Larry Clark - Kiss The Past Hello - 2010

Αυτή είναι η τελευταία αποκλειστική δημοπρασία φωτογραφικών λευκωμάτων από το 5Uhr30.com το 2025.
Με περισσότερα από 100 υπέροχα κομμάτια από τη προσωπική μου συλλογή και από πρόσφατες αγορές.

Εξαιρετική επισκόπηση του πιο γνωστού έργου του Larry Clark.
Παρουσιάζοντας το πρώιμο και νεανικό έργο του, συμπεριλαμβανομένων των Tulsa, Teenage Lust, Punk Picasso και Los Angeles.

Από τις πρώτες του δουλειές στο Tulsa μέχρι σήμερα, αυτή η όμορφα παρουσιασμένη επισκόπηση του έργου του Clark περιλαμβάνει 130 αξέχαστες εικόνες που καταγράφουν το σεξ, τα ναρκωτικά και τη διασκέδαση στη νεανική κουλτούρα.

ΠΟΛΥ ΦΡΕΣΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

Όπως πάντα, το 5Uhr30.com εγγυάται λεπτομερείς και ακριβείς περιγραφές, 100% προστασία μεταφοράς, 100% ασφάλιση μεταφοράς και φυσικά, συνδυασμένη αποστολή - παγκοσμίως.

Η ιδέα είναι να μαζέψουμε όλα αυτά τα γαμημένα εφηβικά αγόρια σε ένα μέρος και να το τελειώσουμε εκεί. Απλά να βάλουμε όλη την εμμονή με το να επιστρέφουμε σε ένα βιβλίο και ίσως να τελειώσει, ίσως να μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
- Larry Clark σε μια συνέντευξη με τον Mike Kelley -

Το 5Uhr30.com ευχαριστεί θερμά για τη στήριξή σας φέτος.
Κάνοντας τις δημοπρασίες φωτοβιβλίων με έναν πωλητή μας στο Catawiki τόσο επιτυχημένες.
Ο Ecki Heuser και η ομάδα του εύχονται ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ σε εσάς και στους δικούς σας για το 2026.

Luhring Augustine, Νέα Υόρκη; Simon Lee Gallery, Λονδίνο. 2010. Πρώτη έκδοση, πρώτη εκτύπωση.

Paperback (όπως εκδόθηκε). 235 x 300 mm. 128 σελίδες. 131 φωτογραφίες σε μαύρο και άσπρο και έγχρωμες. Φωτογραφίες: Larry Clark. Κείμενο στα Αγγλικά.

Υπέροχος τίτλος του Larry Clark, δημοσιευμένος με αφορμή μια έκθεση στο Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris/ARC - σε άριστη κατάσταση.

Αρχικά δημοσιεύτηκε ως σετ σε κουτί, που περιείχε το βιβλίο, μια αφίσα διαστάσεων 24 x 16 ίντσες διπλωμένη σε τέσσερα χρώματα και ένα φυλλάδιο 64 σελίδων με κείμενο και μικρογραφίες ασπρόμαυρων εικονογραφήσεων (εδώ προσφέρεται μόνο το βιβλίο).

