Chris van der Windt (1877-1952) - Erf met boer en kippen

Κριστόφ βαν ντερ Γουίντ
Βρυξέλλες 1877 - 1952 Λάιντεν
Αυλή με αγρότη και κοτόπουλα
λάδι σε πάνελ.

Ένας ιδιαίτερα όμορφος πίνακας του ιμπρεσιονιστή του Λέιντεν.
Ο πίνακας έχει καθαριστεί πρόσφατα και βρίσκεται ακόμα στο αρχικό του πλαίσιο.

Ο Chris van der Windt ήταν Ολλανδός ζωγράφος.
Ο Van der Windt θεωρείται μέλος των ιμπρεσιονιστών του Leiden, μιας ομάδας ζωγράφων που είναι γνωστή και ως Leiden School. Άλλοι ιμπρεσιονιστές του Λέιντεν είναι οι: Arend Jan van Driesten, Willem van der Nat, Lucas Verkoren, Johannes Cornelis Roelandse και Alex Rosemeier.
Πολλά έργα του Chris van der Windt εκτίθενται στο Δημοτικό Μουσείο De Lakenhal στο Leiden.
Βελγικής/Ολλανδικής καταγωγής, Sint-Jans-Molenbeek 1877 – 1952 Leiden. Ο Chris van der Windt γεννήθηκε στο Βέλγιο από πατέρα μισό Ολλανδό και μισό Βελγίδα και μητέρα Ολλανδέζα. Όταν ο πατέρας του πέθανε σε ηλικία σαράντα ετών, όταν ο Van der Windt ήταν μόλις πέντε ετών, μετακόμισε με τη μητέρα του και τους δύο μικρότερους αδελφούς του στο Leiden, τον τόπο γέννησης της μητέρας του. Εκεί, η μητέρα του νοίκιασε ένα σπίτι και μια λευκή κερκίδα για να στηρίξει την οικογένειά της ως πλύστρα.
Ακόμα και στο δημοτικό σχολείο, το ταλέντο του βαν ντερ Γουίντ στο σχέδιο έγινε εμφανές. Πουλούσε τα σχέδιά του στον δάσκαλό του και στους συμμαθητές του για μια δεκάρα ή ένα μολύβι. Έτσι, αργότερα γράφτηκε σε επαγγελματική σχολή για να μάθει το επάγγελμα του ζωγράφου σπιτιών. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα διακοσμητικού σχεδίου.
Από το 1894 έως το 1897, εργάστηκε ως βαφέας σπιτιών. Στο Λέιντεν, παρακολούθησε επίσης μαθήματα στη σχολή σχεδίου του Βίλχελμ Γιόχαν Λάμπε. Το 1898 και το 1899, μαθήτευσε κοντά στον διάσημο διακοσμητικό ζωγράφο Πίτερ Γιοχάνες Νίστεν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ζωγράφισε εκτενώς για το Stadsgehoorzaal (Αίθουσα Συναυλιών της Πόλης) και το Schouwburg (Θέατρο της Πόλης) στο Λέιντεν. Το 1900, ο φαν ντερ Βιντ αποφάσισε να συνεχίσει ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης.
Αν και δεν έλαβε ακαδημαϊκή εκπαίδευση ως ζωγράφος, ο φαν ντερ Γουίντ ανέπτυξε γρήγορα ένα δυνατό, ξεχωριστό στυλ και σημαντικές τεχνικές δεξιότητες. Έγινε ένας επιδέξιος ζωγράφος λαδιού, καθώς και ένας επιδέξιος ακουαρέλας. Στο στυλ της Σχολής της Χάγης, ζωγράφισε τοπία, αγροκτήματα και αυλές στην περιοχή γύρω από το Λέιντεν, το Στόμπβαϊκ, το Ζότερβουντε, το Ζότερμερ, το Νόορντβαϊκερχαουτ, το Νόοτντορπ, το Ρέινσμπουργκ, το Ζέγκβαρντ και το Κάτβαϊκ. Συχνά έβγαινε έξω με φίλους ζωγράφους για να ζωγραφίσει, από τις πέντε το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Περνούσε πολύ χρόνο με τους ζωγράφους του Λέιντεν Άρεντ Γιαν φαν Ντρίστεν και Αλεξάντερ Ρόζεμαϊερ, φίλους ζωής.
Μια ξεχωριστή ομάδα στο έργο του φαν ντερ Γουίντ αποτελούν οι νεκρές φύσεις του. «Η χρήση του χρώματος στα τοπία και τις αγροικίες του ακολουθεί πλήρως την παράδοση της Σχολής της Χάγης, με άφθονες γκρι, καφέ και πράσινες αποχρώσεις».
Μέσα σε λίγα χρόνια, το ταλέντο του βαν ντερ Γουίντ ανακαλύφθηκε από το εμπόριο έργων τέχνης. Μεταξύ 1903 και 1917, πούλησε μεγάλο αριθμό έργων μέσω των φημισμένων εμπόρων τέχνης Boussod en Valadon & Cie στη Χάγη. Δεν παρέμειναν όλα τα έργα του στην Ολλανδία. Πολλά πουλήθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Στο Boussod en Valadon, γνώρισε φημισμένους ζωγράφους της Σχολής της Χάγης, όπως τον Willem Maris και τον Willem Bastiaan Tholen, οι οποίοι εκτίμησαν ιδιαίτερα το έργο του. Το 1907, ο φημισμένος Jozef Israëls ζήτησε ακόμη και από τον Van der Windt να γίνει μέλος της έγκριτης "Hollandsche Teekenmaatschappij" (Ολλανδική Εταιρεία Σχεδίου), μια σημαντική τιμή για την εποχή.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο βαν ντερ Γουίντ είδε τις τιμές των έργων του να αυξάνονται και κατάφερε να βγάλει καλά χρήματα. Μετά το κλείσιμο των Boussod και Valadon το 1917, πούλησε τα έργα του κυρίως μέσω του γνωστού εμπόρου έργων τέχνης και κορνιζοποιού Sala, ο οποίος είχε υποκαταστήματα στο Λέιντεν και τη Χάγη.

Ο πίνακας συσκευάζεται προσεκτικά και αποστέλλεται με συστημένη επιστολή.