William Klein (1926-2022) - New York, 1955

Ο Γουίλιαμ Κλάιν ήταν πρωτοπόρος της εποχής του, ένας πολυκλαδικός καλλιτέχνης που εργάστηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική και τον κινηματογράφο καθ' όλη τη διάρκεια της αξιοσημείωτης καριέρας του.

Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, κατατάχθηκε στον Στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών και τοποθετήθηκε στη Γερμανία κατά τη διάρκεια της Συμμαχικής κατοχής. Μετά την αποστράτευσή του, μετακόμισε στο Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε και εγγράφηκε στη Σορβόννη.

Μετά τη γερμανική κατοχή, το Παρίσι άρχισε να καλωσορίζει πίσω τους καλλιτέχνες που είχαν φύγει κατά τη διάρκεια του πολέμου, μαζί με μια αναπτυσσόμενη γενιά νέων δημιουργών από την πόλη και όχι μόνο. Μεταξύ αυτών, ο Κλάιν γνώρισε τον επιδραστικό avant-garde ζωγράφο Φερνάν Λεζέ και έγινε φίλος με άλλους νέους καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των συμπατριωτών του Αμερικανών Έλσγουορθ Κέλι και Τζακ Γιάνγκερμαν, οι οποίοι θα γίνονταν ιδιαίτερα επιδραστικοί στον τομέα τους.

Ο Κλάιν είναι ίσως περισσότερο γνωστός ως φωτογράφος, αν και αυτή δεν ήταν ποτέ η πρόθεσή του. Τα πρώτα του πειράματα με την κάμερα περιλάμβαναν την απαθανάτιση εικόνων των ζωγραφικών του έργων να κινούνται σε περιστρεφόμενες οθόνες. Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά από τολμηρές, γεωμετρικές συνθέσεις που τράβηξαν την προσοχή του Αλεξάντερ Λίμπερμαν, του εντυπωσιακού Ουκρανού καλλιτεχνικού διευθυντή της Vogue, ο οποίος το 1954 του πρόσφερε δουλειά ως φωτογράφος προσωπικού. Ο Κλάιν επέστρεψε στην πόλη του και, ενώ φωτογράφιζε για το περιοδικό, άρχισε επίσης να απαθανατίζει την καθημερινή ζωή στους δρόμους της πόλης, ωθούμενος από το ίδιο ενδιαφέρον για την κίνηση, το χάος και την αμεσότητα που είχε διαμορφώσει τα αφηρημένα πειράματά του στο Παρίσι.

Οι φωτογραφίες του Κλάιν στη Νέα Υόρκη αποκάλυψαν τις κοινωνικές διαιρέσεις και η προσέγγισή του θεωρήθηκε υπερβολικά αντισυμβατική για την εποχή. Παρ' όλα αυτά, βρήκε έναν εκδότη στο Παρίσι και, το 1956, δημοσίευσε την πρώτη του μονογραφία, με τίτλο «Η ζωή είναι καλή και καλή για σένα στη Νέα Υόρκη».

Εν τω μεταξύ, στη Vogue, ο Klein άφηνε το στίγμα του στον κόσμο της μόδας. Χρησιμοποίησε κοκκώδεις υφές, ευρυγώνιους και τηλεφακούς, και φλας σε συνδυασμό με πολλαπλές εκθέσεις, δίνοντας στις εικόνες μόδας του τον ξεχωριστό δυναμισμό και την απρόβλεπτη φύση της φωτογραφίας δρόμου. Επίσης, έπαιρνε μοντέλα από το στούντιο, συχνά αλληλεπιδρώντας μαζί τους και ενθαρρύνοντάς τα να αλληλεπιδράσουν με τους περαστικούς, προσθέτοντας ένα ακόμη επίπεδο αυθορμητισμού. Ενώ δεν ήταν ο πρώτος που φωτογράφιζε editorial μόδας σε «πραγματικά» περιβάλλοντα (οι Frank Horvat και Frances McLaughlin-Gill πρωτοστάτησαν σε παρόμοιες τεχνικές), το όραμά του ήταν μοναδικό: τολμηρό, μερικές φορές χαοτικό, αλλά πάντα ζωντανό. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Vogue, η οποία διήρκεσε περισσότερο από μια δεκαετία, δημιούργησε μερικές από τις πιο εντυπωσιακές και επιδραστικές φωτογραφίες μόδας της εποχής.



Τίτλος: Νέα Υόρκη, 1955
Συγγραφέας(-είς): Γουίλιαμ Κλάιν (1926-2022)
Φωτολιθογραφική εκτύπωση σε χοντρό χαρτί.
«Πνευματικά δικαιώματα William Klein» στο μπροστινό μέρος της εικόνας (δείτε φωτογραφίες).
Διαστάσεις: 34,5x29,5 εκ.
Πολύ καλά διατηρημένο