Ο Lawrence 'Larry' Donald Clark, γεννημένος το 1943, είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, φωτογράφος, συγγραφέας και παραγωγός ταινιών, γνωστός κυρίως για την αμφιλεγόμενη ταινία εφήβων Kids (1995) και το φωτογραφικό του βιβλίο Tulsa (1971). Το έργο του εστιάζει κυρίως σε νέους που ασχολούνται χαλαρά με παράνομη χρήση ναρκωτικών, ανήλικη σεξουαλική δραστηριότητα και βία, και αποτελούν μέρος μιας συγκεκριμένης υποκουλτούρας, όπως το σερφ, το πανκ ροκ ή το skateboarding.
Ο Clark γεννήθηκε στο Tulsa, Οκλαχόμα. Μάθαινε φωτογραφία από μικρή ηλικία. Η μητέρα του ήταν περιπλανώμενη φωτογράφος μωρών, και εντάχθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση από τα 13 του. Ο πατέρας του ήταν διαχειριστής πωλήσεων που ταξίδευε για το Reader Service Bureau, πουλούσε βιβλία και περιοδικά door-to-door, και σπάνια ήταν στο σπίτι. Το 1959, ο Clark άρχισε να χορηγεί αμφεταμίνες με τους φίλους του.
Ο Κλαρκ φοίτησε στην Σχολή Τέχνης του Λέιτον στο Μιλγουόκι των Γουισκόνσιν, όπου σπούδασε υπό την καθοδήγηση του Ουάλτερ Σέφερ και του Γκέρχαρντ Μπάκερ.
Το 1964, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για ελεύθερη εργασία, αλλά στρατολογήθηκε μέσα σε δύο μήνες στον Στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Από το 1964 έως το 1965, υπηρέτησε στον Πόλεμο του Βιετνάμ σε μια μονάδα που προμήθευε πυρομαχικά σε μονάδες που πολεμούσαν στο βόρειο τμήμα. Οι εμπειρίες του εκεί τον οδήγησαν στην έκδοση του βιβλίου Tulsa το 1971, μια φωτογραφική ντοκουμέντο που απεικονίζει τη χρήση ναρκωτικών από τους νεαρούς φίλους του σε ασπρόμαυρο.
Τακτικά κρατώντας μια κάμερα, από το 1963 έως το 1971, ο Clark δημιούργησε εικόνες της ομάδας του που κάνει χρήση ναρκωτικών, οι οποίες έχουν περιγραφεί από κριτικούς ως «αποκαλύπτοντας την πραγματικότητα της αμερικανικής προαστιακής ζωής στο περιθώριο και ... διαλύοντας μακροχρόνιες μυθοπλαστικές αντιλήψεις ότι τα ναρκωτικά και η βία ήταν μια εμπειρία αποκλειστικά χαρακτηριστική του αστικού τοπίου».
Η συνέχεια του ήταν το Teenage Lust (1983), μια «αυτοβιογραφία» της εφηβικής του παρελθόντος μέσω των εικόνων άλλων. Περιλάμβανε οικογενειακές φωτογραφίες, περισσότερη χρήση ναρκωτικών στην εφηβεία, γραφικές εικόνες σεξουαλικής δραστηριότητας εφήβων και νεαρούς άνδρες «χίστερ» στη Times Square, Νέα Υόρκη. Ο Clark δημιούργησε μια φωτογραφική εξέταση με τίτλο «Τελείως παιδική ηλικία» που εξέταζε την επίδραση των μέσων ενημέρωσης στην κουλτούρα της νεολαίας. Οι φωτογραφίες του βρίσκονται σε δημόσιες συλλογές σε αρκετά μουσεία τέχνης, συμπεριλαμβανομένων των Whitney Museum of American Art, Museum of Photographic Arts και Museum of Fine Arts, Βοστώνη.
Το 1993, ο Clark σκηνοθέτησε το μουσικό βίντεο του Chris Isaak «Solitary Man». Αυτή η εμπειρία εξελίχθηκε σε ενδιαφέρον για τη σκηνοθεσία κινηματογράφου. Μετά τη δημοσίευση άλλων συλλογών φωτογραφίας, ο Clark συναντήθηκε με τον Harmony Korine στη Νέα Υόρκη και ζήτησε από τον Korine να γράψει το σενάριο για την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Kids, η οποία κυκλοφόρησε με αντιδράσεις και ανάμεικτες κριτικές το 1995. Ο Clark συνέχισε να σκηνοθετεί, γυρίζοντας μερικές ακόμη ανεξάρτητες ταινίες μεγάλου μήκους τα επόμενα χρόνια.
Το 2001, ο Clark γύρισε τρεις ταινίες - Bully, Ken Park και Teenage Caveman - σε διάστημα εννέα μηνών. Από το 2017, είναι οι τελευταίες ταινίες του με επαγγελματίες ηθοποιούς.
