Αρχαία Ρωμαϊκή Terra Sigillata Θραύσμα αγγείου από πιάτο με σήμα κατασκευαστή. (χωρίς τιμή ασφαλείας)

Αντικείμενο: Θραύσμα πιάτου με σήμανση κατασκευαστή
ΥΛΙΚΟ: Τέρα Σιγίλατα
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ρωμαϊκός
2ος - 3ος αιώνας μ.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 110 mm x 87 mm
Καλή κατάσταση
Προέλευση: Από γερμανική ιδιωτική συλλογή, αποκτηθέντα μεταξύ 1980 - 1990.

Συνοδεύεται από πιστοποιητικό γνησιότητας και άδεια εξαγωγής.

Αν κάνετε προσφορά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και κερδίσετε το αντικείμενο, θα χρειαστεί να υποβάλετε αίτηση για άδεια εξαγωγής στη χώρα σας και η αποστολή θα διαρκέσει από 3 έως 5 εβδομάδες.

Η Τέρα σιγίλατα, ένας λατινικός όρος που σημαίνει «σφραγισμένο χώμα» ή «αργιλώδης ύλη με μικρές εικόνες» (το sigilla αναφέρεται στη σφραγίδα του κατασκευαστή), είναι ένας συγκεκριμένος τύπος λεπτού, μαζικής παραγωγής ρωμαϊκού επιτραπέζιου σκεύους που ήταν δημοφιλής από τον 1ο αιώνα π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ. Το χαρακτηριστικό του είναι το φωτεινό, χαρακτηριστικό κόκκινο ή πορτοκαλί χρώμα και μια επιθυμητή γυαλιστερή επιφάνεια που μιμείται την εμφάνιση μεταλλικών σκευών. Αυτή η γυαλιστερή επιφάνεια επιτεύχθηκε όχι με πραγματική γυάλινη επίστρωση, αλλά με την εφαρμογή μιας λεπτής στρώσης εξαιρετικά διαυγούς, κολλοειδούς αργιλώδους σκόνης, πλούσιας σε σίδηρο, πάνω σε τορνευμένο, δερματώδη σκεύος. Η επίστρωση αυτή στη συνέχεια υαλώθηκε (μερικώς λιώνοντας και συγχωνεύοντας) κατά τη διάρκεια της καύσης σε θερμοκρασίες γύρω στους 950-1050º, με αποτέλεσμα ένα στρώμα που ήταν σε μεγάλο βαθμό αδιάβροχο και ανθεκτικό.

Η Terra sigillata ήταν ιδιαίτερα τυποποιημένη και συχνά διακοσμημένη με ανάγλυφα. Το μεγαλύτερο μέρος των λεπτών, διακοσμημένων σκευών δημιουργούνταν με τη χρήση καλουπιών, όπου σφραγίδες (poinçons) που φέρουν ένα ευρύ ρεπερτόριο εικονικών σκηνών — όπως μυθολογικές ιστορίες, σκηνές κυνηγιού ή ανθοστοιχίες — πιέζονταν στην εσωτερική επιφάνεια του καλουπιού. Αυτή η διαδικασία επέτρεπε την ταχεία, μαζική παραγωγή πολύπλοκων σχεδίων. Το πρώτο και υψηλότερης ποιότητας κέντρο παραγωγής ήταν η Αρέττιο (σύγχρονη Αρέτζο, Ιταλία), που παρήγαγε την «Αρετίνικη Σκευή». Μετά την παρακμή της, η παραγωγή μετατοπίστηκε στη Γαλλία και τη Γερμανία, σε σημαντικές τοποθεσίες όπως η La Graufesenque και η Lezoux, όπου ήταν γνωστή ως «Σαμιακή Σκευή». Αργότερα εργαστήρια στην Ισπανία και τη Βόρεια Αφρική επεκτείνουν το στυλ, διασφαλίζοντας την ευρεία διαθεσιμότητά του σε όλη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Τα θραύσματα Terra sigillata είναι εξαιρετικά πολύτιμα για τους αρχαιολόγους, λειτουργώντας ως βασικό «ευρετήριο απολιθωμάτων» ή χρονολογικός δείκτης για την ημερολόγηση ρωμαϊκών χώρων. Αυτό οφείλεται στη διαδεδομένη κατανομή του υλικού, τις τυποποιημένες μορφές (συχνά ταξινομημένες με τυπολογίες όπως οι μορφές Dragendorff), και την κοινή πρακτική των κεραμιστών να σφραγίζουν τα ονόματά τους ή τα σήματα εργαστηρίου (sigilla) στα θεμέλια των αγγείων. Οι περιόδοι παραγωγής αυτών των διακριτών σφραγίδων κεραμιστών και συγκεκριμένων μορφών αγγείων (όπως το φλυτζάνι Dragendorff 27 ή το μπολ 37) συχνά χρονολογούνται με ακρίβεια, μερικές φορές μέχρι και μια δεκαετία. Συνεπώς, η εύρεση ενός σφραγισμένου θραύσματος επιτρέπει στους αρχαιολόγους να χρονολογήσουν το στρώμα του εδάφους (στρώμα) στο οποίο βρέθηκε, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες για την χρονολόγηση, την οικονομία, τα εμπορικά δίκτυα και το βαθμό ρωμαϊκής επιρροής σε μια συγκεκριμένη περιοχή.