Λάμπα λαδιού ζωοειδούς τελετουργικού σε μπρούντζο με πουλί - Άνοιγμα χαλκού με χαμένη κερί. - Ινδία - 18ος-19ος αιώνας

Λαμπάδα λαδιού ριituale zoomorfa σε μπρούντζο με πουλί – Βόρεια Ινδία / ινδο-ισλαμικό πλαίσιο, XVIII-XIX αιώνας

Μια σπάνια και γοητευτική επιτραπέζια λάμπα λαδιού από χυτοσίδηρο, κατασκευασμένη σε μορφή ζωώδους μορφής με κομψό στιλιζαρισμένο πουλί, πιθανώς παγώνι ή άλλο συμβολικό πουλί, διαμορφωμένο με μεγάλη πλαστική δύναμη και πλούσια χαραγμένο με βούρτσα. Το σώμα του ζώου λειτουργεί ως δοχείο λαδιού, διακοσμημένο με πυκνή διακόσμηση από μοτίβα με κουκκίδες, κυματιστές γραμμές και κυκλικά καρτζί, ενώ το κεφάλι, μακρύ και περήφανο, παρουσιάζει μια εκφραστική αρχαϊκή απόδοση, αλλά και εκλεπτυσμένη. Στη βασική δομή συνδέεται μια μαζική αλυσίδα με τελικό γάντζο, επιβεβαιώνοντας τη χρήση ως επιτραπέζια ή τελετουργική λάμπα. Η τρύπια μύτη και το μακρύ διατρητό στοιχείο υποδεικνύουν σαφώς τη λειτουργία της παραδοσιακής λαδιού, με τεχνικές λύσεις χαρακτηριστικές των αρχαϊκών προ-βιομηχανικών παραγωγών.
Με στυλ, εικονογραφία και τεχνική, το αντικείμενο αποδίδεται στη βόρεια Ινδία ή στην περιοχή Ντεκάν, σε ένα ινδο-ισλαμικό πλαίσιο που διαποτίζεται έντονα από παλαιότερες τοπικές παραδόσεις, όπου η συμβολική ζωική συνεχίζει να συνυπάρχει με την ισλαμική αισθητική για την αφηρημένη διακόσμηση. Η πιο πιθανή χρονολόγηση είναι μεταξύ του 17ου και 18ου αιώνα, περίοδος κατά την οποία τέια φανάρια χρησιμοποιούνταν τόσο σε ευγενική οικιακή χρήση όσο και σε θρησκευτικά ή τελετουργικά πλαίσια.
Η πατίνα είναι αρχαία, συμπαγής και συνεπής, με στρωματοποιημένες οξειδώσεις και αυθεντικά σημάδια χρήσης που πιστοποιούν την ηλικία και τη μακρά λειτουργική ζωή της, χωρίς εμφανείς επεμβάσεις ανακαίνισης.