
Δεν κατάφερα να αναγνωρίσω το μονογράμμα κάτω αριστερά.
Λάδι σε χαρτόνι που απεικονίζει τον ναό της Philae, ένα από τα πιο διάσημα μνημεία του Νείλου. Η Philae έχει μαγέψει τον κόσμο για πολύ καιρό, τόσο για την ομορφιά της όσο και για την απίστευτη ιστορία του χώρου, που έγινε το 20ό αιώνα ένα ξεχωριστό σύμβολο: ένας αρχαίος ναός του οποίου η εικόνα ταξίδεψε σε όλο τον πλανήτη τη στιγμή που το μέλλον του κρίθηκε με τα μεγάλα έργα στον Νείλο και τις προκλήσεις διατήρησης.
Το εντυπωσιακό είναι ο αντίθεση μεταξύ της διάδοσης του μοτίβου και της παρουσίας του στη ζωγραφική. Το Philae βρίσκεται παντού στη φωτογραφία — καρτ ποστάλ, ταξιδιωτικά άλμπουμ, ρεπορτάζ — σε σημείο που είναι άμεσα αναγνωρίσιμο. Αντίθετα, στη ζωγραφική, το θέμα είναι σαφώς λιγότερο συχνό: απαιτεί μια πραγματική σύνθεση, μια αναπαράσταση του λίθου, του φωτός και κυρίως του νερού, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του μύθου του Philae. Ακριβώς αυτό κάνει αυτό το είδος λαδιού ενδιαφέρον: περνάμε από μια «τεκμηριωμένη» εικόνα σε μια καλλιτεχνική όψη, πιο προσωπική, πιο ευαίσθητη.
Ο Φίλαι είναι αχώριστα συνδεδεμένος με το νερό. Ο ναός βρισκόταν σε ένα νησί του Νείλου και η σχέση του με τον ποταμό αποτελούσε μέρος της ταυτότητάς του: η πρόσβαση, οι τελετές, η φυσική σκηνοθεσία του ιερού. Το μνημείο χρονολογείται κυρίως στην Πτολεμαϊκή εποχή, με προσθήκες Ρωμαϊκές, και ο πρωταρχικός του σκοπός ήταν θρησκευτικός — ένας μεγάλος ιερός χώρος αφιερωμένος στην Ίσιδα, στην καρδιά ενός τόπου προσκυνήματος και λατρείας μεγάλης σημασίας. Τον 20ό αιώνα, ο δεσμός αυτός με το νερό έγινε ακόμη πιο φορτισμένος συμβολικά, καθώς η άνοδος του επιπέδου του ποταμού έκανε τον χώρο ευάλωτο, ενισχύοντας παράδοξα τη φήμη του και την «εικονογραφική» αξία των εικόνων του.
Επιπλέον, τη δεκαετία του 1920, η Αίγυπτος γνώρισε μια πραγματική αναζωπύρωση του καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος: η αιγυπτομανία εκσυγχρονίστηκε, υποστηριζόμενη από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις, την αισθητική του art déco για τις στιλιζαρισμένες μορφές και το αυξανόμενο ενδιαφέρον για ταξίδια στον Νείλο.
Δεν κατάφερα να αναγνωρίσω το μονογράμμα κάτω αριστερά.
