Γερμανικά κράτη. 41 different OLD coins 1773-1873 including silver

Πρέπει οπωσδήποτε να το δείτε (!) - ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες
Γερμανικά κράτη, ελκυστική συλλογή με 40 διαφορετικά νομίσματα του 18ου και 19ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένων αρκετών ασημένιων νομισμάτων, καλύτερων τύπων και καλύτερων ποιοτήτων. ελκυστική συλλογή

Ρίξτε μια ματιά στις άλλες παρτίδες δημοπρασιών Catawiki για περισσότερες συλλογές νομισμάτων ή/και προσθέστε μας στα αγαπημένα σας για να βρείτε εύκολα τις μελλοντικές παρτίδες δημοπρασιών μας.

Υποβάλετε προσφορές με σιγουριά. AG-Worldcoins, πάνω από 7000 lots πωλήθηκαν στο Catawiki. Υψηλή βαθμολογία σχολίων.

Παρακαλούμε αξιολογήστε αυτήν την παρτίδα με βάση τις παρεχόμενες εικόνες.
Θα αποσταλεί μέσω συστημένης αλληλογραφίας.
Χρεώνω μόνο 1x τα έξοδα αποστολής όταν αγοράζετε πολλαπλές παρτίδες στην ίδια δημοπρασία.

Μπορείτε να κάνετε προσφορά και για τα υπόλοιπα προϊόντα μου:
https://veiling.catawiki.nl/aanbod/hamaca


ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ
Αν και η προέλευση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας μπορεί να εντοπιστεί στη Συνθήκη του Βερντέν, η οποία παραχώρησε τα εδάφη του Καρλομάγνου ανατολικά του Ρήνου στον Γερμανό πρίγκιπα Λουδοβίκο, για αιώνες ήταν λίγο περισσότερο από μια γεωγραφική έκφραση, που αποτελούνταν από εκατοντάδες ουσιαστικά αυτόνομα μεγάλα και μικρά κράτη. Ονομαστικά τα κράτη όφειλαν την υποταγή τους στον Άγιο Ρωμαίο Αυτοκράτορα, ο οποίος ήταν επίσης Γερμανός βασιλιάς, αλλά καθώς οι Αυτοκράτορες έδειχναν όλο και λιγότερο ενδιαφέρον για τη Γερμανία, η πραγματική εξουσία περιήλθε στους άρχοντες των επιμέρους κρατών. Ο κατακερματισμός της αυτοκρατορίας κορυφώθηκε με την τραγική κατάληξη του Τριακονταετούς Πολέμου, 1618-48, ο οποίος κατέστρεψε μεγάλο μέρος της Γερμανίας, κατέστρεψε τη γεωργία και τη μεσαιωνική εμπορική της υπεροχή και έβαλε τέλος στην προσπάθεια των Αψβούργων να ενοποιήσουν τη Γερμανία. Στερούμενη διοικητικής ικανότητας λόγω έλλειψης πόρων, η αυτοκρατορική εξουσία κατέστη εντελώς ανίσχυρη. Εκείνη την εποχή, η Γερμανία περιλάμβανε περίπου 1.800 μεμονωμένα κράτη, μερικά με πληθυσμό μόλις 300 κατοίκων. Η Γερμανική Αυτοκρατορία της πρόσφατης ιστορίας (η δημιουργία του Μπίσμαρκ) σχηματίστηκε στις 14 Απριλίου 1871, όταν βασιλιάς της Πρωσίας έγινε ο Γερμανός αυτοκράτορας Γουλιέλμος Α΄. Η νέα αυτοκρατορία περιλάμβανε 4 βασίλεια, 6 μεγάλα δουκάτα, 12 δουκάτα και πριγκιπάτα, 3 ελεύθερες πόλεις και την μη αυτόνομη επαρχία της Αλσατίας-Λωρραίνης. Τα κράτη είχαν το δικαίωμα να εκδίδουν χρυσά και ασημένια νομίσματα αξίας μεγαλύτερης από 1 μάρκο. Τα νομίσματα του 1 μάρκου και κάτω ήταν γενικές εκδόσεις της αυτοκρατορίας.
Σημάδια ΜΙΝΤ
A - Βερολίνο, 1750-ημερομηνία
A - Clausthal (Ανόβερο), 1833-1849
Β - Μπαϊρόιτ, Φραγκονία (Πρωσία), 1796-1804 Β - Μπρέσλαου (Πρωσία, Σιλεσία), 1750-1826
Β - Μπράνσγουικ (Μπράνσγουικ), 1850-1860
Β - Μπρούνσβικ (Βεστφαλία), 1809-1813
Β - Δρέσδη (Σαξονία), 1861-1872
Β - Αννόβερο (Μπρούνσβικ), 1860-1871
Β - Αννόβερο (Ανατολική Φρισία), 1823-1825
Β - Αννόβερο (Γερμανία) 1872-1878
Β - Αννόβερο (Αννόβερο) 1821-1866
Β - Αννόβερο (Πρωσία) 1866-1873
Β - Ρέγκενσμπουργκ (Ρέγκενσμπουργκ) 1809
B.H. Φρανκφούρτη (Ελεύθερη Πόλη της Φρανκφούρτης), 1808 B (ροζέτα) H - Ρέγκενσμπουργκ (Ρηνανίας)
Συνομοσπονδία) 1802-1812
C - Κάσελ (Βεστφαλία), 1810-1813
C - Κλάουσθαλ (Μπράνσγουικ)
C - Clausthal (Ανόβερο), 1813-1834
C - Clausthal (Βεστφαλία), 1810-1811
C - Δρέσδη (Σαξονία), 1779-1804
C - Φρανκφούρτη (Γερμανία), 1866-1879
Δ - Άουριχ (Ανατολική Φρισία υπό Πρωσία), 1750-1806 Δ - Ντίσελντορφ, Ρηνανία (Πρωσία), 1816-1848
Δ - Μόναχο (Γερμανία), 1872-σήμερα
E - Δρέσδη (Γερμανία), 1872-1887
Ε - Μούλντενχουτεν (Γερμανία), 1887-1953
F - Δρέσδη (Σαξονία), 1845-1858
F - Μαγδεμβούργο (Πρωσία), 1750-1806
F - Κάσελ (Έσση-Κάσελ), 1803-1807
F - Στουτγάρδη (Γερμανία) 1872-ημερομηνία
Γ - Δρέσδη (Σαξονία), 1833-1844, 1850-1854
G - Γκλατς (Πρωσική Σιλεσία) 1807-1809
G - Καρλσρούη (Γερμανία) 1872-ημερομηνία
G - Στέττιν στην Πομερανία (Πρωσία), 1750-1806 GN-BW - Μπάμπεργκ (Μπάμπεργκ)
H - Ντάρμσταντ (Γερμανία) 1872-1882
H - Δρέσδη (Σαξονία) 1804-1812
Χ.Κ. - Ρόστοκ (Ρόστοκ) 1862-1864
I - Αμβούργο (Γερμανία)
J - Αμβούργο (Γερμανία) 1873-ημερομηνία
J - Παρίσι (Βεστφαλία) 1808-1809
M.C. - Μπράνσγουικ (Μπράνσγουικ), 1813-14, 1820
P.R. - Ντίσελντορφ (Γιούλιχ-Μπεργκ), 1783-1804
S - Δρέσδη (Σαξονία) 1813-1832
S - Αννόβερο (Αννόβερο) 1839-1844
ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Μέχρι το 1871, το Μάρκο (Marck) ήταν μέτρο βάρους.
Βόρεια Γερμανικά Κράτη μέχρι το 1837
2 Χέλερ = 1 Πφένινγκ
8 Pfennige = 1 Mariengroschen 12 Pfennige = 1 Groschen
24 Γκρόσεν = 1 Τάλερ
2 Γκούλντεν = 1,1/3 Ράιχσταλερ
1 Σπέσισταλερ (πριν το 1753)
1 Τάλιρο Συνεδρίου (μετά το 1753)
Βόρεια Γερμανικά Κράτη μετά το 1837
12 Pfennige = 1 Groschen 30 Groschen = 1 Thaler
1 Φεραϊνστάλερ (μετά το 1857)
Νότια Γερμανικά Κράτη μέχρι το 1837
8 Heller = 4 Pfennige = 1 Kreuzer
24 Kreuzer Landmunze = 20 Kreuzer
Συνέδριο Μούνζε
120 Σύμβαση Kreuzer = 2 Σύμβαση
Γκούλντεν = 1 Συνεδριακό Τάλιρο
Νότια Γερμανικά Κράτη μετά το 1837
8 Heller = 4 Pfennige = 1 Kreuzer
Γερμανικά κράτη 1857-1871
Ως αποτέλεσμα της Νομισματικής Σύμβασης του 1857, όλα τα γερμανικά κράτη υιοθέτησαν ένα Vereinsthaler ομοιόμορφου βάρους που αντιστοιχούσε στο 1/30 της καθαρής λίβρας ασημιού. Συνέχισαν να χρησιμοποιούν τις περιφερειακές μονάδες νομισμάτων μικρής κλίμακας για να διαιρέσουν το Vereinsthaler για σκοπούς κοπής μικρών νομισμάτων.
Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1871, όταν το παλιό σύστημα Τάλερ εγκαταλείφθηκε υπέρ του συστήματος του Μάρκου (100 Πφένινγκ = 1 Μάρκο), το Φεραϊνστάλερ συνέχισε να κυκλοφορεί ως νόμιμο νόμισμα των 3 μάρκων και το διπλό Τάλερ ως νόμισμα των 6 μάρκων μέχρι το 1908. Το 1908, τα Φεραϊνστάλερ απονομισματοποιήθηκαν επίσημα και τα κέρματα Τάλερ αντικαταστάθηκαν από το νέο νόμισμα των 3 μάρκων, το οποίο είχε τις ίδιες προδιαγραφές με το παλιό Φεραϊνστάλερ. Τα κέρματα του διπλού Τάλερ δεν αντικαταστάθηκαν, καθώς δεν υπήρχε μεγάλη ζήτηση για ένα νόμισμα των 6 μάρκων. Μέχρι τη δεκαετία του 1930, το γερμανικό κοινό συνέχισε να αναφέρεται στο νόμισμα των 3 μάρκων ως «Τάλερ».
Χρυσός από το 1871
100 Πφένινγκ = 1 Μάρκο
ΜΑΡΤΕΣ VERRECHNUNGS & GUTSCHRIFTS
Αυτές ήταν μεταλλικές αποδείξεις χρέους που χρησιμοποιούνταν για εμπορικούς και τραπεζικούς σκοπούς λόγω της έλλειψης διαθέσιμων βοηθητικών νομισμάτων. Αυτά τα νομίσματα μπορούσαν να εξαργυρωθούν σε επαρκείς ποσότητες.