Αρχαίο ρωμαϊκό, Αυτοκρατορικό Ασβεστοκονίαμα με σκόνη χρωστικής σε σκόνη. Κλάσμα μιας τοιχογραφίας με πάπιες. - 317 mm

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: Θραύσμα τοιχογραφίας με πάπιες
ΥΛΙΚΟ: Ασβεστοκονίαμα με ξηρή χρωστική σκόνη
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ρωμαϊκός
1ος Αιώνας μ.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 135 mm x 317 mm x 32 mm
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή κατάσταση, επαγγελματικά ανακαινισμένο
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Αποτελούσε γαλλική ιδιωτική συλλογή, Συλλογή Chevallier-Verel, Παρίσι, αποκτήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα
PARALLEL: Fountain Frieze Ducks fresco House of the Bear Pompeii,Hauser in Pompeji Volume 2: Casa dell' Orso (1988) & Maiuri A., 1955. Una Nuova Pittura Nilotica a Pompei. Roma: Λογ. Nazionale dei Lincei, Tav. II, 2.

Συνοδεύεται από πιστοποιητικό γνησιότητας και άδεια εξαγωγής.

Αν κάνετε προσφορά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και κερδίσετε το αντικείμενο, θα χρειαστεί να υποβάλετε αίτηση για άδεια εξαγωγής στη χώρα σας και η αποστολή θα διαρκέσει από 3 έως 5 εβδομάδες.

Οι πάπιες και άλλα υδρόβια πτηνά ήταν ένα κοινό και διάσημο μοτίβο στη ρωμαϊκή διακοσμητική τέχνη, εμφανιζόμενο συχνά σε ζωντανές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά που ανακαλύφθηκαν από τοποθεσίες όπως η Πομπηία και το Ερκολάνο. Αυτές οι απεικονίσεις συχνά αποτελούσαν μέρος μεγαλύτερων τοπίων, ειδικά των δημοφιλών «Νειλωτικών σκηνών» που ανακαλούσαν την εξωτική άγρια ζωή του αιγυπτιακού ποταμού Νείλου. Σε αυτές τις περίτεχνες συνθέσεις, πάπιες μπορεί να φαίνονται να κολυμπούν ανάμεσα σε νούφαρα, καλάμια και άλλη χλωρίδα, συχνά δίπλα σε βατράχους, ψάρια, ακόμη και κροκόδειλους ή πυγμαίους σε ένα ζωντανό, φυσιοκρατικό ταμπλό. Αυτή η διακοσμητική επιλογή χρησίμευε για να μεταφέρει τον θεατή σε ένα μακρινό, καταπράσινο περιβάλλον, δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση χώρου και φυσικής ομορφιάς που αντισταθμίζει τους συχνά σκοτεινούς και χωρίς παράθυρα εσωτερικούς χώρους των ρωμαϊκών σπιτιών.

Η εμφάνιση των πάπιων στις ρωμαϊκές τοιχογραφίες δεν ήταν καθαρά αισθητική. Είχε επίσης πολιτιστικό και συμβολικό βάρος. Τα υδρόβια πτηνά θεωρούνταν πλάσματα με «χαρακτηριστικό» χαρακτήρα στον ελληνορωμαϊκό κόσμο, μερικές φορές συνδεόμενα με θέματα σοφίας ή ευρηματικότητας, και ήταν επίσης μια γνωστή πηγή τροφής. Σε νεκρές φύσεις, γνωστές ως ξενία (προσφορές επισκεπτών), πουλιά όπως πάπιες και χήνες απεικονίζονταν σχολαστικά μαζί με φρούτα και άλλες προμήθειες για να καταδείξουν τον πλούτο του οικοδεσπότη και τη γενναιόδωρη φιλοξενία προς τους επισκέπτες. Επιπλέον, οι πάπιες ενσωματώνονταν μερικές φορές σε μυθολογικά θέματα, όπως στις πανταχού παρούσες καλλιτεχνικές απεικονίσεις της Λήδας και του Κύκνου, μια ιστορία όπου ο θεός Δίας παίρνει τη μορφή κύκνου, στενού συγγενή της πάπιας, υπογραμμίζοντας τη θέση του είδους στην υψηλή κουλτούρα.

Το στυλ αυτών των διακοσμήσεων ποικίλλει ανάλογα με τα «Πομπηιανά Στυλ» της ζωγραφικής. Στα μεταγενέστερα, πιο διακοσμητικά στυλ, οι πάπιες και άλλα πουλιά μπορούσαν να εμφανίζονται ως μικρότερα, εξαιρετικά λεπτομερή στοιχεία που βρίσκονταν μέσα σε περίπλοκα διακοσμητικά περιγράμματα ή ως πλαισιωμένες βινιέτες στα τεράστια, μονοχρωματικά πάνελ τοίχου. Ένα καλοδιατηρημένο παράδειγμα, όπως η τοιχογραφημένη πάπια από τη Villa di Arianna στις Σταβίες, αναδεικνύει το ταλέντο του Ρωμαίου ζωγράφου για τον φυσιολατρισμό, αποτυπώνοντας τη μορφή και το χρώμα του πουλιού με αξιοσημείωτη λεπτομέρεια. Είτε μέρος μιας μεγαλοπρεπούς Νειλωτικής θέας είτε ένα μικρό, απομονωμένο πουλί σε ένα λεπτό αρχιτεκτονικό πλαίσιο, το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της πάπιας εμπλούτιζε τους εσωτερικούς χώρους των ρωμαϊκών κατοικιών, συνδυάζοντας στοιχεία του φυσικού κόσμου, της κοινωνικής θέσης και της πολιτιστικής εκτίμησης για το εξωτικό.