Cosimo Privato (1899-1971) - Nudo Femminile - NO RESERVE






Ειδική στα έργα και σχέδια παλαιών δασκάλων του 17ου αιώνα με εμπειρία σε δημοπρασίες.
| 2 € | ||
|---|---|---|
| 1 € |
Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 122630 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Nudo Femminile – NO RESERVE, 1950–1960, τεχνική μικτή, Ιταλία; πωλείται με κάδρο.
Περιγραφή από τον πωλητή
Σημαντικός πίνακας από συλλογή.
Κόζιμο Πριβάτο (1899-1971)
Γυναικείο γυμνό
Αυθεντικό έργο, υπογεγραμμένο, με πιστοποιητικό γνησιότητας
Σκίτσο με μολύβι σε χαρτί
COSIMO ΙΔΙΩΤΙΚΟ
Ο Κόζιμο Πριβάτο (1899-1971) είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους και πρωτότυπους ζωγράφους της βενετσιάνικης «παλιάς φρουράς»: της ομάδας που ανήλθε σε εξέχουσα θέση στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Έμενε πάντα στη Βενετία, σπάνια φεύγοντας από την πόλη καταγωγής του. Ήταν ο πρώτος από τους φίλους και συγχρόνους του (Νοβάτι, Μόρι, Σεϊμπέζι, Ραβέννα, Ντάλα Ζόρτσα, Μπεργκαμίνι, κ.λπ.) που σημείωσε επιτυχία.
Το 1926 έγινε δεκτός στην Μπιενάλε, όπου εξέθετε σε κάθε διοργάνωση μέχρι το 1938.
Το 1930 ήταν ο νεότερος εκθέτης στην Μπιενάλε. Το 1934, ένας μεγάλος τοίχος με επτά έργα αφιερώθηκε σε αυτόν. Έκθετε έργα του στην Όπερα Bevilacqua La Masa κάθε χρόνο από το 1920 έως το 1940.
Μεταξύ των δεκαετιών του 1920 και του 1930 ήταν τακτικός εκθέτης: μεταξύ αυτών είναι η Quadrennial στη Ρώμη το 1935, η περίφημη Έκθεση του Πίτσμπουργκ (ΗΠΑ) το 1932, οι εκθέσεις στην Πράγα, τη Βιέννη, τη Βαρσοβία, την Αθήνα και τη Σόφια που διοργάνωσε η Μπιενάλε, η πρώτη Διεθνής Έκθεση στο Φιούμε το 1925, καθώς και η Διεθνής Έκθεση Διακοσμητικών Τεχνών στη Μόντσα, η Permanente στο Μιλάνο, οι Μπιενάλε του Μιλάνου και οι Περιφερειακές Εκθέσεις στην Πάντοβα και τη Βιτσέντζα. Πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Πινακοθήκη Celentano στο Μιλάνο το 1930. Ακολούθησαν άλλες στην Πάντοβα, την Τεργέστη, το Μπέργκαμο, τη Βερόνα και τη Βενετία (Πινακοθήκη Sandri, 1941).
Αυτή στο Μιλάνο (Γκαλερί Mediolanum, 1946) ήταν η τελευταία μεγάλη ατομική του έκθεση. Ακολούθησαν κι άλλες, αλλά λίγες, μετά τον πόλεμο, ειδικά στην Τεργέστη.
Ζούσε ολοένα και περισσότερο σε απομόνωση, συμμετέχοντας σε περιστασιακές ομαδικές εκθέσεις. Μετά τον θάνατό του, οργανώθηκαν αρκετές μεταθανάτιες εκδηλώσεις αφιερωμένες στον καλλιτέχνη, η πρώτη από τις οποίες πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1971 στην Πινακοθήκη San Vidal στη Βενετία.
Πολλά από τα έργα του ανατέθηκαν από τον Privato, ξεκινώντας με τα γελοιογραφικά για τη διακόσμηση με ψηφιδωτά στην αίθουσα υποδοχής του Βασιλικού Παλατιού στο Κάιρο. Είχε συχνή επαφή, τόσο τη δεκαετία του 1920 και του 1930 όσο και αργότερα, με εθνικούς και διεθνείς εμπόρους, οι οποίοι αγόραζαν τα έργα του. Οι πίνακές του κέρδισαν πολλά βραβεία σε επίσημες εκθέσεις και αγοράστηκαν.
Στις αγορές του περιλαμβάνονται εκείνες του Βασιλιά στην Μπιενάλε του 1932, του Δήμου της Βενετίας και άλλων ιδρυμάτων στις εκθέσεις Bevilacqua La Masa το 1927, το 1929, το 1931 και το 1932, του Υπουργείου Παιδείας για την Galleria d'Arte Moderna στη Ρώμη, του Δήμου του Μπάρι, της Τράπεζας της Ιταλίας και της Cassa di Risparmio di Venezia, και της Νομαρχίας της Βενετίας. Πολλοί κριτικοί έχουν γράψει γι' αυτόν, από τον Ojetti μέχρι τον Damerini, από τον Nebbia μέχρι τον Potzi, από τον Celentano μέχρι τον Passarella, από τον Perocco μέχρι τον Rizzi. Αυτή η έκθεση στο Μέστρε είναι η πρώτη ανθολογική αναδρομική έκθεση του έργου του, καθώς και η αφορμή για την πρώτη του κανονική δημοσίευση, πέρα από τα λίγα φυλλάδια και καταλόγους που έχουν απομείνει.