Το 2002, ο Κλαρκ πέρασε αρκετές ώρες σε ένα αστυνομικό κελί μετά από επίθεση με γροθιές και προσπάθεια πνιγμού του Χάμις ΜακΆλπιν, διευθυντή της Metro Tartan, τον διανομέα της Ken Park στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με τον ΜακΆλπιν, ο οποίος έμεινε με σπασμένο ρείθρο, το περιστατικό προέκυψε από έναν καβγά σχετικά με το Ισραήλ και τη Μέση Ανατολή, και ισχυρίζεται ότι δεν προκάλεσε τον Κλαρκ.
Σε μια συνέντευξη το 2016, ο Κλαρκ συζήτησε τον δια βίου αγώνα του με την κατανάλωση ναρκωτικών, αν και δήλωσε ότι διατηρούσε απόλυτη νηφαλιότητα κατά την παραγωγή ταινιών. Παραδέχτηκε ότι η μόνη εξαίρεση που έκανε στην πρακτική της abstinence κατά την παραγωγή ήταν η ταινία Marfa Girl. Ο Κλαρκ εξήγησε ότι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων αυτής της ταινίας χρησιμοποίησε οπιοειδή για πόνο λόγω διπλής αντικατάστασης γόνατος.
Οι διευθυντές όπως ο Gus Van Sant και ο Martin Scorsese έχουν δηλώσει ότι επηρεάστηκαν από την πρώιμη φωτογραφία του Clark, σύμφωνα με το βιβλίο του Peter Biskind «Down and Dirty Pictures».
Ο Ρότζερ Έμπερτ ήταν οπαδός της δουλειάς του, δίνοντας θετικές κριτικές στα Kids, Another Day in Paradise, Bully και Wassup Rockers.
Στο Kids (1995), την πιο γνωστή ταινία του, εμφανίζονται αγόρια που φαίνεται να είναι ακόμη και 12 ετών να πίνουν χαλαρά αλκοόλ και να χρησιμοποιούν άλλα ναρκωτικά. Η ταινία έλαβε βαθμολογία NC-17 και αργότερα κυκλοφόρησε χωρίς βαθμολογία όταν η Disney αγόρασε τη Miramax.
Ο Κεν Παρκ είναι μια ταινία με πιο σεξουαλικά και βίαια γραφικά στοιχεία από το Kids, συμπεριλαμβανομένης μιας σκηνής αυτο-ερωτικής ασφυξίας και εκσπερμάτισης από έναν συναισθηματικά αναστατωμένο έφηβο (που παίζεται από τον Τζέιμς Ράνσοουν, τότε στα μέσα των 20 ετών). Μέχρι το 2015, δεν έχει κυκλοφορήσει ή διανεμηθεί ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στην Αυστραλία, ο Κεν Πάρκ απαγορεύτηκε λόγω του γραφικού σεξουαλικού περιεχομένου του και μια διαμαρτυρία προβολής που πραγματοποιήθηκε ως αντίδραση τερματίστηκε αμέσως από την αστυνομία. Η αυστραλιανή κριτικός κινηματογράφου Μαργαρίτα Πόμερανζ, συνεξαρχουσα του «At the Movies», σχεδόν συνελήφθη για την προβολή της ταινίας σε μια αίθουσα. Η ταινία δεν κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ο Clark αναφέρει ότι αυτό συνέβη εξαιτίας της αποτυχίας του παραγωγού να εξασφαλίσει άδειες για τη μουσική που χρησιμοποιήθηκε.
Το 2015, ο Clark συνεργάστηκε με την αξιοσημείωτη εταιρεία skateboard και ρουχισμού, την Supreme, για να εορτάσει τα 20 χρόνια των Kids με μια συλλογή από decks, T-shirts και hoodies που παρουσιάζουν στιγμιότυπα από την εμβληματική ταινία. Η συλλογή κυκλοφόρησε στις 21 Μαΐου 2015 στα καταστήματα της Supreme στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες και το Λονδίνο και στις 23 Μαΐου στη θέση της στην Ιαπωνία.
Ο Clark έχει κερδίσει τα κορυφαία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Cognac Festival du Film Policier (για το Another Day in Paradise), στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Στοκχόλμης (για το Bully) και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης (για το Marfa Girl). Έχει επίσης διαγωνιστεί για το Χρυσό Φοίνικα (Kids) και το Χρυσό Λέοντα (Bully).
(Wikipedia)