Αρχαία Ρωμαϊκή Αγγειοπλαστική Μεγάλο πλοίο. Ισπανική άδεια εξαγωγής. - 265 mm

ΑΡΘΡΟ: Σκάφος
ΥΛΙΚΟ: Χειροτεχνία
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ρωμαϊκός
1ος Αιώνας μ.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 237 mm x 265 mm x 235 mm
Καλή κατάσταση
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Ιδιωτική συλλογή από την Ευρώπη, Ex Lakythos S.A.R.L (1987), Ex Galerie Hydra, Γενεύη, Ελβετία (1984)

Συνοδεύεται από πιστοποιητικό γνησιότητας και άδεια εξαγωγής.

Αν κάνετε προσφορά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και κερδίσετε το αντικείμενο, θα χρειαστεί να υποβάλετε αίτηση για άδεια εξαγωγής στη χώρα σας και η αποστολή θα διαρκέσει από 3 έως 5 εβδομάδες.

Η ρωμαϊκή κεραμική, ή κεραμικά, ήταν ένα εξαιρετικά ζωτικό και ευρέως διαδεδομένο μέρος της ζωής σε ολόκληρη την εκτεταμένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, διακριτό κυρίως από την τεράστια κλίμακα παραγωγής και την λειτουργική τυποποίηση. Οι αρχαιολόγοι διαχωρίζουν γενικά τα ρωμαϊκά αγγεία σε δύο κύριες κατηγορίες: τα χοντρά και τα λεπτά κεραμικά. Τα χοντρά κεραμικά ήταν τα καθημερινά, χρηστικά σκεύη—πυρίμαχα κατσαρολικά (olla), ρηχά μύλους (mortaria) και μεγάλοι αποθηκευτικοί και μεταφορικοί αμφορείς με δύο χειρολαβές (amphorae). Συχνά κατασκευάζονταν τοπικά, χωρίς διακόσμηση, και ήταν ανθεκτικά. Τα λεπτά κεραμικά, από την άλλη, ήταν πιο ευαίσθητα και περίτεχνα σκεύη τραπεζιού (ποτήρια, μπολ, πιάτα) που χρησιμοποιούνταν για σερβίρισμα και επίδειξη κατά τη διάρκεια επίσημων δείπνων (convivia). Η τεράστια ποσότητα απορριπτόμενης κεραμικής, όπως ο διάσημος Monte Testaccio στη Ρώμη (ένας λόφος σχεδόν εξ ολοκλήρου φτιαγμένος από σπασμένους αμφορείς), μαρτυρά τον κεντρικό ρόλο τους στην ρωμαϊκή οικονομία και καθημερινή λειτουργία.

Η πιο αναγνωρίσιμη μορφή ρωμαϊκής καλής κεραμικής είναι η Terra Sigillata (Σφραγισμένη Γη), γνωστή επίσης και ως Σαμιακή Κεραμική. Αυτή η κεραμική χαρακτηρίζεται από την χαρακτηριστική σκληρή, γυαλιστερή, κοκκινωπή επιφάνειά της, που επιτυγχάνεται μέσω μιας εξειδικευμένης επίστρωσης και ελεγχόμενης διαδικασίας ψησίματος. Παράγεται σε εξειδικευμένα, σχεδόν βιομηχανικά εργαστήρια στην Ιταλία (Arretine ware) και αργότερα στη Γαλλία, η Σαμιακή κεραμική διακινούταν σε όλη την αυτοκρατορία και συχνά αντιγράφονταν τα σχήματα και η ανάγλυφη διακόσμηση πιο ακριβών μεταλλικών αγγείων. Η διακόσμηση δημιουργούνταν συνήθως με τη χρήση καλουπιών· οι κεραμείς πιέζανε σφραγίδες μέσα στο εσωτερικό του καλουπιού για να δημιουργήσουν περίπλοκες σκηνές (μυθολογικά πρόσωπα, ζώα, μονομαχίες) που εμφανίζονταν σε ανάγλυφο στην εξωτερική επιφάνεια του τελικού αγγείου. Αυτή η μέθοδος μαζικής παραγωγής εξασφάλιζε ομοιομορφία, επιτρέποντας στους αρχαιολόγους να χρησιμοποιούν τα σχήματα και τις σφραγίδες των κατασκευαστών της Σαμιακής κεραμικής για ακριβή χρονολόγηση των αρχαιολογικών χώρων.

Πέρα από τα σκεύη σερβιρίσματος, οι ρωμαϊκές αμφορείς εξυπηρετούσαν εξειδικευμένες λειτουργίες. Οι αμφορείς ήταν ζωτικής σημασίας για το διασυνοριακό εμπόριο, χρησιμοποιούνταν συγκεκριμένα για τη μεταφορά μαζικών αγαθών όπως το κρασί, το ελαιόλαδο και το γαρούμ (ψαρόσουπα). Τα σχήματα και τα υφάσματά τους ήταν πολύ τυποποιημένα, υποδεικνύοντας την προέλευση και το περιεχόμενο. Τα μοτέρια ήταν μια άλλη διακριτή μορφή—βαριά, πλατιά μπολ με τριμμένη εσωτερική επιφάνεια (κατασκευασμένη με άμμο ή θραυσμένα κεραμικά) και συχνά με στόμιο, σχεδιασμένα ειδικά για το τρίψιμο βοτάνων, μπαχαρικών και συστατικών για σάλτσες. Αυτή η τυποποίηση και η λειτουργική εξειδίκευση της ρωμαϊκής κεραμικής αντικατοπτρίζει μια προηγμένη, διασυνδεδεμένη οικονομία και μια εκλεπτυσμένη γαστρονομική κουλτούρα που απαιτούσε συγκεκριμένα εργαλεία για την αποθήκευση, την προετοιμασία και την κατανάλωση τροφίμων.