Με πιστοποιητικό γνησιότητας σύμφωνα με το νόμο
* Το πλαίσιο επισυνάπτεται ως δώρο.
Ασφαλισμένη αποστολή
Ασφαλής συσκευασία
Ιστορία πωλητή
Σημαντικός πίνακας από συλλογή.
Κόζιμο Πριβάτο (1899-1971)
Γυναικείο γυμνό
Αυθεντικό έργο, υπογεγραμμένο, με πιστοποιητικό γνησιότητας
Σκίτσο με μολύβι σε χαρτί
COSIMO ΙΔΙΩΤΙΚΟ
Ο Κόζιμο Πριβάτο (1899-1971) είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους και πρωτότυπους ζωγράφους της βενετσιάνικης «παλιάς φρουράς»: της ομάδας που ανήλθε σε εξέχουσα θέση στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Έμενε πάντα στη Βενετία, σπάνια φεύγοντας από την πόλη καταγωγής του. Ήταν ο πρώτος από τους φίλους και συγχρόνους του (Νοβάτι, Μόρι, Σεϊμπέζι, Ραβέννα, Ντάλα Ζόρτσα, Μπεργκαμίνι, κ.λπ.) που σημείωσε επιτυχία.
Το 1926 έγινε δεκτός στην Μπιενάλε, όπου εξέθετε σε κάθε διοργάνωση μέχρι το 1938.
Το 1930 ήταν ο νεότερος εκθέτης στην Μπιενάλε. Το 1934, ένας μεγάλος τοίχος με επτά έργα αφιερώθηκε σε αυτόν. Έκθετε έργα του στην Όπερα Bevilacqua La Masa κάθε χρόνο από το 1920 έως το 1940.
Μεταξύ των δεκαετιών του 1920 και του 1930 ήταν τακτικός εκθέτης: μεταξύ αυτών είναι η Quadrennial στη Ρώμη το 1935, η περίφημη Έκθεση του Πίτσμπουργκ (ΗΠΑ) το 1932, οι εκθέσεις στην Πράγα, τη Βιέννη, τη Βαρσοβία, την Αθήνα και τη Σόφια που διοργάνωσε η Μπιενάλε, η πρώτη Διεθνής Έκθεση στο Φιούμε το 1925, καθώς και η Διεθνής Έκθεση Διακοσμητικών Τεχνών στη Μόντσα, η Permanente στο Μιλάνο, οι Μπιενάλε του Μιλάνου και οι Περιφερειακές Εκθέσεις στην Πάντοβα και τη Βιτσέντζα. Πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Πινακοθήκη Celentano στο Μιλάνο το 1930. Ακολούθησαν άλλες στην Πάντοβα, την Τεργέστη, το Μπέργκαμο, τη Βερόνα και τη Βενετία (Πινακοθήκη Sandri, 1941).
Αυτή στο Μιλάνο (Γκαλερί Mediolanum, 1946) ήταν η τελευταία μεγάλη ατομική του έκθεση. Ακολούθησαν κι άλλες, αλλά λίγες, μετά τον πόλεμο, ειδικά στην Τεργέστη.
Ζούσε ολοένα και περισσότερο σε απομόνωση, συμμετέχοντας σε περιστασιακές ομαδικές εκθέσεις. Μετά τον θάνατό του, οργανώθηκαν αρκετές μεταθανάτιες εκδηλώσεις αφιερωμένες στον καλλιτέχνη, η πρώτη από τις οποίες πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1971 στην Πινακοθήκη San Vidal στη Βενετία.
Πολλά από τα έργα του ανατέθηκαν από τον Privato, ξεκινώντας με τα γελοιογραφικά για τη διακόσμηση με ψηφιδωτά στην αίθουσα υποδοχής του Βασιλικού Παλατιού στο Κάιρο. Είχε συχνή επαφή, τόσο τη δεκαετία του 1920 και του 1930 όσο και αργότερα, με εθνικούς και διεθνείς εμπόρους, οι οποίοι αγόραζαν τα έργα του. Οι πίνακές του κέρδισαν πολλά βραβεία σε επίσημες εκθέσεις και αγοράστηκαν.
Στις αγορές του περιλαμβάνονται εκείνες του Βασιλιά στην Μπιενάλε του 1932, του Δήμου της Βενετίας και άλλων ιδρυμάτων στις εκθέσεις Bevilacqua La Masa το 1927, το 1929, το 1931 και το 1932, του Υπουργείου Παιδείας για την Galleria d'Arte Moderna στη Ρώμη, του Δήμου του Μπάρι, της Τράπεζας της Ιταλίας και της Cassa di Risparmio di Venezia, και της Νομαρχίας της Βενετίας. Πολλοί κριτικοί έχουν γράψει γι' αυτόν, από τον Ojetti μέχρι τον Damerini, από τον Nebbia μέχρι τον Potzi, από τον Celentano μέχρι τον Passarella, από τον Perocco μέχρι τον Rizzi. Αυτή η έκθεση στο Μέστρε είναι η πρώτη ανθολογική αναδρομική έκθεση του έργου του, καθώς και η αφορμή για την πρώτη του κανονική δημοσίευση, πέρα από τα λίγα φυλλάδια και καταλόγους που έχουν απομείνει.
Με πιστοποιητικό γνησιότητας σύμφωνα με το νόμο
* Το πλαίσιο επισυνάπτεται ως δώρο.
Ασφαλισμένη αποστολή
Ασφαλής συσκευασία
